پیمان شیرالی
«آگوستین پیو باریوس»، در منطقه «میشونز» واقع در پاراگوئه جنوبی در ۵ ماه می سال ۱۸۸۵ به دنیا آمد و در ۷ آگوست در«سان سالوادور»، پایتختِ السالوادور، از دنیا رفت. برای بسیاری «باریوس» بهترین گیتاریست و آهنگساز در تمام دوران بود؛ یک مسافر دائم تا اواخر عمرش.
کار«باریوس» در سراسر آمریکای جنوبی و مرکزی در یک مجموعه کوچک از قطعات، ۷۸ ضبط در دقیقه، منتشر شده است. نسخه خطی دست نوشته ها برای حمایت از طرفداران و هنرجویان پراکنده شده بود.
در چهار سال آخر زندگیش «باریوس» در کنسرواتور «رافائل اولمدو» موقعیت تدریس گرفت. روش تدریس نوشته شده او در آنجا (که شامل مطالعات گام به گام، مطالعات آرپژ و کنسرت و ۱۰ دوئت از آثار آهنگسازان دیگر است که برای نواختن او در کنسرت با هنرجویان تنظیم شده بود) در نسخه های دست نویس هنرجویان حفظ شده است؛ به علاوه رونوشت هایش از تنظیمات آثار آهنگسازان دیگر که شامل ۵۰ درصد رپرتوار کنسرت هایش بود. تمامی این اطلاعات و آهنگسازی های اصلی او، پس از ساعاتی از مرگش از خانه اش ربوده شد.
آثار «باریوس» در سال های بعد از مرگ اش در السالوادور، منتشر شد مشهور ترین معرف او گیتاریست بزرگ «آلیریو دیاز» بود. پس از آن در سال ۱۹۵۵ امتیاز آثار «باریوس» به «جان ویلیامز» جوان منتقل شد. «ویلیامز» همچنین مجموعه بزرگ دیگری از قطعات این آهنگساز را از سالوادورانی و دکتر«کارلوس پیز» (که آثار باریوس را بر اساس شنیده های خود نت نگاری کرده بوند) در سال ۱۹۶۹ دریافت کرد. با ضبط های«ویلیامز» از باریوس در سال ۱۹۷۷ طوفانی جهان را در برگرفت و این نقطه عطفی در پخش موسیقی «باریوس» شد. امروزه موسیقی «باریوس» اجرای پرتکرار اغلب کنسرت های هنرمندان است و مورد استقبال مخاطبان در سراسر جهان قرار می گیرد.
«باریوس» به علت استعداد موسیقی اش در سنین جوانی شناخته شد. اولین اجرای او در موسیقی با استقبال جزیوئیتز پیشگام در مطالعات جدی موسیقی و آهنگسازی در ایالت میشنز پاراگوئه در قرن ۱۷، روبرو شد.
وقتی سرنوشت به «باریوس» جوان لبخند زد که پسر سفیر آرژانتین در پاراگوئه «گوستاوو سوسا اسکالادا»، اولین و تنها معلم گیتار«باریوس» شد. «باریوس» جوان برای ادامه تحصیل به پایتخت «آسوسونیون» رفت و در«آتنیو» پاراگوئه حضور یافت. او مدت کوتاهی به عنوان تصویرگر حرفه ای کار کرد اما بقیه عمر خود را با تکیه بر حامیان مختلف در طول زندگی اش وقف آهنگسازی و اجرا کرد.
سفرهایش سرانجام او را به ۲۵ کشور برد. او از نخستین هنرمندانی بود که در اوایل سال ۱۹۳۰ به سالن های کنسرت در کشورهای مختلف با هواپیما پرواز می کرد کرد. اگرچه «باریوس» به عنوان یک آهنگساز پاراگوئه‌ای به مطرح شده است؛ اما از هنگام حضور در پاراگوئه تا به حال، فقط یک نسخه خطی و یک نامه که توسط او نوشته شده پیدا شده است. در حقیقت وقتی استعداد وی شکوفا شد، در سال ۱۹۱۰ کشور را ترک کرد و تنها در یک دوره کوتاه بین سال ۱۹۲۴ و اوایل سال ۱۹۲۵ بازگشت. او هرگز به سرزمین مادری اش بازنگشت. سرانجام مسافرت هایش او را به ۲۵ کشور و بهترین سالن های کنسرت برد.
۱ نظر