
خسرو جعفرزاده
نوشته های خسرو جعفرزاده
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XIX)
فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (IV)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XVII)
فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (III)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XVIII)
فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (II)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XVI)
فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (I)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XV)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XIV)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XIII)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XII)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XI)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (X)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (IX)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (VIII)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (VII)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (VI)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (V)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (IV)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (III)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (II)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (I)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (IX)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (VIII)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (VII)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (VI)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (V)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (IV)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (III)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (II)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (I)
در جستجوی موسیقی سنتی (IV)
در جستجوی موسیقی سنتی (III)
در جستجوی موسیقی سنتی (II)
در جستجوی موسیقی سنتی (I)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XVI)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XV)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XIV)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XIII)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XII)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XI)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (X)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (IX)
درباره کتاب «موسیقی ایرانی» شناسی (II)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (VIII)
درباره کتاب «موسیقی ایرانی» شناسی (I)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (VII)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (VI)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (V)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (IV)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (III)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (II)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (I)
شروع یک گفتگو «نغمه» یا «صدا»
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (VI)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (V)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (IV)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (III)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (II)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (I)
نقد تئوری «دودانگی» در مقام شناسی موسیقی ایرانی (IV)
نقد تئوری «دودانگی» در مقام شناسی موسیقی ایرانی (III)
نقد تئوری «دودانگی» در مقام شناسی موسیقی ایرانی (II)
نقد تئوری «دودانگی» در مقام شناسی موسیقی ایرانی (I)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (VII)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (VI)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (V)
توضیحاتی در مورد مرور آقای بهرنگ نیک آئین (IV)
توضیحاتی در مورد مرور آقای بهرنگ نیک آئین (III)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (IV)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (III)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (II)
توضیحاتی در مورد مرور آقای بهرنگ نیک آئین (II)
توضیحاتی در مورد مرور آقای بهرنگ نیک آئین (I)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (I)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (VI)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (V)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (IV)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (III)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (II)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (I)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (VII)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (VI)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (V)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (IV)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (III)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (II)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (I)
فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (IV)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XVII)
فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (III)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XVIII)
فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (II)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XVI)
فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (I)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XV)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XIV)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XIII)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XII)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XI)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (X)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (IX)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (VIII)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (VII)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (VI)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (V)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (IV)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (III)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (II)
نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (I)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (IX)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (VIII)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (VII)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (VI)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (V)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (IV)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (III)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (II)
گفتمان موسیقی ایرانی در فضای عامیانگی (I)
در جستجوی موسیقی سنتی (IV)
در جستجوی موسیقی سنتی (III)
در جستجوی موسیقی سنتی (II)
در جستجوی موسیقی سنتی (I)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XVI)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XV)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XIV)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XIII)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XII)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (XI)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (X)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (IX)
درباره کتاب «موسیقی ایرانی» شناسی (II)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (VIII)
درباره کتاب «موسیقی ایرانی» شناسی (I)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (VII)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (VI)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (V)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (IV)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (III)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (II)
نقد تاریخ نگاری موسیقی ایرانی (I)
شروع یک گفتگو «نغمه» یا «صدا»
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (VI)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (V)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (IV)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (III)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (II)
درباره مشکل «شیش هشت» و «میزان های لَنگ» در وزن شناسیِ موسیقی ایرانی (I)
نقد تئوری «دودانگی» در مقام شناسی موسیقی ایرانی (IV)
نقد تئوری «دودانگی» در مقام شناسی موسیقی ایرانی (III)
نقد تئوری «دودانگی» در مقام شناسی موسیقی ایرانی (II)
نقد تئوری «دودانگی» در مقام شناسی موسیقی ایرانی (I)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (VII)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (VI)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (V)
توضیحاتی در مورد مرور آقای بهرنگ نیک آئین (IV)
توضیحاتی در مورد مرور آقای بهرنگ نیک آئین (III)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (IV)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (III)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (II)
توضیحاتی در مورد مرور آقای بهرنگ نیک آئین (II)
توضیحاتی در مورد مرور آقای بهرنگ نیک آئین (I)
نقد تئوری پردازیِ داریوش طلایی (I)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (VI)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (V)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (IV)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (III)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (II)
بررسی و نقدِ «مبانی نظری موسیقی ایرانی» (I)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (VII)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (VI)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (V)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (IV)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (III)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (II)
یادآوری های پیرامون بررسی سه شیوه هنر تک نوازی
در موسیقی ایرانی، پژوهش مجید کیانی (I)
آخرین ارسالها
- پهلوگرفته بر ساحل اقیانوس موسیقی ایران (XI)
- محمدرضا امیرقاسمی «شبی برای پیانوی ایرانی» را به روی صحنه می برد
- نگرشی به تجدد طلبی در هنر و فرهنگ ایرانِ قرن بیستم (XIX)
- «شیوهی نوازندگی» در موسیقی ما چه معنایی دارد؟ (I)
- جمال الدین منبری پس از سالها سکوت به روی صحنه می رود
- موسیقی فیلم در خدمت سینما یا نظام ستارهسازی؟ (II)
- مروری بر «کنسرت کوارتت کلنکه» سی و سومین جشنوارهی موسیقی فجر
- پهلوگرفته بر ساحل اقیانوس موسیقی ایران (X)
- نگاهی به غلبه موسیقی پاپ بر موسیقی کلاسیک در کنسرت «ارکستر سازهای ملیِ» جدید
- پویان آزاده: قصد ضبط «چهارگاه برای پیانو و ارکستر» را دارم
- موسیقی فیلم در خدمت سینما یا نظام ستارهسازی؟ (I)
- فرهنگ اسلامی و پیدایش موسیقی چند صدائی در اروپا (IV)
از روزهای گذشته…

