گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

راپسودی آبی – قسمت دوم


از آنجائیکه گرشوین برای ساخت این اثر چند هفته بیشتر زمان در اختیار نداشت، با عجله مقدمات نوشتن را آغاز کرد. در حقیقت ایده اصلی راپسودی آبی در قطار به هنگام سفر به بوستون به ذهن گرشوین

خطور کرد، او خود در این باره اظهار داشته :

“در قطار نشسته بودم و به صدای تلق تلق چرخ ها، صدایی که معمولا برای آهنگسازان مهیج است، گوش سپرده بودم. به ناگهان ساختار کلی راپسودی از آغاز تا پایان از ذهنم گذشت، آنرا در ذهن مرور کردم

و بی درنگ بر روی کاغذ پیاده نمودم. زمانی که به بوستون رسیدم، طرح کلی و مفهو م اصلی این قطعه کاملا برایم جا افتاده بود. ”

گرشوین در تاریخ ۷ ژانویه کار بر روی نسخه اصلی این اثر برای دو پیانو را آغاز نمود. پس از گذشت چند هفته کارش به پایان رسید و آنرا به فرد گروفه (Ferde Grofé) برای تنظیم نهایی ارکستر

تحویل داد، گروفه در چهارم فوریه، تنها هشت روز پیش از زمان اجرای اصلی کار را به پایان رساند.

اولین اجرای راپسودی آبی
Rhapsody in Blue اولین بار در ۱۲ فوریه ۱۹۲۴ توسط پاول وایتمن و ارکسترش (Palais Royal) تحت عنوان “تجربه ای در موسیقی مدرن” در سالن ائولین (Aeolian Hall) نیویورک اجرا

شد. این رویداد به دلیل اینکه اولین اجرای راپسودی آبی محسوب می شود، در عرصه موسیقی از اهمیت تاریخی برخوردار است.

در سخنرانی که وایتمن پیش از اجرای کنسرت در حضور منتقدان موسیقی و روشنفکران آن زمان ارائه داد، هدف اصلی کنسرت پرداختن به جنبه آموزشی عنوان شد:

“حداقل از آنجائیکه این اثر بگونه نوشته و تنظیم شده که برای عوام به آسانی قابل درک است، سبب لذت بردن آنها از سمفونی و اپرا می گردد و برای ما نیز قدم مثبتی در عرصه موسیقی خواهد بود. ”


audio fileقسمتی تم بسیار زیبای پیانو سولو

این برنامه نسبتا طولانی، شامل ۲۶ موومان مجزا بود که در دو بخش و ۱۱ قسمت اجرا شد.


Ira and George Gershwin with Guy Bolton
خستگی حاضرین در سالن، نوای کلارینت و بداهه نوازی گرشوین
راپسودی آبی، قطعه یکی مانده به آخر بود و از آنجائیکه قطعات دیگر اکثرا به هم شبیه بودند و سیستم تهویه سالن نیز از کار افتاده بود، به تدریج نوعی حالت کسالت در حضار پدید آمده بود. به ناگهان نوای

کلارینت که حکایت از آغاز “راپسودی آبی” داشت، در سالن طنین افکند و هیجان حضار را برانگیخت. زمانی که تکنواز کلارینت به آرامی وارد نت بی بمل (Bb) شد، فریاد تحسین حضار به گوش رسید.

پس از آن راپسودی، توسط گروه وایتمن به انضمام بخشی که به سازهای زهی اختصاص داشت اجرا شد. گرشوین که خود نوازندگی پیانو را بر عهده داشت، به هنگام نوشتن راپسودی یکی از صفحات مربوط

به تک نوازی پیانو را جهت بداهه نوازی خالی گذاشته بود، او در هنگام اجرا از استعداد درخشان و خلاقیت کم نظیرش در زمینه بداهه نوازی بهره جست و موفق به انجام کاری شد که این اجرا را به صورت

ماندگار در اذهان زنده نگه داشت.


audio fileقسمت دیگری از پیانو سولو

او پس از اجرا نوشتن این بخش از تک نوازی پیانو را تکمیل نمود و در حقیقت کسی نمی داند، آنچه که در اجرای اصلی راپسودی به گوش رسیده چه بوده است.

کامیار عباسی

کامیار عباسی

دیدگاه ها ۳

  • سلام از اینکه این سبکهای زیبای موسیقی را معرفی می کنید بسیار ممنون هستم. اگه میشه کمی هم راجع به ساختار موسیقی جاز صحبت کنید. من سنتور می زنم اما معتقد هستم که موسیقی خیلی فرا تر از این هست بخوایم روی اون تعصب داشته باشیم و بگیم فلانی خوبه و یا فلانی بد. در هر صورت نوازندگی و پارت پیانو این قطعه عالی بود.

بیشتر بحث شده است