گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

نگاهی به موسیقی در سال ۱۳۹۴ (۵)

اما جشنواره فجر امسال نیز از وجود حاشیه های متعدد در امان نماند، سخنان تند و گزنده نوربخش، افشاگری های دبیر بخش بین الملل سنوات گذشته این جشنواره در مورد دخالتهای نوربخش و اطرافیانشان درجشنواره های گذشته و عدم همکاری بسیاری از دست اندرکاران برگزاری جشنواره سالهای قبل – که کارنامه خوب و قابل قبولی را نیز از خود بر جای گذاشته بودند – در این دوره و جشنواره امسال که در میان آنها نام امیر عباس ستایشگر و رامین صدیقی به چشم می خورد و سپس استعفاهای متعدد هنرمندانی چون پویا سرایی، نگار خارکن، شروین مهاجر از مقام داورای جشنواره، حساسیّتهای جشنواره سی و یکم را بیش از پیش نمایان کرد.

حمایتهای وزارت ارشاد از خانه موسیقی و واگذاری مسئولیت جشنواره به نوربخش بدون اطّلاع دبیر این جشنواره، از حمایت تلویحی وزارت ارشاد به عنوان نماینده دولت و علی مرادخانی در مقام نماینده این وزارت خانه از خانه موسیقی در برابر منتقدان خبر می داد و بیانگر آن بود که وزارت ارشاد در مقام نماینده واقعی به اعتراضات قانونی منتقدان قائل نیست.

این موضوع در سخنان علی مرادخانی (در جریان برگزاری تمرینات مشترک ارکستر سمفونیک تهران و پکن که بیان نمود مسئولیت جشنواره را به حمیدرضا نوربخش به عنوان یک شخصیت حقیقی واگذار کرده ایم و نه به خانه موسیقی) عینیّت بیشتری یافته و به زبانی دیگر، آب پاکی را روی دست همه منتقدان ریخت!

اما ماجرای این جشنواره پر حاشیه به همینجا ختم نشد؛ انتخاب تَهمورث پورناظری به سمت مشاور نوربخش و طراح پشت صحنه جشنواره از جمله اتفاقات عجیبی بود که به حواشی پشت پرده این جشنواره دامن زد ولی این آخر ماجرا نبود! جشنواره امسال تنها از گروه هایی دعوت به همکاری کرد که با صلاح دید هیات داوران جشنواره به این جشنواره راه پیدا کرده بودند و به همین دلیل عدم حضور تعداد زیادی از گروه های موسیقی که نزدیک به خانه موسیقی نبودند را در جشنواره شاهد بودیم ولی باز این هم ختم ماجرا نبود!

پس از اعلام نتایج جشنواره مشخص شد، نیمی از جوایز به هیات داوران رسیده است!

در اینجا لازم است یادآوری شود، در اساسنامه جشنواره های معتبر در تمام جهان، شرکت آثار هیات داوران و مسئولان اصلی جشنواره، در همان جشنواره ممنوع است ولی در سی و یکمین جشنواره فجر نه تنها آثار داوران و عوامل برگزاری جشنواره در جشنواره شرکت کرد، بلکه به عنوان بهترین آثار هم انتخاب شدند؛ جالب اینجاست که بنابر اعلام قبلی ستاد برگزاری جشنواره، تنها در یک بخش و آن هم آلبوم موسیقی، آثاری که از مهرماه سال ۹۲ تا مهرماه سال ۹۴ به انتشار رسیده بود بررسی شد و این تنها بخشی بود که در آن آثار دو سال پیاپی مورد ارزیابی قرار می گرفت نه تنها یک سال؛ دلیل این تفاوت را بسیاری از منتقدان، وارد شدن آلبوم «نه فرشته ام نه شیطان» ساخته تهمورث پورناظری با صدای همایون شجریان به لیست کاندیدهای بهترین آلبوم و بهترین خواننده دانستند (که البته در هر دو بخش نیز این اثر موفق به دریافت جایزه شد!)

در این جشنواره خانواده کم حاشیه کامکارها نیز شاید برای اولین بار به لیست منتقدان اضافه شدند و پس از این جشنواره، حمایت های خانواده کامکار از مواضع دولت در قبال خانه موسیقی و علی رهبری، ذن ورود آنها را به حاشیه های قدرت افزود.

محمد جواد صحافی

محمد جواد صحافی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است