گفتگوی هارمونیک
از آهنگسازان، نوازنده های بزرگ پیانو Rock، Jazz، Soul و Blues است که طی دو نوشته راجع به او صحبت خواهیم کرد. قبل از ادامه صحبت به قسمتهایی از کار مشترک وی با ری چارلز (Ray Charles) گوش کنید:
”
William Martin Joel” در سال ۱۹۴۹ در نیویورک بدنیا آمد، پدرش متولد آلمان بود که در جریان جنگ جهانی دوم توسط نازیها به زندان افتاد و بعد از آزاد شدن از زندان به آمریکا
مهاجرت کرد و زندگی جدیدی را در آنجا آغاز کرد.
پدر و مادر او را بیلی صدا میکردند و هر دو استعداد موسیقی داشتند. پدرش نوازندگی پیانو بلد بود و مادرش در کلیسا آواز میخوند.
بیلی از سن چهار سالگی به یادگیری پیانو پرداخت تا اینکه در سن ۱۴ سالگی از روشهای خشک آموزش موسیقی کلاسیک و تمرینات طاقت فرسا خسته شد. در این میان پدر و مادرش
از یکدیگر جدا شدند و او با مادر و پدربزرگش به زندگی ادامه داد.
مادرش برای گذران زندگی در یک کتابخانه مشغول به کار شد و همه این مسائل باعث شد تا بیلی به تدریج به کتاب و تاریخ علاقمند شود، و تصمیم گرفت که یک معلم تاریخ شود!
اما وی در این عقیده خیلی استوار نبود و برای اینکه استقلال پیدا کند مدرسه را ترک کرده مدتی با باندهای گانگستری آمریکایی نشست و برخاست می کرد.
پس از مدتی وارد مسابقات بوکس میشود و بشدت به جزو طرفداران بوکس می شود. در سن ۲۲ سالگی رینگ بوکس را ترک کرده و میگوید :
“ترجیح میدهم بجای مشت زندن به دیگران با انگشتانم کلاویه های پیانو رو نوازش کنم”.
در سال ۱۹۶۲ وقتی با دوستانش به اولین کنسرت زنده در زندگیش از “James Brwon” میرود و بشدت تحت تاثیر آن قرار میگرد. او همچنین علاقه بسیاری به گروه بیتلز
بخصوص “Paul McCartney” داشت بطوری که سبک لباس پوشیدن آنها را تقلید می کرد و همواره اعلام میکنه که :
“هیچ ملودی ای به اندازه ملودی های بیتلز روی من نمیتواند اثر داشته باشد.”
او تا سال ۱۹۷۰ در گروه های مختلف ساز میزد تا اینکه از سال ۱۹۷۱ کارهای حرفه ای و سلوی خود را آغاز کرد.
۱ نظر