گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

موسیقی شناسی فمنیستی (۴)

در آغاز، موسیقی شناسان فمینیست کوشیدند تا تاریخ اخراج زنان از جهان موسیقی را تهیه کنند. آنها روشن کردند در یونان باستان زنانی که به موسیقی اشتغال داشتند برده یا روسپی بودند. در کلیسای کاتولیک تا سده ی چهارم، زنان در کنار مردان در خواندن آوازهای دینی حضور داشتند و در پایان آن سده بود که از شرکت در موسیقی دینی منع شدند. حکم پولس رسول در «رساله ی اول قرنتیان» که «زنان شما در کلیساها خاموش باشند زیرا که ایشان را حرف زدن جایز نیست بلکه اطاعت نمودن، چنانکه تورات نیز می گوید» دلیل این ممنوعیت قلمداد شد. اما در اواخر نخستین هزاره در کلیسای ارتدکس زنان در موسیقی دینی نقش یافتند و زنی به نام کاسیا (متولد ۸۱۰) آهنگ سازی مشهور در این زمینه شد.

در کلیسای کاتولیک و در صومعه ها خواندن دعاهای جمعی و هم سرایی زنان منعی نداشت، اما از این کردار موسیقایی اسناد چندانی باقی نمانده، و در کتاب ها و متون مربوط به سنت موسیقی کلیسا از آن به ندرت یاد شده است. اسناد معدودی که باقی مانده اند خبر از ذوق موسیقایی زنان می دهند. نمونه ی مشهور، موسیقی هیلده گارد فون بینگن بود.

او که در سدهی دوازدهم می زیست و در صومعه ی بندیکتین ها زندگی می کرد متن و موسیقی را خود می نوشت و آثارش از جمله آنتیفونها (حدود ۱۱۵۰) نمونه های درخشانی از موسیقی پلی فونیک کلیسا بودند. در دوران رنسانس نیز کلیسای ویتوی قدیس در ایتالیا در موسیقی زنان پیشگام شد و قطعه های آوازی برای صدای زنان از رافائلا آلئوتی باقی گذاشت. شورای ترنت آموزش سازهای موسیقی به راهبه ها در صومعه ها را ممنوع کرد اما آواز خواندن جمعی آنان را اجازه داد. بیرون کلیسا زنان در ایجاد موسیقی دنیوی نقش داشتند. آنان در موسیقی مردمی و فولکلوریک نقش بیشتری از مردان داشتند، و در دربارها نیز اجازه و امکان اشتغال به موسیقی داشتند.

در نتیجه خوانندگان حرفه ای زن در آغاز سده ی هفدهم در دربارها پیدا شدند. در دوک نشین «آلفونسو دسته» گروه زنان خواننده ی مشهوری به کار پرداختند. در سده ی هفدهم باربارا استروتزی (و فرانچسکا کاچینی) آهنگساز، نوازنده لوت، شاعر و معلم موسیقی در ابتدای دوره باروک بود. همچنین او را با لقب کاچینا هم می شناسند. او دخترجولیو کاچینی، آهنگساز مشهور آن دوران بود. تنها اجرای اپرای او در سوم فوریه ۱۶۲۵ بنام اپرای آزادی روگیرو در فلورانس با لیبرتویی ازفردیناندا ساراچینلی به روی صحنه رفت.

او را به عنوان قدیمی ترین اپرا نویس زن در جهان می شناسند. کاچینی در فلورانس به دنیا آمد و اولین دروس موسیقی را نزد پدرش فرا گرفت. بر اساس اسناد قدیمی، در ابتدا همراه با خواهرش ستیمیا به اجرای آواز می پرداخته. در سال ۱۶۰۲ همراه با گروه پلی کرال پدرش و با حضور خواهر و همسر پدرش در کلیسای نیکلای شهر پیزا آوازی عالی را اجرا کردند. فرانچسکا در کودکی همراه با پدر، برادر ناتنی، خواهرش و دیگر شاگردان پدرش قطعه رومئو ژولیت را اجرا کردند. در جوانی توسط دربار استخدام شد ولی همچنان به اجرای موسیقی گروهی با خانواده ادامه می داد تا زمانی که خواهرش ازدواج کرد. فرانچسکا تا ۱۶۲۷ به عنوان معلم موسیقی، خواننده، مربی تمرین موسیقی و آهنگساز به دربار خدمت کرد. تا سال ۱۶۱۴ گرانترین نوازنده و موزیسین دربار بود.

مسعود پورقریب

مسعود پورقریب

۱ نظر

بیشتر بحث شده است