محمدعلی پورخصالیان
دفاع دی اسنایدر
جذاب ترین دفاع در میان این سه دفاع، دفاع «دی اسنایدر» بود. دو موسیقی دان قبلی با کت و شلوار و لباس رسمی در جلسه حضور داشتند اما دی اسنایدر با همان قیافه نماهنگ‌هایش، با شلوار جین، تی شرت و جلیقه جین و موی بلند و عینک آفتابی به جلسه وارد شد و در صندلی خود نشست. او پس از نشستن با حرکتی نمادین تکه کاغذ مچاله‌ای را از جیب عقب شلوار خود خارج کرد و روی میز صاف کرد تا چین و چروک آن کمتر شود و پس از اینکه روی صندلی خود مستقر شد بلافاصله نام خود را هجا کرد و متن بیانیه خود را خواند.
او گفت که برای اتهاماتی که به او و موسیقی ساخته شده توسط او وارد شده در این جلسه حضور دارد. پس از آن او گفت: اجازه بدهید کمی از خودم برای شما بگویم. من سی ساله و متاهل هستم و یک فرزند دارم. من مسیحی هستم و به اصول دینم اعتقاد دارم. باورتان بشود یا نه من نه مشروب مصرف می کنم، نه سیگار می کشم و نه به مواد مخدر اعتیاد دارم. در همینجا اعلام می کنم که از سازشکاری نظام صنفی صنعت موسیقی آمریکا با پی.اِم.آر.سی در مورد اعمال رتبه بندی و برچسب زنی ژانریک بر روی آلبوم‌های موسیقی، مخالف هستم.
از آن جایی که من در فهرست ۱۵ اثر نامناسب پی اِم آر سی به طور مستقیم مورد حمله قرار گرفته ام، مایلم تا نظر شخصی خود را از این که قضاوت و برداشت این کمیته تا چه حد در مورد اثر من نامنصفانه بوده، اعلام و در مورد این برداشت اشتباده شفاف سازی کنم. در این خصوص مایلم به سه حمله پی.اِم.آر.سی به شخص من و آثارم اشاره کنم که دسته کمی از ترور شخصیتی نداد. حمله اول در مورد آهنگی به نام «زیر تیغ» صورت گرفت. در مصاحبه خانم تیپر گور ایشان این آهنگ را حاوی محتوای مازوخیستی، وحشیانه و انحراف‌های جنسی و تجاوز عنوان کرده. تصریح می کنم که شعر این آهنگ هیچ ربطی به این ادعای وارده ندارد.
شعر این آهنگ در مورد جراحی و ترس از زیر تیغ جراحی رفتن است که ناشی از تجربه شخصی من در ملاقات با یکی از اعضای گروه بود که جراحی کرده بود. با اینکه ما خودمان شعر تمام آهنگ‌ها را در پشت جلد آلبوم منتشر کرده‌ایم، خانم گور، تکه‌هایی مختلف از جاهایی مختلف از این شعر را جوری در کنار هم آورده بود که به مخاطب این تلقی را می داد که حق با خانم گور است. به عنوان خالق این اثر می توانم به طور قطع به شما بگویم که محتوای مازوخیستی، وحشیانه و انحراف‌های جنسی و تجاوز تنها و تنها در ذهن خود خانم تیپر گور بوده است و بس!
حمله دوم در مورد آهنگ «ما تحمل نمی‌کنیم» و در «فهرست ۱۵ کثیف» صورت گرفته که در آن فهرست به این آهنگ برچسب محتوای خشونت‌آمیز زده شده است. در شعری که پشت جلد آلبوم منتشر شده و کپی آن هم اکنون مقابل دید شما است، هیچ خشونتی وجود ندارد. احتمالا پی.اِم.آر.سی، نمآهنگ این اثر را با معنی شعر آن اشتباه گرفته و سناریوی نماهنگ را معنی شعر آهنگ فرض کرده. تمام فعالان صنعت موسیقی به خوبی می دانند نماهنگ ممکن است خط داستانی داشته باشد که هیچ ارتباطی به موسیقی نداشته باشد و نمونه‌های آن فراوانند.
۱ نظر