گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

کردار نکو کن که نه سودیست ز گفتار (۲)

تصویر از ایسنا (عکاس: سارا تجلی) تصویر تزئینی است.

جای سوال است از این آهنگساز گرامی که شما که ابراز ناراحتی می کنید از رفتارهای خارج از ادب و عرف برخی از خوانندگان، چرا باز هم حاضر به قطع همکاری با این افراد نیستید؟ آیا رفتار شما باعث نمی شود که این افراد دفعات بعدی انتظارات بیشتری داشته باشند؟ آیا شخص شما در ترویج این ناهنجاری سهم ندارید؟ آیا غیر از این است که ترس از خالی بودن سالن کنسرت و عدم حمایت سرمایه گذار باعث بروز این رفتارهای دوگانه از سمت شما می شود که از طرفی اظهار ناراحتی و تاسف می کنید از رفتار این خوانندگان و از طرف دیگر حاضر نیستید با کسی به غیر از این عزیزان همکاری کنید؟ مگر غیر از این است که برای ارایه کار باکلام خوب، نیاز به خواننده توانا و با مهارت (و نه صرفا معروف) است؟ آیا فکر نمی کنید که اگر دایره دید خود را باز تر کنید و میدان اجرا را به خوانندگان توانا و کمتر شناخته شده دیگری بدهید، نه تنها در مقابل این رسم غلط ایستاده اید، بلکه به کلام و گفتار خود احترام گذارده اید؟ و سوال آخر اینکه آیا فکر نمی کنید که اصولا این نوع عملکرد شما غیر اخلاقی باشد که زمانی که نیاز به پر کردن سالن و یا فروش بیشتر دارید، به خواسته های این خوانندگان احترام بگذارید و بعد از اتمام کار و کسب درآمد مناسب شروع به شکایت و اعتراض کنید؟

همان مردمی که انتظار دارید سطحی نگر نباشند و بدانند که یک قطعه موسیقی متعلق به آهنگساز است و نه خواننده ، چگونه کنار بیایند با این تناقض در کلام و رفتار شما؟ جز این است که انتظار دارند خود شما همانند گفتارتان عمل کنید و به این معضل دامن نزنید و این شکوایه ها در حد کلام نباشد و به عمل بیاید؟ به قول فردوسی بزرگ:

بزرگی سراسر به گفتار نیست

دو صد گفته چون نیم کردار نیست

نگارنده اطلاع دقیق دارد که بسیاری از دوستانی که در عرصه موسیقی فعالیت دارند و اتفاقا تنها راه درآمدشان هم همین موسیقی است، بسیاری از کنسرت ها را با کمترین سود ممکن و بعضا با ضرر برگزار می کنند و از طرفی تولید آلبوم هم با کمترین منفعت مالی برای بسیاری از عزیزان انجام می شود. ولی متاسفانه برخی از بزرگان موسیقی حاضر نیستند که از منافع مالی خود چشم پوشی کنند و حداقل به سود کمتر بسنده کنند.

یکی از وظایف هنرمندان بزرگ و تاثیرگذار در جامعه عمل به رسالت انجام دادن کار هنری و اشاعه آن است ولی متاسفانه این گونه که از گفتار و کردارهای متناقض برخی از اساتید برمی آید، به نظر می رسد که علی رغم ادعا در گفتار، انجام دادن رسالت اصلی هنری و پایبندی به اصول اخلاقی دغدغه اصلی این بزرگواران نباشد و جنبه های مالی کار موسیقی در نظرشان پررنگ تر باشد. مخلص کلام اینکه صداقت در رفتار و گفتار است که ماناست و به قول سعدی:

طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی

صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست

رامین بحیرایی

رامین بحیرایی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است