گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

گفتگو با قدسیه مسعودیه (۳)

فایلهای ضبط شده به چه شکل بودند و الان کجا هستند؟

روی ریل بودند. بیشترشان دست خودمان است. بخشی از آنها را به تازگی روی سی‌دی هم منتقل کرده‌ایم. کیفیت فایل‌ها چون قدیمی هستند نسبت به آنچه الان به آن کیفیت می‌گوییم طبیعتاً بالا نیستند ولی برای زمان ضبط خودشان، خوب محسوب می‌شوند.

قرار است با آنها چکار کنید؟

هنوز نمی‌دانیم. قابل انتشار و ارزشمند هستند. فعلاً همانطور مانده و تعدادی را تبدیل به سی‌دی کرده‌ایم تا ببینیم چه می‌شود کرد.

این ضبط‌ها از مناطق مختلف ایران جمع‌آوری شده‌اند؟

بله. از بیشتر مناطق ایران موسیقی ضبط شده و حتی از برخی کشورها نظیر هند و مصر.

شما زمانی اطلاعیه‌ای در فصلنامه ماهور منتشر کردید که بعد از فوت برادر مقالاتی در مورد ایشان جمع کنید.

بله من اطلاعیه داده بودم. از آقای دکتر آریان‌پور و یکی دو نفر دیگر یادداشتهایی جمع شد اما خیلی نبود. در واقع فعالیت زیادی بعد از آن صورت نگرفت.

انتظار می‌رفت بعد از فوت آقای مسعودیه مقالات زیادی درباره ایشان و کارهایشان داشته باشیم.

خیلی کم در مورد ایشان نوشته شد و حتی همان دو سه مورد هم چاپ نشد. ما هم دیگر پیگیری نکردیم افرادی قولهایی دادند ولی حالا ۱۸ سال گذشته و هیچ اتفاقی نیفتاده است.



روند اعطای کتابخانه‌ی ایشان به موزه‌ی موسیقی به چه شکل بود؟ آنها از شما خواستند یا شما اقدام کردید؟

بعد از فوت ایشان، کتاب‌ها بدون استفاده باقی مانده بود چرا که خیلی تخصصی بودند و به درد افرادی که کار موسیقی می‌کنند، می‌خورد. مدتی فکر می‌کردیم این کتابها را به کجا باید اهداء کنیم که بعد موزه موسیقی تأسیس شد. حدود یک وانت پر از کتاب شد و تماماً اهدا شد به موزه موسیقی.

تاکید نداشتید که کتابها در جای مجزایی در موزه باشد و با کتابهای دیگر در یک جا نباشد؟

اتفاقا این پیشنهاد را کردیم ولی مسئولین موزه گفتند که هر کتابی را در بخش مربوط به خودش می‌گذارند. به همین دلیل امکان جداکردن وجود ندارد. ما هم به همین دلیل تمام کتابها را مهر زدیم و بعد به موزه تحویل دادیم.

پولی بابت کتابها دریافت کردید؟

خیر! همه را رایگان در اختیار موزه گذاشتیم. از ابتدا قصد اهداء داشتیم.

با سازهای ایشان چه کردید؟


بعد از فوتشان حتی یکی از سازهایش را هم ندیدیم! ایشان مجموعه‌ی بی‌نظیری از سازهای مختلف داشتند که امروز نزد همسرشان است و تنها دو ساز را ایشان بعداً به ما دادند. مجموعه‌ی خیلی ارزشمندی بود. حتی سازهای خاصی مثل انواع زنبورک داشتند. این مجموعه‌ی کامل هم جایش قطعاً در موزه است. همسرشان در ایران هستند اما به نظر نمی‌رسد که اقدامی در این خصوص انجام شود. برادرم صاحب فرزندی هم نبودند و فقط ۱۸ ماه آخر زندگی‌شان را متأهل بودند.

سعید یعقوبیان

سعید یعقوبیان

متولد ۱۳۵۸ تبریز
کارشناس ارشد علوم اقتصادی و برنامه‌ریزی از دانشگاه علامه طباطبایی ۱۳۸۶
نوازنده‌ی تار و سه‌تار، منتقد و پژوهشگر موسیقی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است