علی خوب بخت
پیتر گابریل به عنوان سرگروه Genesis در اواخر دهه ۶۰ و اوایل
۷۰، موسیقی Rock را با بهره گیری از عنصر Pop به سطوح جدیدی سوق داد. گبریل در تک
خوانی های خود نسبت به سایر اعضای گروه مثل Phil Collins زیاد بلند پرواز نبود، اما
در شیوه کار خود دقت زیادی به خرج می داد.
گابریل در دوران دبیرستان گروه
Genesis را تشکیل داده بود، و همراه با آن نام خود را در موسیقی پر هیاهوی دهه ۷۰
مطرح کرده بود. اما او گروه را در سال ۷۵ ترک میکند تا افکار و ایده هایش را در
غالب آلبومهای سولوی خود نمایش دهد.
او در اولین آلبوم سولوی خود با نام “Peter
Gabriel” در سال ۷۷ با تاثیر از سبکهای مختلف و با بهره گیری از موسیقی الکترونیک،
سبک خود را که تفکر آمیز و پیچیده بود، معرفی کرد. این آلبوم و دو آلبوم سالهای ۷۸
و ۸۰ او که اتفاقا هر سه به نام Peter Gabriel منتشر شدند، با معرفی سبک خاص و
ویژه، او را به عنوان هنرمندی مشهور و در عین حال خاص معرفی کردند تا او به دور از
نام پر آوازه Genesis، به شهرت برسد.
ترانه Biko در آلبوم پیتر گابریل سوم،
ترانه ای بود در مورد یک مبارز تبعیض نژادی که به یکی از بزرگترین ترانه های اعتراض
آمیزدهه ۸۰ تبدیل شد.
در سال ۸۶ آلبوم So که یکی از برترین آلبومهای Pop
است را همراه با یک سری کلیپ های ویدئویی ارایه کرد که به دلیل ویژگی های
روشنفکرانه آن، هنوز هم جزو کلیپهای پر طرفدار است. در این ویدئوها، موسیقی با جلوه
های بصری و مضامین سمبولیک و نشانه شناسی در آمیخته و طرحی نو در ساخت کلیپ را جلوه
داده است. در کلیپ ترانه Sledgehammer گابریل با ابداعی خلاقانه برای اولین بار از
ترکیب انیمیشن با اکشن زنده استفاده کرد.
به واسطه همین آلبوم، که فروشی معادل ۲ میلیون دلار داشت، پیتر گابریل
به یک ستاره جهانی تبدیل شد و توانست رتبه ۱ در UK Chart و رتبه ۲ در US Chart را
از آن خود کند.
یکی از آثار زیبا و به یاد ماندنی او، موسیقی متن فیلم The
Last Temptation Of Christ به کارگردانی مارتین اسکورسیزی است که به عقیده بعضی
نهایت تبلور تلاش او در World music است.
او در سال ۱۹۹۲ با ترانه Us به
سمت موسیقی پاپ رفت و بسیاری از مخاطبان خود را از دست داد. این آلبوم متاثر از درد
و رنج ناشی از جدایی از همسر اول و دخترش است که غم و اندوه وی ناشی از تمایلش به
بازگشت به ابدیت، در ترانه River نشان می دهد که عنصر معنویت یکی از اصول اشعار
اوست. با این حال این آلبوم نیز یک میلیون نسخه فروش کرد و در UK&US Chart به
رتبه ۲ دست یافت.
گابریل در سال ۱۹۸۲ در لندن یک فستیوال عظیم موسیقی جهانی
World Music با نام WOMAD (World of music and dance) را پایه گذاری کرد و با
همکاری بزرگانی چون نصرت فاتح علی خان و Youssou , Robert Plant, N’Dour و Tony
Bennetدر سالهای بعد آن را در نیوزلند، اسپانیا، ایتالیا، سنگاپور، سریلانکا و
جزایر قناری به اجرای برنامه های موسیقی ملل پرداخت که بزرگترین و جاه طلبانه ترین
آنها در ۱۹۹۳ در آمریکا اجرا شد و تبدیل به یکی از ماندگارترین اجراهای زنده موسیقی
ملل گردید.
در نهایت در سال ۲۰۰۲ آلبوم Up تنها توانست مدتی به عنوان نهم
در جدول US دست یابد. در سال ۲۰۰۴ دختر او Anna Gabriel فیلمی با عنوان Family
Portrait ساخت که داستان آن در مورد تورهای بزرگ پدرش پیتر در نقاط مختلف دنیا است.
نکته جالب در مورد موسیقی پیتر گابریل این است که وی چرخه ای را شروع کرد
که موسیقی Rock، Pop و موسیقی ملل را در بر می گیرد.
۱ نظر