Deprecated: روش ساختار فراخوانی شده برای کلاس WP_Widget در EV_Widget_Entry_Views از نگارش 4.3.0 منقضی شده است! بجای آن از __construct() استفاده نمایید. in C:\host-websites\harmonytalk.com\www\wp-includes\functions.php on line 6121
امین ماسوری – گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk
گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

امین ماسوری

متولّد ۱۳۶۳ خرم‌آباد لرستان
فوق‌لیسانس پژوهش‌هنر
ایده‌پرداز، پژوهشگر و منتقد هنری.

Posts by امین ماسوری

مُرغ زرد و همسایۀ کَچل؛ ترانه‌ای لُری از رادیو مُسکو

در میان خاطره‌های محوشدۀ دهه‌های پرتنش و پرشور قرن بیست‌اُم، گاه یک ترانۀ سادۀ محلّی می‌تواند دریچه‌ای تازه بگشاید به تاریخ، سیاست و فرهنگ. «ای‌داد برای مرغ زردم» یکی از همین ترانه‌هاست؛ قطعه‌ای لُری، طنزآمیز و هم‌زمان تلخ، که در رادیو مُسکو پخش شد و به‌شکلی نامنتظر جای خود را در دل مخاطبان ایرانی گشود.

تأثیر ایدئولوژیِ چَپ بر موسیقی ایران (۲)

موسیقی نه‌تنها تحت تأثیر ایدئولوژی چپ قرار گرفت، بلکه بر تقویت و گسترش این اندیشه‌ها نیز تأثیر گذاشت. موسیقی با تبدیل مفاهیم پیچیده‌ی چپ به زبانی ساده و تأثیرگذار، به ابزاری برای تبلیغ و ترویج این ایدئولوژی تبدیل شد. همچنین، موسیقی در نقش یک رسانه با ایجاد حس همبستگی و هویت جمعی، به تقویت جنبش‌های اجتماعی مرتبط با چپ کمک کرد. حتی پس از انقلابِ ضد سلطنتی، موسیقی زیرزمینی همچنان از اندیشه‌های چپ الهام می‌گیرد و نشان‌دهنده‌ی تداوم این تأثیر متقابل است.

تأثیر ایدئولوژیِ چَپ بر موسیقی ایران (۱)

نوشتارِ پیشِ‌رو به بررسی تأثیر ایدئولوژیِ چپ بر موسیقی ایران می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه موسیقی از ابزاری درباری و تشریفاتی به رسانه‌ای مردمی و اعتراضی تبدیل شده است. با تمرکز بر نقش ایدئولوژی خَلقی (با ریشه‌های آنارشیستی، سوسیالیستی و مارکسیستی)، این نوشتار تحولات موسیقی ایران را در بستر تاریخی‌اَش تحلیل می‌کند و به دو تأثیر عمده‌ی این ایدئولوژی -مردمی‌سازی موسیقی و تبدیل آن به ابزار اعتراض- اشاره می‌کند؛ هم‌چنین، تأثیر متقابل موسیقی بر اندیشه‌ی مارکسیستی و نقش شاعران و روشن‌فکران چپ‌گرا در این فرآیند بررسی شده و تداوم تأثیر این اندیشه‌ها در موسیقی زیرزمینی پس از انقلابِ ضدسلطنتیِ ایران در سال ۱۳۵۷ نیز تحلیل می‌شود و سعی دارد تصویری جامع‌تر از این فرآیند ارائه دهد.

«نماد، نشانه و معنا» در موسیقی لُری (۳)

چرخاندن دستمال بر بالای سر توسط سرگروه رقص، حرکتی نمادین است که معانی عمیق فرهنگی، اجتماعی و معنوی دارد. این حرکت نه تنها نشان‌دهنده‌ی رهبری، شادی و آزادی است، بلکه بیان‌گر ارتباط انسان با طبیعت، زیبایی‌شناسی و ارزش‌های جمعی نیز هست. در رقص‌های محلّی لرستان، این حرکت به‌عنوان بخشی از هویت فرهنگی، نقش مهمّی در انتقال احساسات و مفاهیمِ عمیق ایفا می‌کند.