اصول نوازندگی ویولن (XIV)
باید دقت داشت که در هیچ از یک از آرشه های چپ و یا راست، دست گیری آرشه و یا آرشه کشی نبایستی باعث ایجاد حالت گرفتگی در ناحیه سمت راست قفسه سینه و یا بالا گرفتن غیر عمدی شانه گردد. یک اشتباه بسیار رایج در این زمینه، بالا آمدن تدریجی شانه در آرشه کشی با جهت چپ و با نزدیک شدن به پاشنه است و مورد دیگر بالا گرفتن غیرعمدی شانه در هنگام دست گیری آرشه در ناحیه پاشنه، در آرشه راست می باشد.

“رازهای” استرادیواری (VII)
موزه Civic در کرمونا شامل مجموعه ای از قالبها، طرح ها، نقشه ها، الگوها و مطالعاتی هستند که توسط Stradivari صورت گرفته است که تا کنون، بیش از آنکه در معرض آزمایشات مهم قرار گیرند، در حکم موضوعاتی نادر بوده و همیشه کنجکاوی را تحریک کرده اند. زمانی که این گنجینه تحت اختیار استاد Fiorini بود امکانی برای من فراهم شد که بتوانم بر روی آن مطالعاتی انجام دهم. در آن زمان من کاربرد هر قطعه را به تنهایی شناسایی کردم. اغلب این قطعات ریز نوشته هایی از استراد یا پسرانش بودند.

دخترم، بوی فرار می آید (II)
و اما در ایران پس از گذشت سی سال، زنان آواز ایران، هنوز از رها ساختن آوایشان محروم اند و با آن که بسیاری از آنان در سرزمین خود حضور دارند، به جایی تبعید شده اند که می بایست در آن سکوت اختیار کنند و به همین سبب جامعه بخشی از حافظه خود را رفته رفته از دست داده است چرا که نتوانسته همه آرا و صداها را در متشکل شدن جامعه حضور بدهد. نتیجتاً عده ای اندک اندک در اثر این رانده شدگی و نَفَس بری، چون دیگر به صورت عاطفی و احساسی نتوانسته اند فضای هستی شناسانه ی زبان ناخوداگاهشان را بیان کنند، خود را فراموش شده می پندارد و در این قطع شدن، کل جامعه به تدریج متوجه سرریز شدن احساسات به بن بست رسیده می شود و به سوی بحران و خفقان گام می نهد.

درباره آرشه (I)
یک ساز زهی بدون کاربردآرشه عملا به شکلی کامل و در خور توانایی های قطعی ساز قابل استفاده نیست. همچنین،آرشه نیز بدون وجود ساززهی مربوطه بی مفهوم خواهد بود؛ این دو در تعامل کمی و کیفی با یکدیگر بوده و تاثیر گذار بر هم، از سویی دیگر باید به این نکته توجه داشت هیچ مدرکی دال بر این موضوع وجود ندارد که سازهای زهی صرف همواره بر سازهایی که استفاده آرشه در آن اجتناب ناپذیر است، تقدم و برتری داشته اند. سازهای زهی مدتها قبل از خانواده ویلن پدید آمده اند و در طول زمان با توجه به تغییرات متنوع در حیطه موسیقی و توانایی های بشری دچار تحولات و پیشرفتهایی شده اند.

