Posts by مهرداد قنبری
ادای احترامی به یازدهمین و آخرین ترک آلبوم «مرثیه پرندگان»
سهم دانش و تخصص و کارآزمودگی در استفهام اعماق و کرانههای یک قطعۀ موسیقی تا چه حد است؟ و سهم تاریخ و تبار و ریشههای آدمی چقدر؟ آیا یک ژرمن، به فرض که سالها روی عناصر موسیقی دستگاهی ما کار و تحقیق کرده باشد، میتواند دیلمانِ دشتی و عراقِ افشاری را بهتر از یک ایرانی بفهمد؟ یا یک موسیقیپژوهِ ایرانی جاز و بلوز را بهتر از یک موزیسینِ سیاهپوست آمریکایی؟ همان جازیست آمریکایی رازِ زخمههای راوی شانکار را بهتر از یک هندو خواهد فهمید؟ یا همان هندو ارتعاشاتِ شامیسن و کوتو را بهتر از یک ژاپنی؟ یک موزیسینِ ژاپنی، هزاری هم که کاردرست، میتواند ادعا کند که کلزمر را بهتر از اشکنازیها درک میکند؟
اعجاز پاگانینی (۲)
این باورکردنیترین اتّهامی بود که میتوانستند به او بزنند، زیرا تا آن زمان هیچ «انسان»ی آنگونه ویولن ننواخته بود! چنین شایعهای در آن عصر کم از ترور فیزیکی نداشت و نیکولو را مجبور به ترک سرزمین مادری و مهاجرت به وین میکند. در آنجا با شوبرت آشنا میشود و مورد حمایت او قرار میگیرد و پس از چندی آوازهاش ابتدا پاریس و لندن و پس از چندی تقریباً تمامی شهرهای مهم اروپا را تسخیر میکند.
اعجاز پاگانینی (۱)
زمین ارتعاش گامهای یکی از بزرگترین نوابغ تاریخ بشری را در ذهن خاکیاش ذخیره میکند. شاید از زمان پیدایش موسیقی نام هیچ نوازندهای به اندازۀ او با تقدیر یک ساز گره نخورده باشد؛ چندان که تا همین امروز هم اجرای کامل و بینقص کاپریسهای او یکی از مهلکترین ملاکها و دشوارترین آزمونهای ویرتوئوزیته برای ویولنیستها در سرتاسر دنیاست. در موردش گفتهاند و بس نیکو هم گفتهاند که «پاگانینی ویولن را از جایی شروع کرد که دیگران تمام کرده بودند!» این جمله به وفادارترین شکل ممکن و بهتر از هر جملۀ ستایشآمیز دیگر، وصف حال اعجوبهایست که تکنیکهای این ساز را به دوردستی دهها سال جلوتر از عصر خودش پرتاب کرد.