گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

هوشنگ فراهانی

Posts by هوشنگ فراهانی

درباره کتاب «مقدمه‌ای کوتاه بر اتنوموزیکولوژی» با ترجمه هوشنگ فراهانی (۲)

جوانان به‌عنوان گروهی آسیب‌پذیر، بیشتر از پیش در معرض تأثیر سبک‌های موسیقی غربی قرار دارند و این امر می‌تواند بر هویت و ارزش‌های آن‌ها تأثیر مستقیم بگذارد. سبک‌های موسیقی پنهان و زیرزمینی، تغییرات در سبک‌های موسیقی محلی، تغییر گویش‌ها، تغییر پوشش هر یک می‌توانند نمودهایی از اثرات بی‌شمار این پدیده‌های نوظهور باشند. ازاین‌رو پژوهشگر امروز، تنها با مسئله‌ای به نام موسیقی مواجه نیست او هر پدیدۀ موسیقایی را، حاصل تحولات و تغییرات جامعه می‌داند و به بررسی نقش موسیقی در زندگی انسان‌ها از دیدگاه و منظری متفاوت پرداخته و در جستجوی درک چگونگی تأثیرات متقابل موسیقی و فرهنگ‌های انسانی می‌باشد.

درباره کتاب «مقدمه‌ای کوتاه بر اتنوموزیکولوژی» با ترجمه هوشنگ فراهانی (۱)

اتنوموزیکولوژی، به‌عنوان یکی از شاخه‌های نوین در دانش امروز، با ترکیبی از موسیقی‌شناسی و مردم‌شناسی، به کاوش و تحلیل عمیق موسیقی در زمینه‌های فرهنگی، اجتماعی و تاریخی و ساختاری موسیقی می‌پردازد. این علم با بهره از مطالعات مردم‌شناسی و علوم اجتماعی و دیگر شاخه‌های علوم انسانی، خاستگاه و چگونگی ویژگی‌های ساختاری و تأویل و تفسیر موسیقی در میان اجتماعات انسانی را مورد مطالعه و بررسی قرار می‌دهد. حوزۀ مطالعاتی اتنوموزیکولوژی، تمامی فرهنگ‌های جهان و تمامی پدیده‌ها و رویدادهای مرتبط با موسیقی را در برمی‌گیرد.

«رسم عاشقی» (۲)

این شیوه و سبک، شیوه قالب در تارنوازی آن دوران به شمار می رود و تکرار آن در برنامه های رادیویی، باعث می شود که شنوندگان بسیاری به این شیوه و سبک علاقمند شده و رفته رفته شیوه های گذشته از یاد برود. حال آنکه بسیاری دیگر از نوازندگانی که متکی به نواختن ردیف بودند، از دید عوام بسیار بیروح و خشک ساز میزدند کار بجایی میرسد که به زعم بسیاری، نوازندگانی که میراث دار موسیقی ردیف موسیقی ایرانی بودند، نوازندگانی بودند که بسیار خشک و بدون احساس می نواختند.

«رسم عاشقی» (۱)

تازه به تازه، نقش در نقش، چون زمزمه جویباری زلال، با شیوه ای آنچنان دلنشین و غماز، استاد جلیل شهناز است که سالیانی را بس دراز و طولانی، عاشقانه نواخته است. اینک نیز از پس این سالیان، در روزهایی این چنین، که هنوز توش و توانی دارد، نرم نرمک زخمه ای بر ساز نواخته و حکایت سالیان رنجوری اش را اینگونه تقریر می کند. زبان تارش زبان راز گویی و بیان واژه های نغز و جمله هایی همدوش و همپایه شعر بزرگان و شوریدگان شعر فارسی است.

قمرالملوک وزیری

بانو قمر الملوک وزیری در سال ۱۲۸۱ به دنیا آمد. وی در همان کودکی مادر خود را از دست داد و او همراه مادر بزرگش خیرالنساء زندگی میکرد. خیرالنسأ از مرثیه خوانان و روضه خوانان حرم ناصری بود و ملقب به افتخارالذّاکرین گردید. آواز خواندن به تقلید از صدای مادربزرگ قمر را به خواندن علاقمند کرد؛ قمر میگوید: «من مدیون همان تربیت اولیّه خود هستم. چون خواندن همراه با مادربزرگ به من جرأت خوانندگی در حضور جمع را داد. اولین بار قمر در مجلسی با مرتضی خان نی داوود نوازندۀ تار آشنا شده و مرتضی خان متوجّه میشود که صدای قمر از کیفیّت و توانایی بسیار بالایی بر خوردار است و همین توجّه باعث برخورداری قمر از تعلیمات مرتضی خان نی داود میگردد و این آشنایی باعث میشود که وی توسط مرتضی خان نی داوود به جامعۀ هنری و نیز به مردم معرفی گردد.

