گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

سی دی را که گوش دادم متوجه شدم که مواردی را نواخته است که حتی خود “پرویز” ننواخته است. این ثابت می کند که در دنیا بسته نیست یعنی ممکن است کسی بیاید و از همه ما بهتر بخواند. کسی نمی تواند بگویم که من خواننده ای هستم که از من کسی نمی تواند بهتر بخواند و چنین چیزی وجود ندارد.

به نظرم، شرط معرفت در هنر آن است که انسان جایگاه خودش را بداند و اگر کسی در ساحت هنر از او بهتر است، آن را قبول کند.
من همیشه می گفتم که در حد بضاعت خودم می خوانم و توانایی من در این حد است و اگر از من بهتر می خوانید، بفرمایید بخوانید و من از این قضیه خوشحال می شوم؛ چه اشکالی دارد؟ کما اینکه قبل از ما که خوانندگانی همچون بنان، قوامی، محمودی، ایرج و بقیه بودند و بعد از آن ها شجریان و آقای جمال وفایی اضافه شد، بنده هم اضافه شدم. از تمام این افراد، ۳ نفر اضافه شدیم و این نشان‌دهنده این است که آواز خوانی طبق اصول صحیح به آسانی و راحتی نیست. در جواب اینکه شما می گویید چرا بعد از انقلاب این اتفاق افتاده است باید بگویم که اولین مقصر این اتفاق رادیو و تلویزیون است و برای آن دلیل دارم که حاضرم با هر کس بخواهد راجع به آن بحث کنم تا به او پاسخ دهم. کسانی که از خواننده های دیگر تقلید می کنند قبل از انقلاب هیچ جایگاهی در رادیو و تلویزیون نداشتند.

الان برای از بین بردن خوانندگان مطرح، مدل آنها را تقلید می کنند.
می بینیم که همین آثار در رادیو و تلویزیون پخش می شود. تقلید کردن راحت است اما صاحب مکتب بودن سخت است وقتی تقلید می‌کند رادیو تلویزیون پخش می کند و مردم هم متوجه نمی شوند. چند نفر که صاحب نظر در موضوع هستند متوجه می شوند. ثانیا پس از انقلاب استاد آواز دلسوز به ندرت داشتیم یعنی همه آن ها قبل از انقلاب فوت کرده اند.

من احساس می کنم که منبع لذت مرم در در زمینه هنر در زمان قبل انقلاب بوده است، پس از انقلاب زایش نداشتیم. مردم برای تداعی آن خاطرات می گویند مثل ایرج، مثل شهیدی.
کسی که همتراز این ها باشد نیامده است. الان ۳۴ سال از انقلاب گذشته است. شما خواننده ای را به من نشان دهید که همتراز خواننده های قبل از انقلاب باشد. غیر از یکی، دیگر نداریم که خدا او را رحمت کند. او حرفی برای گفتن داشت.

چرا به چند نفر خواننده سفارش های زیادی داده می شود و به بقیه سفارشی داده نمی شود؟
قبل از انقلاب، نوار و کاست فروشی به صورت امروزی باب نبود. هر آهنگی که شما درخواست می کردید، رادیو پخش می کرد ونیازی به ضبط سی دی نبود تا مثلا اسم مان وارد بازار شود. به ندرت خوانندگانی مثل شهیدی و گلپایگانی یافت می شد که کاست خود را روانه بازار کند.

یونس محمودی گلستانه

یونس محمودی گلستانه

۱ نظر

بیشتر بحث شده است