بوطیقای ریتم (VI)
گونهی دیگری از به کارگیری هنرمندانهی ابهام متریک زمانی است که دوگانی ابهام-رفع ابهام به کار گرفته شود. یک خط ملودی که ذهن شنونده چند سیستم مختصاتی متریک مختلف برای آن پیشنهاد میکند «مبهم» است حال اگر ناگاه الگوهای تاکیدی و گروهبندی به گونهای تغییر کنند که یکی از پیشنهادها برازندگی بیشتری بیابد متر دیگر مبهم نیست.

بررسی اجمالی آثار شادروان
روح الله خالقی (قسمت بیست و نهم)
در «وزیری نامه» شرح این آثار و بیان تأثیر ژرفِ آنها و نفوذشان در عمیقترین زوایای روح خالقی به گونه ای است که برتر از آن میسر نیست. بدین اعتبار اگر گفته شود که او این آهنگها را کمتر از آثار خویش دوست نداشت، سخنی به گزاف گفته نشده است. ارزشی که او برای تابلو موزیکال های وزیری مثل «نیمشب» یا آهنگهائی چون «خریدار تو» و «دلتنگ» قائل بود، بی تردید بیش از بسیاری از کارهای خودش بود اما غرض از ذکر این مطلب چیست؟ او بارها بر این نکته تأکید کرده است که آثار وزیری را همه کس درک نمیکند.

درباره موسسه فرهنگی هنری «پل هنر»
یکی از این راه های ارتباطی بین ایران و کشور اتریش برقرار گردیده؛ با توجه به فعالیت هنرمندان ایرانی مستعد در زمینه موسیقی و خلا امکانات مناسب در امور آموزش و اجرایی و از سوی دیگر مطرح بودن و بالا بودن سطح کیفی این رشته در کشور اتریش، این موسسه فرهنگی هنری «پل هنر» در نظر دارد جهت ارتقای سطح کیفی و هنری در حوزه موسیقی و مبادلات علمی و تکنیکی در این زمینه و حمایت از هنرمندان ایرانی، فرصتی مناسب برای آنان فراهم آورد.

سکانسی به نام موسیقی فیلم (II)
تکرار یک تم یا ایده یا حتی جمله و ملودی در بستر زمانی یک فیلم باعث ایجاد انتظار در شنونده می شود که این موسیقی چیست و چه هدفی از تکرار آن دنبال می شود که در همان صحنه های رویارویی مادر و فرزند پخش می شود. این اتفاق ذهن کنجکاو بیننده را در دنبال کردن موسیقی پویا نگه می دارد و بعد از فراز و نشیب هایی در سکانسی قرار است مادر و فرزند به نسبت حقیقی خود پی ببرند. آهنگساز در اینجا آماده است که فرم کلی موسیقی اش را که تاکنون رد پاهای گوناگونی از آن را در بخش های مختلف فیلم دیده ایم به نمایش بگذارد و شنیده شدن واضح موسیقی سرنوشتی مصادف می شود با صحنه ی برخورد آگاهانه ی مادر و فرزند.

ماهور ملک (قسمت اول)
جهانگیر ملک در نوازندگی استودیو تبحر و قابلیت های خاصی داشت؛ به تائید اساتید موسیقی جهانگیر ملک، از جمله نوازندگانی بود که قابلیت اجراء و ضبط برنامه در استودیو را حتی با یکبار شنیدن قطعه، دارا بود. او از لحاظ ساعات اجرا و ضبط برنامه در استودیو، (همانطور که پیشتر گفته شد) بیشترین آثار را به یادگار گذاشته و این اتفاق در تاریخ موسیقی ایران بی نظیر بوده است.

اشتین وی و پسران
هنری انگل هارد اشتین وی (Henry Engelhard Steinway) در سال ۱۸۵۳ در فضای کوچک زیر شیروانی در محله منهتن آمریکا، یکی از بهترین کارخانه های سازنده پیانو را تاسیس کرد. او در اصل یک سازنده کابینت های چوبی بود و تا قبل از تاسیس Steinway & Sons به تعداد ۴۸۲ پیانو در آلمان ساخته بود، به همین دلیل اولین پیانو Steinway & Sons با شماره سریال ۴۸۳ در آمریکا تولید شد و به قیمت ۵۰۰ دلار به فروش رفت. این پیانو در حال حاضر در موزه هنر نیویورک قرار دارد.