گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

دیبازر: امروز مدیریت تخصصی است

ولی بهترین نوازنده هایمان هنوز نوازنده های دوره قدیم هستند مثل فوتبالیست هایمان؛ با روشهای سنتی علی پروین و ناصر حجازی بهترین فوتبالیست هایمان رشد می کردند. هر چه باشگاه ها در حال توسعه اند، امکانات حاشیه ای فراهم می کنند، مربیان خارجی می آورند، هنوز ما یک مهاجم خوب نداریم. نوازنده ها هم این طورند.

به هر حال این وضعیت یک دوره گذار از یک شکل سنی به شکل معاصر است و در جهان معاصر، کشورهای دیگر هم در حال فعالیت هستند و توقف ندارند. رسیدن به نسبتی بین آنچه که داشتیم و آنچه می خواهیم و آنچه که در حال حاضر وجود دارد و امکانات بالقوه و اینکه چطور می خواهیم آن را بالفعل کنیم به نظرم زمان می برد.

اگر کلیت موسیقی مملکت یعنی حوزه هنری، وزارت ارشاد، رادیو و تلویزیون، موسیقی نظام، دانشگاه ها، خانه موسیقی و تمام ارگان ها – حتی مثلا موسیقی فلان نهاد دولتی با یک مدیریت مرکزی کنترل شوند – برای موسیقی خطرناک است یا سود دارد؟ منظورم این است که مثلا خانه موسیقی رای گیری کند و مثلا شجریان را مدیر کل نظام موسیقی ایران قرار دهند و تمام مدیران موسیقی در آنجا با هم بحث کنند. این طور نباشد که ارشاد کسی را لغو مجوز کند، تلویزیون مجوز دهد، دانشگاه ها به صورتی کار کنند، ارکستر ها به صورتی دیگر باشند. اینکه کل موسیقی مملکت در یک پیکره واحد فعالیت کنند. این به نفع موسیقی خواهد شد یا موسیقی را یکرنگ و یکدست می کند؟

مدیریت یک فرایند اجرایی تخصصی است. فکر می کنم یک موسیقیدان هر چه قدر ورزیده باشد در دنیای امروز – که مدیریت یک امر تخصصی است – الزاما به معنای اینکه می تواند مدیریت کند نیست و معنی نمی دهد ولی اینکه آن مدیر متخصص چگونه می تواند نسبت خودش را با موسیقیدان های برجسته پیدا کند و اینکه چگونه بتواند در اتاق فکرش از آنها مشورت بگیرد و در سیستم مدیریتی‌اش تزریق کند، بحث دیگری است. تعدد مدیریت نه مطلقا بد و نه مطلقا خوب است؛ قطعا مزایا و مضرات خاص خودش را دارد همچنانکه اگر یکدست هم شود هم مضرات خاص و هم ویژگی های مثبت خودش را.

اگر بخواهید نکته پایانی بگویید؛ چیزی که نگفته اید.

امیدوارم شرایطی ایجاد شود تا آثار جدیدی که می آیند به گونه صحیحی در یک سایت گرد‌آوری شود و شرایطی به وجود آید که امکان اطلاع رسانی به علاقه مندان نوع به خصوصی از موسیقی فراهم گردد چون احساس می کنم که آثار خوبی در حال تولید شدن است ولی خیلی از این آثار به گوش شنوندگان مورد علاقه خودش نمی رسد. امیدوارم فضایی ایجاد شود که آثار خاص بتوانند مخاطبین خاص خودشان را پیدا کنند و امکان اطلاع رسانی جمعی در این زمینه فراهم شود.

یونس محمودی گلستانه

یونس محمودی گلستانه

۱ نظر

بیشتر بحث شده است