فلیکرینک فلم

آلبوم “Flickering Flame” منتشر شده در سال ۲۰۰۲ و مجموعه آثاری از راجر واترز در سالهای پس از جدایی از گروه پینک فلوید است. این آلبوم هرگز در آمریکای شمالی پخش نشد زیرا بر روی

بر روی جلد نسخه های اصل این آلبوم مشاهده کرد.

به نظر بسیاری از علاقمندان، هرچند آلبوم “Echoes” به عنوان برخی برگزیده آثار پینک فلوید، بسیار موفق بود اما ایده ساختن آلبوم “بهترینهای” راجر واترز هم به اندازه بهترینهای پینک فلوید عجیب به نظر

میرسد. زیرا بعضی از ترانه های آنها به خصوص واترز، طوری هستند که با خارج شدن از مجموعه آلبوم مفهومی و دیده شدن به عنوان یک ترانه مستقل، تا حدی قدرت و کوبندگی خود را از دست میدهند.

آلبوم “Flickering Flame” شامل ۱۲ ترانه از ۱۸ سال کار سولوی راجر واترز است که از سال ۱۹۸۴، با سرد شدن پیوندهای گروه و در نهایت انحلال رسمی آن در سال ۱۹۸۷، آغاز شده است. هرچند

ترانه های موجود در این آلبوم با تاکید بیشتری بر وجه ملایمتر موسیقی او انتخاب شده و بیشتر بر شبه بالادهای آرامش بخش متمرکز بوده و در نتیجه از آن خشم زهرآگین مشهور واترز دورند، اما در کل

شنیدن این آثار تصویر خوبی از تکامل واترز در طی این سالها به دست می دهد.

Knockin’ On Heaven’S Door

اولین آلبوم سولوی راجر واترز در سال ۱۹۸۴، “The Pros and Cons of Hitch-Hiking” بود و با وجود اینکه ترانه ۵.۰۱ AM آن در زمان خودش ترانه ای محبوب بود، در مجموعه نیامده است اما

“۵.۰۶ AM” تنها ترانه از این آلبوم که در تور “In The Flesh” اجرا شد، در این مجموعه هست. این ترانه با اجرای عالی گیتار اصلی “lead guitar” که توسط اریک کلپتون (Eric Clapton) نواخته شده

همراهی شده است.

در سال ۱۹۸۶، واترز بخشی از موسیقی متن فیلم انیمیشن “When The Wind Blows” را نوشت. این موسیقی ترکیبی از افکتهای صوتی، قطعات کوتاه سازی و دو ترانه “Folded Flags” و
“Towers of Faith” بود که به نام گروه “Roger Waters and the Bleeding Heart” اجرا شده بود. ترانه “Towers of Faith” که از جمله آثار کمیاب واترز محسوب میشود در این مجموعه آمده

و دسترسی به آن را برای علاقمندان ساده تر کرده است. در ضمن، شنیدن مجدد این ترانه در روزگار فعلی، حسی بسیار غریب ایجاد میکند، گویی که حوادثی چون جنگ عراق و حادثه ۱۱ سپتامبر را

پیشگویی کرده باشد:

“و در نیویورک، در مرکز تجارت جهانی، تاجری در کت و شلوار نفیسش نشسته، سیگار برگش را دود میکند و میگوید، شنها صحرا مال هرکه میخواهد باشد، من آن هیدروکربنهای زیرش را میخواهم…”

Flickering Flame – New Demo

دو ترانه فیلم “When The Wind Blows”، مسیر واترز را در آلبوم بعدی او “Radio KAOS” مشخص کردند. این آلبوم، از طرفی بسیار سرخوشانه تر از آثار قبلی او هم هست، از جمله ترانه آغاز آن
”
Radio Waves” که در مجموعه “Flickering Flame” هم آمده است. طرف دوم این آلبوم شامل ترانه هایی با تنظیمات غمگینانه هستند و دو نمونه زیبه از آنها در مجموعه قرار دارد: The Tide Is

Turning و Who Needs Information.

در سال ۱۹۹۰، راجر واترز همراه با چند هنرمند دیگر، اجرایی تازه از “The Wall” را در برلین اجرا کرد که بسیاری از هوادارن پینک فلوید را ناراضی باقی گذاشت. هرچند که این اجرا و CD تهیه شده

از آن حاوی قطعات و اجراهای خوبی بودند، اما عدم حضور نمونه ای از این آلبوم در مجموعه کسی را ناراحت نکرده است.

آلبوم “Amused to Death” در سال ۱۹۹۲ منتشر شد و سه ترانه “Too Much Rope”، “Three Wishes” و اجرای زنده “Perfect Sense” آن برای مجموعه انتخاب شده اند. شاید در این آلبوم عالی،

ترانه های دیگری باشند که مناسبتر به نظر میرسیدند اما این سه بیشتر با حال و هوای ملایم مجموعه “Flickering Flame” همخوانی داشته اند.

راجر واترز در سال ۱۹۹۸ دو ترانه برای فیلم تهیه کرد که هردو در مجموعه آمده اند. یکی از آنها بازخوانی ترانه Knockin’ On Heaven’s Door باب دیلن است که برای فیلم ‘The Dybbuk of

the Holy Apple Field ضبط شده و دارای خصوصیات “واترزی” شده است که استفاده فراوان از همخوانان زن و صدای گرم و خش دار واترز از آن جمله اند. اما باقی ترانه تغییری نکرده است.

ترانه دیگر “Lost Boys Calling” نام دارد که یک نمونه آزمایشی از ترانه ایست که موسیقی آن توسط انیو موریکونه (Ennio Morricone) ساخته شده است و واترز اشعاری را به تنظیم ارکسترال این

موسیقی که برای فیلم “Legend of 1900” ساخته شده بود، اضافه کرد. کمی طول می کشد تا شنونده با این ترانه خو بگیرد، بخصوص که واترز تقریبا خارج میخواند، که البته این همان شیوه زجر دیده ایست

که واترز در اجرای ترانه هایی چون “Don’t Leave Me Now” و “The Final Cut” به کار برده و به گوش هوادارانش آشناست و همانطور که می توانید حدس بزنید، اشاراتی به پدرش هم در آن وجود دارد.

Lost Boys Calling – Original Demo

در سال ۲۰۰۰، آلبوم “In The Flesh” که ضبط اجرای زنده تور آمریکای واترز به همین نام بود، منتشر شد. دو ترانه از این آلبوم زنده در “Flickering Flame” گنجانده شده است: Perfect Sense

part I and II و یک ترانه فوق العاده و تازه به نام “Each Small Candle” که در بخش پایانی برنامه اجرا شده بوده است.

در این مجموعه، یک ترانه کاملا تازه وجود دارد که نام مجموعه نیز برگرفته از آن است، “Flickering Flame” که ترانه ای تقریبا نامتعارف است زیرا فاقد تعدادی از ویژگیهای واترز است. در عوض ما

با یک بالاد به سبک باب دیلن روبرو هستیم که تنها اشعار آن دارای خصوصیات بارز واترز هستند. مدتی است این اثر معمولا به عنوان آخرین ترانه در تورهای اخیر واترز و تنها با همراهی یک گیتار

آکوستیک، گیتار الکتریکی و کیبورد اجرا میشود و با حال و هوایی بسیار خودمانی، برنامه را به زیبایی به پایان میرساند.