سنتور را با نمد می زد و این جای تعجب داشت که دکتر صفوت او را پذیرفته بود چرا که او مخالف ساز زدن با نمد بود. به هر حال با رفتن به مرکز وارد فضائی شد که هرگز آن را نمی شناخت. از موسیقی قدیمی خیلی کم شناخت داشت اما رفته رفته توانست با استعداد فوق العاده و گوش بسیار حساس محیط فرهنگی این موسیقی دریافت کند.
دکتر صفوت با رفتن من محیط مرکز را به دست حسین علیزاده داد و مشکاتیان را نیز در کنارش جای داد و اینگونه گروهی درست شد که علیزاده آن را اداره می کرد که می توان گفت گروه بسیار خوبی بود.
کسانی که در این گروه کار می کردند عبارت بودند از: شکارچی، کیانی نژاد، در ابتدای امر، مشکاتیان، علیزاده و خواننده آنها خانم پریسا بود که علیزاده می توانست با کار با او هم فضای کار خودش را تقویت کند و پریسا هم می توانست بیشتر رشد نماید.
حسین بسیار خوشحال بود و اعضاء گروه هم رابطه ی بسیار نزدیک و دوستانه با هم داشتند. سلیقه و فضای موسیقی حسن در آن زمان بود که مملو از ایده بود. او می خواست برای موسیقی ایرانی کاری ارزنده و متفاوت کند و این امکان را به مرکز داده بود.
تقریبا در همین دوران یا شاید یک سال قبل از این تاریخ بود که استاد کامل نورعلی برومند با همکاری تولید رادیو به ریاست سایه، آزمونی را برای موسیقی دستگاهی ردیفی به وجود آورند که داستانی دیگر دارد که شاید روزی داستان چگونگی آمدن برومند را به رادیو روایت کنم که بسیار مهم است.
آزمون باربد با آرم مقدمه حربی ماهور که اولین بار که استاد برومند به رادیو آمده بود آن را اجرا کرده بوند، آغاز شد. آزمون برای کسانی بود که زیر سی سال بودند. این اولین آزمون موسیقی ردیف دستگاهی ایران بود که در طول زمام داری سلسه پهلوی برگزار می شد.
همه جوانانی که در این راه کار می کردند خوشحال شدند که بالاخره کسی به برگزاری این آزمون همت گمارده بود. ریاست این عمل مفید با استاد کامل، نورعلی برومند بود و سکان دار هدایت آن با جناب سایه و در حاشیه مرکز حفظ اشاعه نیز حضور داشت.
ژروی این آزمون را اساتید: نور علی برومند، علی اکبر شهنازی، دکتر مهدی فرغ، ابتهاج و دکتر صفوت تشکیل می دادند. اینجانب نیز در کنار آقای سایه شرکت می کردم تا به استادم برومند و مدیر تولید موسیقی کمک و مشاوره نمایم. پس از اعلام آزمون نوارهای زیادی به رادیو آمد که همه این این اجراها را باید استاد برومند می شنید و گزینش می کرد. از میان کسانی که حد اجرائی شان خوب بود افرادی انتخاب شدند و آزمون در محل باغ فردس نزدیک پل شمیران شروع شد. تاریخ آزمون اگر اشتباه نکنم سال ۵۵ بود.
در این آزمون بود که دو دوست نیز در رشته سنتور در آن شرکت کردند یکی پشنگ کامکار بود که عضو شیدا و دیگری پرویز مشکاتیان بود که در مرکز حفظ اشاعه کار می کرد و هنوز از این جریان بیرون نیامده بود. هر دو سنتور نواز با استعداد و خوش قریحه بودند. با اینکه پرویز اجرای بدون نمد را قبول نکرده بود و پشنگ مدت ها بود که بدون نمد ساز می زد که این موضوع برای استاد برومند مهم بود اما به خاطر پاره ای مسائل، ژوری به ناچار هر دو آنها را اول اعلام کرد.
۱ نظر