گفت و شنودی درباره سازهای ابداعی (۸)

۱۰- گفتید: «اگر بخواهید نظر بنده را بدانید، من مطمئن هستم که در آینده نسلهای بعدی این تعصب جاهلانه را که در تمام ارکان جامعه ی ما از دین تا موسیقی رخنه کرده کنار خواهند زد و سازهای ما هم مثل افکار و رفتار و کردار و منش و تفکرمان پیشرفت خواهند کرد» این ادبیات ناپسند است؛ در مورد خودم نمی گویم، با هر کسی که بحث می کنید لطفا از این ادبیات استفاده نکنید. شما اگر طرف مقابلتان را جاهل می دانید نباید با او وارد بحث شوید. البته می دانم منظور شما کلی بوده و بنده را با این عنوان خطاب نکردید ولی توجه داشته باشید که الان روی سخن شما با من است و احتمالا همفکران بنده.

۱۰- از ادبیات شما مشخص است که خیر خواه و خوش قلب هستید… درود بر شما!

۱۱- گفتید: «این محقق نمی شود مگر اینکه امروز به تجربیات و تلاشهای افرادی چون استاد شجریان عزیز و استاد قنبری مهر گرامی ارج نهیم و به آنها توجه کنیم و بجای کوبیدن و به سخره گرفتن و مقایسه های بی ربط، مطالعه علمی کنیم و انتقاد سازنده کنیم و محققانه آنرا تبدیل به یک علم کنیم و از آن پلی بسازیم برای به پیش رفتن و نه چسبیدن به تعصبات و توهمات کهنه…» این دو استاد گرامی می توانند در زمینه ساخت ساز (در واقع مونتاژ نه طراحی) قدم های بسیار ارزنده ای بر دارند ولی برای طراحی لازم است که یا سازگر به آکوستیک تسلط لازم داشته باشد یا اینکه در تمام مراحل با یک آکوستیسن همکاری کند.

۱۱- البته باید محاسبه کرد، نسبت وزن این ساز به توانایی ارتعاشی آن صحیح است یا خیر که این کار از راه دور امکان پذیر نیست و همکاری متخصصینی را همچون آقایان ضیایی و مهاجری را می طلبد ولی نباید فراموش کرد که نوع سلولهای چوب، فشردگی، شکل بافت و… عواملی هستند که تنها با کم کردن وزن تغییر نمی کنند. اگر می شد با کم یا زیاد کردن وزن، تغییر جنس چوب را جبران کرد، می شد ویولون هایی با چوب گردو ساخت که بسیار نازک شده باشند ولی چنین امری امکان پذیر نیست.