«نماد، نشانه و معنا» در موسیقی لُری (۱)

مقدّمه پیش از پرداختن به نشانه‌شناسی موسیقی لرستان، ابتدا باید به عناصر فرهنگی، تاریخی و اجتماعی این منطقه توجه داشت. موسیقی لرستان به‌عنوان بخشی از فرهنگ غنی این منطقه، دارای ویژگی‌های منحصر به‌فردی است که آن‌را از دیگر انواع موسیقی ایرانی متمایز می‌کند. این موسیقی به‌عنوان بخشی از هویت فرهنگی لرستان، دارای نشانه‌های عمیق و […]

یادداشت بهاری…

نوروز، این کهن‌جشنِ باشکوه که نماد جاودانگیِ فرهنگ و تمدّن ایرانی است، هنگامی‌که نخستین پرتوهای خورشید بهاری را بر فراز کوه‌های سرزمین‌مان می‌تاباند، گویی تاریخ چند هزارساله‌ی ایران با تمام عظمت و شکوه‌اَش در برابر چشمان ما زنده می‌شود. نوروز، تنها یک جشن نیست؛ بلکه تجلّی روح یک ملّت است؛ ملّتی که با وجود تمام فراز و نشیب‌های تاریخ، هم‌واره مقاومت کرده، استوار و سربلند ایستاده است.

هنرِ هنرمند یا ایدئولوژیِ هنرمند: تعادل میان خلاقیت و پیام (۲)

ایدئولوژی می‌تواند هم به‌عنوان یک ابزار قدرتمند هم به‌عنوان یک محدودیت برای هنرمند عمل کند. این موضوع به نحوه‌ی استفاده‌ی هنرمند از ایدئولوژی و تأثیر آن بر فرآیند خلاقانه بستگی دارد که جای آن دارد برای این مورد باز دو جنبه‌ی مثبت و منفی در نظر گرفته شود.

هنرِ هنرمند یا ایدئولوژیِ هنرمند: تعادل میان خلاقیت و پیام (۱)

هنر همواره به‌عنوان یکی از ابزارهای قدرت‌مند بیان احساسات، اندیشه‌ها و ایدئولوژی‌ها مطرح بوده است. اما این‌جا سوالی مطرح می‌شود که چگونه می‌توان میان هنرمند، اثر هنری و ایدئولوژی تعادل برقرار کرد؟ بنابراین مقاله‌ی حاضر بر پایه‌ی مفاهیم شناخته‌شده در فلسفه‌ی هنر، جامعه‌شناسی هنر و تجربیات رایج هنرمندان و منتقدان هنری، به بررسی این موضوع می‌پردازد.

موسیقی کوچه‌بازاری آرامبخشی برای فراموشی کودتا (۳)

آدورنو بسط و اشاعه‌ی سیاست‌های بورژوازی را تحت عنوان صنعت فرهنگ و سطحی شدن هنر در خلق یک اثر هنری، مقابل هنر والا قرار می‌دهد. او موسیقی عامه‌پسند را نوعی کالای بی‌ارزش فرهنگی می‌داند که توانسته است بر زندگی توده‌ها احاطه پیدا کند و هرگونه تلاش به خِردورزی در درون جامعه‌ی بی‌طبقه‌ی مردم را از بین ببرد. با تعبیری که از آدورنو ارائه شد جای آن دارد پُلی به گذشته زده و نگاهی به وقایع سال ۱۳۳۲ داشته باشیم. پس از کودتای ۲۸ مرداد دولت دموکراتیک ایران به رهبری پیشوای ضد استعماری‌اش دکتر محمد مصدق با دسیسه‌ها و همکاری عوامل استعمار و لُمپن‌های دست نشانده‌ی داخلی سرکوب می‌شود.

بیشتر بحث شده است