گفتگوی هارمونیک
در روزهای اخیر خبر حکمِ یک سال حبس خشایار سفیدی، دانشجوی اخراجی کارشناسی ارشد موسیقی دانشگاه هنر، منتشر شد. این پرونده در پی اعتصاب غدا و تحصن وی مقابل خانهی موسیقی در اعتراض به صدور حکم اعدام برای توماج صالحی تشکیل شده بود و با رد تجدید نظر به اجرا در آمد. به همین مناسبت دیدهبان موسیقی بیانیهای منتشر کرده و خواستار آزادی این نوازندۀ سهتار شده است:
در خانهای که امن نیست چه اعتراضی؟
این روزها خبر آزادی توماج صالحی، هنرمندی که درپی اجرای ترانههای معترضانه و حمایتش از جنبش زن-زندگی-آزادی به اعدام محکوم شده بود، برای دقیقهای امیدبخش و شاید دلگرم کننده بود. این امید که میتوان عقلانیت و ادراک را از هر نهاد و نظام و ساختاری انتظار داشت. اما درست در همین دقیقه، این امید با یادآوری اجرای یک حکم دیگر به باد رفت.
حبس هنرمندی که کنش او اعتراض به صدور حکم اعدام هنرمندی دیگر بود. با هر منطقی که بنگریم، زمانی که یک هنرمند موسیقی کشور برای حمایت از یک هنرمند دیگر از جامعه موسیقی، دست به تحصن صنفی یکنفره در خانه موسیقی میزند -نهادی که مدعی خانه تمامی هنرمندان موسیقی ایران بودن دارد- به حبس محکوم میشود و به زندان میرود، یک سرافکندگی تاریخی برای حاکمیت و فرهنگ و هنر مملکت رقم میخورد.
خبر اجرای حکم زندان خشایار سفیدی، نوازنده سهتار و دانشجوی موسیقی دانشگاه هنر، که درپی کنشهای خود، ابتدا از ادامه تحصیل هم محروم شده بود، هر اندازه امید را که از آزادی توماج حاصل شد را به باد میسپرد.
سفیدی، هنرمند جوانی که با شور و شعور خود اقدامی فردی کرد تا همدلی و همبستگی خود را با اعضای صنف موسیقی بنمایاند. کنشی که شاید بتواند خانه موسیقی و مدیران آن -که جلسه چارهجویی روزهای قبلش نتوانسته بود تکانی در آنها ایجاد کند- و همچنین سایر هنرمندان را به تلاشی گسترده برای حمایت از توماج صالحی ترغیب کند.
طنز تلخ ماجرا اما به عملکرد قوه قضاییه مربوط است که حکم اعدامی را که صادر شده بود، اشتباه دانسته و حکم را لغو و نهایتا محکوم را آزاد کرده است اما قاضی دیگری در همان قوه، هنرمندی را که معترض به همان حکم نقض شده بوده و آنرا نادرست میدانسته، به زندان میفرستد.
دیدبان موسیقی ایران با تاسف بسیار، با اعلان حمایت از خشایارها و توماجها و همچنین زنان موسیقیدان و به ویژه خوانندگان زن ایران، اجرای این حکم و احکامی از این دست را ننگی بر تارک هنر موسیقی میداند که محصول تحمیل نگرش امنیتی بر موسیقی و خنثیسازی نیرو و اراده جمعی هنرمندان است.
از اینرو دیدبان خواهان حمایت گسترده هنرمندان موسیقی از خشایار سفیدی و لغو اجرای حکم حبس اوست. باشد تا سپهر هنر از وجود تندرویها، عاملان مواجببگیر و امنیتیکاران زدوده گردد و عرصه برای تبلور اراده و اندیشههای والاگهر هنرمندان در اختیار صاحبان واقعی هنر قرار بگیرد.
دیدبان موسیقی ایران
۱ نظر