گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

سرگذشت ارکستر سمفونیک تهران (۴)

سال ۱۳۶۸ با مرگ پدرم مرتضی حنانه، حشمت سنجری نیز از این سمت کناره گیری کرد. به یاد دارم که آثار پدرم را به همراه پیانوی من در آذر ماه ۱۳۶۸ با ارکستر نواختیم و از آن پس ایشان نیز کناره گرفت و در سال ۱۳۶۹ با زنده یاد فریدون ناصری در بزرگداشت پدرم کنسرتی را به روی صحنه بردیم که شامل روندو کاپریچوزو و هزاردستان بود و در بخش های دیگر این کنسرت آثار دیگری از پدرم اجرا شد.

به عقیده من در شکل گیری ارکستر سمفونیک تهران سرگرد مین باشیان (مرد مقتدر و دیکتاتور) که اولین بار بوسیله قرار دادی ۱۲ استاد چکسلواکی را به ایران آورد و سازهای بادی چوبی، برنجی و زهی را در کنسرواتوار (هنرستان) تهران با شیوه علمی به آموزش گذاشت، سهم بزرگی دارد.

همچنین او در سال تحصیلی ۱۹-۲۰ در سومین کنسرت هنرجویان هنرستان عالی موسیقی در دوشنبه پانزدهم اردیبهشت ماه سال ۱۳۲۰ در سالن اداره موسیقی کشور برنامه کنسرت ارکستر هنرستان عالی موسیقی سهم بسزایی داشت.

چون پیشرفت سریع موسیقی کشور با توجه به راه افتادن کنسرواتوار، مورد توجه شخص رضا شاه بود و مین باشیان هم در این راه اشتیاق فراوان و مقاومت شدید نشان می داد، کارشکنی ها موثر نشد و هنرستان در سال ۱۹-۱۸ دیگر به صورت یک هنرستان مجهز درآمده بود.

در سال ۱۳۲۰ غریب به ۲۰۰ هنرجو در دوره های ابتدایی و متوسطه و عالی هنرستان به تحصیل اشتغال داشتند. به جز اساتید عالی که از چک و اسلواکی آورده بودند، هنرآموزان ارزنده دیگری مانند خانم تارخانیان، آقایان میشل خوتسیف، پوطروککی مقدم، آواکلیان، صفریان و نیز فرزانه محمود و پرویز محمود در هنرستان به کار آموزش فنی می پرداختند.

با پیش آمد شهریور ۱۳۲۰، ورود ناگهانی قوای متفقین به ایران و توقف تمامی برنامه های اصلاحی کشور، شرایط دیگری در ایران حکم فرما شد.

سرگرد مین باشیان از طرف وزارت وقت کابینه فروغی، در مهر ماه همان سال از ریاست اداره موسیقی کشور و ریاست هنرستان برکنار شد. پس از آن بار دیگر علینقی وزیری به ریاست هنرستان و ریاست اداره موسیقی کشور برگزیده شد. در آبان ماه به خدمت استادان چکسلواکی نیز خاتمه داده شد و بار دیگر آموزش تار و موسیقی دستگاهی در برنامه افزوده شد.

با برکناری اساتید چکی، چند رشته ساز و درس تخصصی تعطیل شده و گروهی از هنرجویان که علاقمند به آن رشته ها بودند اعتراض و اعتصاب نمودند و از حضور در کلاس خود داری کردند. این اعتصاب آنها در مطبوعات هم بازتاب یافت.

این هنرجویان جز آنکه به تعطیل شدن چند رشته دروس تخصصی استادان چک اعتراض داشتند، آموزش موسیقی ایرانی را با آموزش موسیقی کلاسیک غربی مناسب نمی داستند.

 

امیرعلی حنانه

امیرعلی حنانه

۱ نظر

بیشتر بحث شده است