گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

درباره استاد هوشنگ ظریف، «یک عمر تعلیم تار» (۳)

هوشنگ ظریف (۱۳۱۷ – ۱۳۹۸)
هوشنگ ظریف، همراه افلیا پرتو و ارفع اطرایى و جلال ذوالفنون و… در مراسم جشن فارغ التحصیلى، دیپلم خود را از دست استاد علینقى وزیرى گرفت، در بیست سالگى او تارنواز چیره دستى بود که به راحتى در هر ارکسترى مى توانست عضو شود. همچنین با نواختن سه تار و نیز با نوازندگى تنبک استاد حسین تهرانى به خوبى آشنا شده بود. براى فارغ التحصیلان ممتاز هنرستان موسیقى ملى، وارد شدن در کار حرفه اى و استخدام در سازمان هاى معتبر هنرى وابسته به دولت کار مشکلى نبود.
هوشنگ ظریف جوان به عنوان نوازنده اى مسلط و توانا، در ارکسترهاى بزرگ، شروع به کار کرد. (سابقه حرفه اى او تا امروز بالغ بر ۴۵سال است) و همزمان به تدریس موسیقى در مدارس و در هنرستان نیز پرداخت. حسین علیزاده، تارنواز و آهنگساز نامدار روزگار ما، تعریف مى کند از سالهاى ۱۳۴۱ ۱۳۳۶ که در دبستان «حافظ»، شاگرد درس سرود آقاى ظریف بود و در هنرستان، بار دیگر با او روبرو شد: «…استاد عزیز، آقاى ظریف با مهربانى و جدیت به من گفتند: ببین! اینجا دیگر دبستان حافظ نیست و باید شیطنت و بازیگوشى را کنار بگذارى و حسابى کار کنى…» و پایه قوى نوازندگى علیزاده را قبل از استاد شهنازى، هوشنگ ظریف ساخت.
محمدرضا لطفى، هنرمندى دیگر از بزرگان تارنوازى، از نخستین خاطره دیدارش با استاد جوان، آقاى هوشنگ ظریف، به احترام و حرمت یادکرده است. بدین ترتیب، نقش پراهمیت و سرنوشت ساز ظریف در موسیقى چهاردهه گذشته روشن تر مى شود؛ استاد على اکبر خان شهنازى در نیمه اول قرن شمسى حاضر و هوشنگ ظریف در نیمه دوم، از لحاظ تربیت شاگردان درجه اول و انتقال تکنیکهاى درست درتارنوازى، صاحب بالاترین رتبه و جایگاه هستند و از این بابت، کمتر کسى را قابل بررسى و مقایسه مى توان پیدا کرد.
زندگى حرفه اى هوشنگ ظریف، در تدریس تار و در همکارى با ارکسترهاى وزارت فرهنگ و هنر، تا سال۱۳۵۷ (چهل سالگى) گذشت. در آن زمان، فارغ التحصیلان هنرستان و شاغلین در وزارت فرهنگ و هنر، فضاى مجزاى خود را داشتند و با برنامه هاى رادیو همکارى نمى کردند. نوع موسیقى، فضاهاى زیستى، شخصیت و طرز زندگى این موسیقیدانان به اصطلاح رادیویى ها و فرهنگ و هنرى ها با هم متفاوت بود.
گویا وزیر وقت و رئیس اداره کل هنرهاى زیباى کشور، این تفکیک و جدا سازى را خوش داشت و اصرار بر آن مى کرد. در آن زمان، بسیارى از هنرمندان خلاق و بااستعدادى که در رادیو حضور داشتند، از برخى ابتلائات و آلودگى ها برکنار نبودند، در حالى که موسیقیدانان متعلق به جناح مقابل که از آنها گاه به عنوان «بچه هاى آقاى خالقى» نام برده مى شد زندگى هاى سالمى داشتند و با طبقات فرهیخته اجتماع نیز معاشر بودند.
علیرضا میرعلینقی

علیرضا میرعلی نقی

علیرضا میرعلینقی متولد ۱۳۴۵ در تهران
روزنامه‌نگار، پژوهشگر موسیقی و منتقد هنری

۱ نظر

بیشتر بحث شده است