آلبوم «آب» منتشر شد

«آب» عنوان سومین آلبوم سه تار نوازی از «ابوسعید مرضایی» نوازنده و نواساز است که شامل قطعاتی برای دونوازی سه‌تار و تمبک است؛ ابوسعید مرضایی به عنوان نواساز و «فربد یداللهی» به عنوان نوازنده سازهای کوبه‌ای و تمبک، زوج هنری این مجموعه هستند. دیگر آلبوم مرضایی که در همکاری با فربد یدالهی ساخته شده بود «خاک» نام داشت.

در جلد آلبوم «آب» علیرضا میرعلینقی، نویسنده و پژوهشگر موسیقی ایرانی می نویسد:
«گویند که زیستگاه پارسیان و اقوامش، جمع اضداد و عجایب است. حتی در اقالیم جغرافیایی و نوع سلوک زمین و هوا با ساکنانش و نیز می گویند که از نه اقلیم جغرافیایی موجود در جهان، هشت اقلیم آن همزمان در این سامان وجود دارد (به استثنای اقلیم قطبی که نهمین است)، اما مجموع این سرزمین، حسرت آب دارد و جلوه های گوناگون آب را در بیداری و خواب، بر جستجوست. در نیایش های کهن ایران، دروغ و خشکسالی را از برّ و بحر این سرزمین، بری خواسته و آن را همآره به دعا طلبیده اند. شگفتا که هر دوی این آفات، همیشه و در هر زمان، با یکدیگر به تنِ ناتوانِ این کهن بوم و بر، هجوم آورده اند.

در بسیاری از آیین های بازمانده از فرهنگ کهن و سترگ سرزمین مان، دعاهای مخصوص نزول باران، سرشاری چشمه ها و سیراب شدن زمین و گیاه و حیوان و آدمیان وجود دارد. این ده قطعه را نیز می توان نوعی نیایش موسیقایی در طلب آب و حفظ حرمت آن دانست که گفته اند: و من الماءِ کل شیء حیّ.»

مرضایی در جلد این آلبوم نوشته است:

«
از کودکانی که می دوند از پی تانکر های آب، در لهیب لال کننده گرمای خوزستـان در جنگ، تابستـان هایی که از تهران به دیار مادری؛ بـهبهان
می رفتم، تصاویری دارم که رهایم نمی کنند!

برای آبرسانی هر روز به روستایی…

بی هیچ تردیدی اگر بخواهم از مقدس ترین و بنیـادی ترین احساسم پس از آلبوم “خاک” که برایم معنای تولد و مـرگ و عشق بود، سـاز کنم، به
“آب” می زنم!

همان قدر که طبیعت گرا هستم، درون نـگر! اما با هستِ مادیم به اندیشه و احساس معنـوی رسیدم. پس عناصر هستی برایم بی نهایت والا هستند و تا تقدیسشان را با آثاری ارج ننهم رهایم نمی کنند!

دست مایه های موسیقایی این اثر بی شک ریشهء عمیق در موسیقی دستگاهی ایران دارند. شاید با رویکردی متفاوت. که این تفاوت ذات هنر است.

که اگر نباشـد هنـر نیست. از کنتـرپوان هایی مینیاتوری که در بافت موسیـقایی به داد احساسم رسیده اند، در این آلبـوم استقبال کرده ام. هر چند
ترجیحم در میکس یک نتیجه هموفونیک بوده است. ضرباهنگ این آلبوم که روح زندگی و آبادانی دارد را به هنرمند بزرگوار جناب یداللهی سپرده ام
و نمی دانم تا کجا توانسته ام، احسـاس های پیچـیده ی تو در تویـی که بایـسته این آلبـوم هست را به ایشـان منـتقل کنم، بی شـک اما یکی از
طولانی ترین و دشـوارترین ضبط های دو نوازی موسیـقی ایرانی را می شنـوید که ذره ذره اش با تأمل و احساس همراه بوده و حاصل بارها و بارها
سعی و خطا و سلوک در عین ایمان و تقدیسِ “آب”.

پیش کش به مردمان این دیار که به گاه باران مهربان ترینند!»

روز جمعه ۲۷ آذر ما مراسم رونمایی آلبوم «آب» در نشر ثالث برگزار شد. در این مراسم علیرضا میرعلینقی درباره این آلبوم گفت: «این کار با یک هدف آبرومند و شریف و آرتیستیک و هنری انجام شده، هیچ هدف دیگری جز تعالی موسیقی ندارد، لاقل من که در جریان خلق این اثر هستم می توانم این را قول بدم که هیچ نیتی جز تعالی موسیقی در کار نبوده و آب این نماد مقدس زندگی ما دلیل و برهان این کار هنری قرار گرفته است. خیلی خوشبختم که در اینجا هستم و در شبی که دارد باران می بارد ما اینجا صحبت آب و باران می کنیم؛ ما اصولا یک ملتی هستیم با یک تاریخ تشنه، روایت تاریخی ما روایت کم آبی و بی آبی است. ما نشان دادیم که حتی با هوای آلوده هم می توانیم زندگی کنیم اما با آب آلوده مطلقا نمی توانیم زندگی کنیم. یعنی آب به غیر از یک مایع حیاتی یک منبع تامین قوای روحی هم بوده و هست. این اولین آلبومی است که فقط با یک هدف ملی تولید شده است. تمام گروه ها حزب ها و جناح هایی که با یکدیگر اختلافات زیادی دارند سر این مساله متوفق هستند که همه به آب نیاز داریم. هر چه که ما را به یاد این هدف بیاندازد از شعر، موسیقی، نقاشی و هر چیز دیگر در این وفاق ملی موثر است. شاید سینما بستر مناسبی باشد برای پرداختن به این موضوع اما خود موسیقی هم به خصوص بی کلام، عرصه ای است که به آن پرداخته نشده و از این جهت بکر است. خوشحالم که این کار در تک تک اجزایش کمال یافته است و خوشحالم که در این کمال یافتگی سهمی داشتم.»