گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

زیستن با هنر سلوکی عاشقانه (۳)

هوشنگ فراهانی

در این بخش از گفتگو، وارد بخش فعالیت ها و آثار موسیقایی تان می شوم. من تیترآن ها را عنوان می کنم و شما لطف کنید درباره آن ها، برای ما توضیح دهید.

آثار استاد بیگجه خانی (سال هشتاد و یک، انتشارات چنگ)

انتشار آلبوم بیداد با تکنوازی تار استاد غلامحسین بیگجه خانی و پس از آن درگذشت استاد در فروردین ماه سال هزار و سیصد و شصت و شش باعث شد که توجه بسیاری از نوازندگان دوباره به شیوه ایشان جلب شود. من به شیوه نوازندگی ایشان علاقمند بودم و به همین دلیل، وقتی جناب داوود آزاد از تبریز به تهران آمدند حدود یک سال البته به طور پراکنده درخدمت ایشان، بعضی از بخش های ردیف موسیقی و تعدادی از آثار استاد بیگجه خانی را نواختم که البته فراگیری آثار خیلی برایم مهم نبود؛ بلکه لحن و شیوه نوازندگی ایشان برایم اهمیت بیشتری داشت. پس از آن نیز به تدریج به آوانگاری تعدادی از آثار استاد بیگجه خانی پرداختم.

سپس از استاد فرهاد فخرالدینی خواستم که نت های نوشته شده را بازبینی کنند. ایشان نیز با فروتنی تمام پذیرفتند و پیشنهاداتی ارائه کرده و همچنین چند کلامی در مقدمه تقریظ فرمودند. سرانجام این کتاب در سال هشتاد و یک توسط انتشارات چنگ به چاپ رسید ولی متاسفانه پس از اتمام چاپ اول تجدید چاپ نشد که البته درصدد باز نشر این اثر هستم.


تک درخت (انتشار و آوا نگاری آثار استاد نواب صفا، سال هشتاد و یک، نشر پیکان)

در اواخر دهه هفتاد با استاد اسماعیل نواب صفا آشنا شدم و خوشبختانه ارتباط بسیار خوبی با ایشان شکل گرفت. هر هفته مشتاقانه به دیدار ایشان می شتافتم و ایشان نیز توجه خاصی به شیوه نوازندگی بنده داشتند. از این رو گاهی به شوق ایشان چند زخمه ای بر ساز می نواختم. استاد نواب صفا از من خواستند تا ترانه های ایشان را که از سال هزار و سیصد و بیست و چهار تا هزار و سیصد و هفتاد و چهار سروده شده بود را آوانگاری کرده تا همراه با اشعار و سروده هایشان در یک مجموعه نفیس منتشر شود.

نت برخی از این قطعات در نشریات قدیم منتشر شده بود که البته احتیاج به تصحیح داشت. برخی از قطعات دیگر نیز باید آوانگاری می شد. تقریباً در آن زمان به جز استاد علی تجویدی و استاد انوشیروان روحانی هیچ یک از آهنگ سازان آن آثار، در قید حیات نبودند تا ما بتوانیم دسته نوشته ای از آوانگاری اصلی آن ها پیدا کنیم.

چندین بار برای دیدار استاد تجویدی به منزل ایشان رفتم و چند صفحه از آوانگاری های موجود از ساخته های خودشان را به من سپردند تا در کتاب گنجانده شود و همچنین چند کاست دیگر از ساخته های خودشان را به من سپردند تا آوانگاری این آثار از روی نسخه صوتی آغاز شود. دیدار با استاد علی تجویدی و بازبینی نوشته های من توسط ایشان و همچنین ارادت به استاد نواب صفا، انگیزه ای بود که سه سال تمام از عمر خود را بر روی نوشتن این آثار صرف کنم. تا در نهایت این کتاب تحت عنوان تک درخت توسط نشر پیکان منتشر شد.

آرپژ تیموریان

آرپژ تیموریان

متولد 1362 در تهران
نوازنده تنبک و عود و خبرنگار موسیقی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است