«بهمن رجبی، اندیشه ای نو نگاهی متفاوت»

هنر مکاشفه ای است در اعماق روح و کنکاشی است بر حصول جاودانگی. نمودی است بر تجلی روحی که در تلاطم و طغیان است. هنر، حکایت دردهای آشکار و نهان انسانها در گذر از پیچ و خم سالیان است. در بیان عشق و مرگ، بودن و فنا و زبان گویایی است بر تمامی دردهای ازلی و ابدی انسانها. هنری که از آبشخور اندیشه های انسانی سیراب شده باشد، متعالی و پرشکوه بلندای طول تاریخ را درمی نوردد. عشق می آفریند و شوریدگی. هنر مفهوم بی منتهای آزادی است و اینگونه است که در غربت و تنهایی پرشکوه انسان زاده می شود، آغاز میگردد و همچنان در بطن جامعۀ انسانی، تأثیر گذار و همراه به پیش میرود و امّا جاودانه است و هیچگاه میرا نیست و در روح و جان نسلها و نسلها باز نواخته میشود.

درآمدی بر موسیقی درمانی (۲)

مفاهیم خلاقیت تیز هوشی در روانشناسی با توصیف جداگانه از هم متمایز میگردد. فرد تیز هوش، درهوش عمومی که شامل کلیه جنبه های ذهنی میباشد، در مقایسه با همسالان خود برتر و پیشرفته تر است و از بهره هوشی بالایی بر خوردار است.امّا فرد خلاق الزاماً در تمام شاخه های ذهنی از عملکرد متوسط همسالان خود برتری ندارد، بلکه تنها دریک شاخه و در زمینه هنری و یا علمی دارای افکاری ابتکاری و حالات آفرینندگی است. افراد خلاق الزاماً تیزهوش نیستند.«لاندشیر» روانشناس فرانسوی در توصیف تفکّر خلاق پدیده «واگرایی» را در تفکّر خلاق مطرح میسازد که در مقابل تفکّر «همگرا» قرار دارد. تفکّر واگرا، توانایی تولید اشکال جدید و اتصال عواملی را دارد که طبق عادات مستقل و جدا از هم فرض شده اند (یعنی قدرت وحدت بخشی و ترکیب زیبا و خارق العاده عناصر مجزا را دارد) که این همان مسیر ذوق، تخیّل و آفرینندگی است.

درآمدی بر موسیقی درمانی (۱)

الحان موسیقی، در یک ترکیب و فرم زیبا و با هارمونی و رنگ آمیزی مناسب، سریعتر ازهرچیز دیگری میتواند درعاطفه و ذهن افراد تأثیر بگذارد و احساسات و عواطف خاصی را در آنها برانگیزاند که منشأتحرّک و فعالیت و تداعی و اندیشه ها میگردد. اگر نغمه های موسیقی بطور مستقیم مانند واژه های شعری نتواند فکر خاصی، گزارش واقعه و یا محتوای پیامی را درذهن شنونده القاء نماید، اما به نوعی قویتر از هر هنری صور خیال و فعالیّت بیرونی را تحریک میکند.

«ترانه ای دردمند در بستر تنهایی»

بی شک آنچه که امروز به عنوان موسیقی دستگاهی ایران در دست داریم، یادگار همه رنجهای بزرگ عاشقان و سالکان این وادی غریب و ژرف بوده است که هر یک گمنام و بی نشان از یادها رفته اند و نغمه ها و زخمه هایشان امّا، در یاد و خاطرۀ نسلها و نسلها بر جای مانده است و با جان و روح مردم این سامان آمیخته گشته است. در نوای شبانان بر پهن دشت این سرزمین، در لای لای مادران، در طلوع صبح و کوچیدن، در میان کوچه ها و در بازار، در خلوتِ رازآلود عاشقان و در سماع قلندران و عارفان و در همۀ یادها و خاطرات مردم این دیار.

به یاد و احترام نواب صفا

حکایت هشتاد سال زندگی در میان غزل و ترانه های ناب، در مجالی این چنین در چند صفحه و چند سطر نمی گنجد. چه می توان گفت در نگاهی گذرا از نسلی که به یکباره در شعر وادب و موسیقی خوش درخشید؟ چه می توان گفت از نسلی که درخشانترین چهره های شعر و موسیقی را در خود داشته و هر چه می نگری نغمه است و ترانه و ترّنم. نغمه هائی که در روح و جان مردم این سامان جای گرفته و سالیانی است بس دراز و دورکه عاشقانه این نغمه ها را واژگویه میکنند و می خوانند.

بیشتر بحث شده است