سجاد پورقناد
نوشته که پیش رو دارید گفتگویی است با کیومرث پیرگلو، نوازنده پیانو، سنتور، آهنگساز و محقق موسیقی، این گفتگو در برنامه نیستان در شبکه فرهنگ انجام شده است.
لطفا بفرمایید که از محضر چه استادانی استفاده کرده اید و تحصیلات موسیقی تان چگونه بوده است؟
من ۲۶ آبان هزار و سیصد و سی نه در تهران بدنیا آمده ام و موسیقی را از کتاب خانه کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در واقع در پارک نیاوران (گمان می کنم سال ۱۳۴۸ یا ۴۹) شروع کرده ام. در آن مقطع مربیان زیادی می آمدند و می رفتند از جمله خانم ابراهیمی، آقای راسخ ولی تنها کسی که روی من تاثیر بسزایی گذاشتند و راهم را در زندگی عوض کردند، آقای محمدرضا درویشی بوده اند و اولین قطعه ای هم که راه من را مشخص کرده است، سونات شماره ۸ بتهوون، سونات پاتتیک بوده است که آن آکورد اول راه بنده را در زندگی عوض کرده و تا امروز هم ادامه دارد.
داستان خیلی طولانی است ولی می توانم خیلی مختصر شروع کنم و بگویم که بعد از آنکه دوره ارف را گذراندم با آقای درویشی، استاد اسماعیل تهرانی که رییس وقت موسیقی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان بوده اند، دیگر به ما گفتند حالا دیگر باید ساز تخصصی انتخاب کنید، بنده هم خوب از اول عاشق موسیقی بوده و یعنی هر نوع کلاویه ای می دیدم، موهای بدنم راست می شدند، بنابراین به آقای تهرانی عرض کردم، بنده می خواهم پیانو بزنم آقای تهرانی هم گفتند که متاسفانه ما سازهای غربی نداشته و فقط سازهای ایرانی موجود است.
در آن موقع آقای بهمن رجبی تنبک درس می دادند و تار را فکر می کنم آقای فرخ مظهری و سه تار را خانم مهربانو توفیق تدریس می کردند، سنتور هم خود آقای تهرانی تدریس می کردند که بنده سنتور را به اجبار انتخاب کردم ولی خوب امروز خیلی خوشحال هستم که توانستم به خوبی از پس این ساز بر بیایم. این ساز را در تمام کشورهای اروپایی و استرالیا دارند؛ سنتور خیلی به من کمک کرده و خیلی مدیون موسیقی ایرانی و بخصوص سنتور هستم.
در هر صورت مدت ۶ یا ۸ ماه با آقای تهرانی کار کرده و بعد ایشان چون رییس قسمت موسیقی بودند و خیلی سرشان شلوغ بود، ما را سپردند به دست خانم فرزانه نوشاد که امیدوارم هر جا هستند سلامت باشند.
۱ نظر