گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

صداسازی در آواز (۹)

باز هم با در نظر گرفتن الگوی فوق این موضوع تا حد زیادی به نحوه به کارگیری دو عامل فک پایین یا A3 و حد فاصل انتهای دو فک یا A2 بستگی دارد.به این شکل که برخی با افزایش طول A2 نیازی به باز کردن بیشتر دهان ندارند و بعضی دیگر با باز کردن فک پایین بخصوص در نت های بالا که منجر به باز شدن بیشتر دهان خواهد شد اجرایشان را پی می گیرند.این تفاوت را می توان به خوبی در اجرای مشترک کتلین بتل و جسی نورمن دید که اولی بیشتر از افزایش طول A2 استفاده می کند درحالیکه دومی با تکیه بر قابلیت فک پایین، دهان خود را بیشتر باز می کند. (برای درک بیشتر چگونگی افزایش A2 تصور کنید که می خواهید یک جسم خارجی را که در بین دندانهای کرسی شما گیر کرده، با زبان خود خارج کنید.)

نتیجه اینکه با توجه به تفاوتهای ساختاری و آناتومیک افراد، انتخاب هر کدام از حالات فوق به خود فرد و راحتی او در هنگام اجرا بستگی دارد و نمی توان آنرا به عنوان یک قاعده کلی در مورد همه تعمیم داد.

لوله خروجی هوا

حتما به یاد دارید که در مبحث تنفس شکمی گفته شد بادکنکی را در داخل مکعب شکمی تصور کنید که حجم هوای موجود در آن به توسط فشار عضلات اطراف این مکعب کم یا زیاد می شود و مجموعه قفسه سینه و لوله نای و همچنین فضای دهانی مابین زبان و سقف دهان را به منزله لوله خروجی این بادکنک برای عبور هوادر نظر بگیرید. در این شرایط مهمترین وظیفه هنرمند در حین اجرا باز نگه داشتن این مجرا یا لوله برای عبور آزادانه جریان هوا، بوسیله جلوگیری از انقباض عضلات گردنی و شل نگه داشتن عضلات آن ناحیه و همین طور با ایجاد فضاهای دهانی و جلوگیری از مسدود شدن این لوله در حفره دهانی به توسط زبان می باشد.

همانطور که می دانید حنجره و تارهای صوتی، با اهمیت فوق العاده ای که در ایجاد صدای آوازی دارا میباشند نیز در ناحیه گلو و در مسیر این لوله قرار گرفته اند، به همین خاطر باید از هر گونه تلاش برای کنترل حنجره که به انقباض عضلات ناحیه گردنی و مسدود شدن لوله هوایی بیانجامد دوری کرد و به گونه ای عمل کرد که کمترین فشار به حنجره و تارهای صوتی وارد آید. در واقع یک اجرای صحیح و بی نقص، اجرایی است که هنرمند متوجه تارهای صوتی خود نباشد، چرا که فشاری بر روی آنها نیست. تنها زمانی متوجه آنها خواهد شد که به دلیل تکنیک نادرست در اجرا، آنها را در معرض فشار و آسیب قرار داده و علائمی همچون درد، سوزش و خارش در ناحیه گلو و حنجره احساس کند که در این حالت تارهای صوتی کاملا مستعد آسیب دیدگی هستند، به همین خاطر باید برای جلوگیری از وارد شدن آسیب به تارهای صوتی به اجرا پایان داده شود. باز هم تاکید می شود که باید حنجره را فقط به عنوان جزئی از لوله خروجی هوا در نظر گرفت.

سخن آخر

در خاتمه امیدوارم مطالب و محتوای جزوه فوق برای دوستداران و علاقمندان به مبحث صداسازی مورد استفاده قرار گرفته و مفید فایده بوده باشد، ضمن اینکه بار دیگر خاطرنشان می کنم قصد نگارنده جزوه حاضر فقط ارائه و انتقال تجربیات به صورت مدون و بسترسازی زمینه ای برای دریافت و تبادل اطلاعات، دانش و تجربیات همه خوانندگان آن در جهت هم افزایی در زمینه صداسازی آواز کلاسیک و همچنین تکمیل نوشتار مذکور می باشد و قطعا کسب این دانش بدون ممارست و آموختن در نزد اساتید فن امکانپذیر نمی باشد، لذا مشتاقانه پذیرای پیشنهادات و انتقادات همه عزیزان و خوانندگان گرامی این مطالب بوده و امیدوارم از ارائه نظرات و دیدگاههای ارزشمند خود به اینجانب دریغ ننمایند.

مجید رضا نصیری

مجید رضا نصیری

۱ نظر

  • درود بر شما جناب نصیری و سپاس از اطلاعاتی که در اختیار گذاشتید. سوالی از شما داشتم. آیا مطالبی که ارائه کرده اید برای خودتان هم در آواز کاربرد داشته است؟ یعنی با تکنیکهایی که گفتید خودتان با هیچ مشکلی از لحاظ فشار بر حنجره مواجه نبوده اید؟ اگر پاسخ شما مثبت است سپاسگزار خواهم بود اگر یک نمونه کار از خودتان هم ارائه دهید. موفق و پیروز باشید.

بیشتر بحث شده است