گفتگوی هارمونیک
خوزه پلاسیدو دومینگو امبیل (Plácido Domingo) یکی از خوانندگان تنور میباشد که شهرت عمده ای به واسطه اجراهای بینظیرش در میان مخاطبان کلاسیک و حتی عام پیدا کرده است. وی یکی از فعالترین خوانندگان اپرا در سطح بین الملل میباشد و تاکنون نقش های بسیاری را در اپرا به اجرا گذاشته است در مارس سال ۲۰۰۸ وی صد و بیست و ششمین نقش خود را بر روی صحنه اجرا نمود که یک نوع رکورد محسوب میشود و از بسیاری از خوانندگان تنور دنیا نیز پیشی گرفته است.
البته این همه اجرا و موفقیتهایی که وی در عرصه خوانندگی بدست آورده تنها استعداد ذاتی خواندنش نمیباشد بلکه احاطه او به موسیقی به عنوان یک موزیسین است که توانسته از او خواننده ای با دانش و در عین حال دارای قابلیت های فراوان معرفی نماید.
دومینگو جدا از خوانندگی به امر رهبری ارکستر نیز مشغول میباشد شاید یکی دیگر از دلایل برترین وی نسب به دیگر همتایانش همین قدرت رهبری اش میباشد که مسلما در کارش تاثیر مثبتی گذاشته است.
او به عنوان رهبر، بسیاری از ارکسترهای اپراهای مختلف را رهبری نموده است مانند رهبری اپرای ملی واشنگتن و اپرای لس آنجلس در کالیفرنیا.
دومینگو در ۲۴ ژانویه ۱۹۴۱ در باریو دسالامانکا در نزدیکی شهر مادرید اسپانیا چشم به جهان گشود. وقتی هشت ساله بود به همراه خانواده اش به مکزیک مهاجرت نمود. پیانو را بصورت خصوصی فرا گرفت ولی پس از مدت کوتاهی برای تحصیل در رشته موسیقی وارد کنسرواتوار موسیقی مکزیکوسیتی شد.
دومینگو که علاقمند به خواندن بود در گروه خانوادگی که داشتند نقش های مختلفی را که کودکان باید بازی می‌نمودند اجرا می‌کر‌د و همین تجربیات کوچک باعث شد که بصورت جدی به خواندن بپردازد و اولین اجرای حرفه ای خود را بر روی صحنه به همراه مادرش در سال ۱۹۵۷ و در مادرید برگزار کند.
بشنوید اجرایی در سال ۱۹۵۹ وی برای خواندن در اپرای ملی مکزیک درخواستی را ارسال نمود. در درخواستش خود را خوانند باریتون معرفی نموده بود اما پس از امتحان وی را در رده صدای تنور معین نمودند و او را به عنوان خواننده تنور قبول نمودند و در همان زمان بود که وی رهبری را نیز یاد گرفت و پیانو را نیز بصورت جدی ادامه داد.
اما او بیشتر در کار خواندن و انجام نقش های مختلف بود و هنوز فرصتی برای نشان دادن تبحرش در زمینه رهبری فرصت مناسبی پیدا نکرده بود. تا اینکه برای کمپانی به عنوان پیانیست مشغول کار شد و از این راه نیز توانست به درآمد و هم اعتبارخود بی‌افزاید. دومینگو برای برنامه های تلویزیونی در مکزیک نیز به نوازندگی پیانو میپرداخت که یکی دیگر از عوامل شناخته شدنش شد.
در سال ۱۹۶۱ وی در نقش آلفردو در اپرای لاتراویاتا و در همان سال در آمریکا و در سالن Dallas Civic Opera وی نقش آرتور در اپرای “Donizetti’s Lucia di Lammermoor” به اجرا گذاشت که با قدرت هر چه تمام توانست نظر بسیاری را به خود جلب نماید.
وی در سال ۱۹۶۲ با قراردادی دو سال و نیم متعهد شد که ۱۲ نقش را در ۲۸۰ اجرا خوانندگی نماید! این شروعی بود برای موفقیت های آتی این خواننده در دنیای موسیقی و بالاخص خوانندگی در اپرا و تا به امروز نیز ادامه دارد و جدا از خوانندگی وی را در امر رهبری بر روی صحنه سالن های معتبر جهان میتوان دید.
دومینگو به واسطه فعالیت‌های درخشانش جوایز بسیاری را از آن خود نموده است، جوایز گرمی که وی از آن خود نموده است عبارتند از:
* ۱۹۷۱ – Principal Soloist for Best Opera Recording for Verdi: Aida
* ۱۹۷۴ – Principal Soloist for Best Opera Recording for G. Puccini: La bohème
* ۱۹۸۳ – Principal Soloist for Best Opera Recording for Verdi: La Traviata
* ۱۹۸۴ – Principal Soloist for Best Opera Recording for Bizet: Carmen
* ۱۹۸۴ – Best Latin Pop Performance for Always in my Heart (Siempre en mi corazon)
* ۱۹۸۸ – Principal Soloist for Best Opera Recording for Wagner: Lohengrin
* ۱۹۹۰ – Best Classical Vocal Performance for Carreras-Domingo-Pavarotti in Concert
* ۱۹۹۲ – Principal Soloist for Best Opera Recording for Strauss: Die Frau ohne Schatten
* ۲۰۰۰ – Best Mexican-American Performance for 100 years of Mariachi
* ۲۰۰۰ – Best Classical Album for T. Breton: La Dolores
* ۲۰۰۱ – Best Classical Album for I. Albéniz: Merlin
و ۱۰ ها جایزه دیگر و همچنین تقدیر و مدال های مختلف از کشورهایی چون فرانسه – آمریکا – اسپانیا و اترش به پاس یک عمر فعالیت های چشمگیر در عرصه موسیقی.
۱ نظر