گفتگوی هارمونیک۲۶ تیرماه در تالار وحدت نشست مطبوعاتی سمفونی «ارمیا» با حضور محمد سعید شریفیان آهنگساز، علی‌اکبر صفی‌پور مدیرعامل بنیاد رودکی، ایوان الیو رهبر ارکستر و محمدباقر کریمی مدیرکل ارشاد آذربایجان غربی برگزار شد. این نشست به خاطر اولین حضور علی‌اکبر صفی‌پور به عنوان مدیرعامل جدید بنیاد رودکی با حواشی زیادی همراه بود که در این گزارش به آن نمی پردازیم و تنها به گفتگو هایی که خبرنگاران رسانه های مختلف و همینطور ژورنال گفتگوی هارمونیک، با ایشان انجام داده به انتشار می رسد.
محمد سعید شریفیان در مورد خلق این اثر گفت: بنده به همراه خانواده‌ام رفت و آمد زیادی به دریاچه ارومیه داشتیم و به این محل علاقه زیادی دارم. آنچه برای من بسیار قابل توجه بود، اقوام مختلفی بودند که در جوار این دریاچه زندگی می‌کردند. این موضوع بنده را بر آن داشت که اثری دراین‌باره بنویسم و این طرح مورد استقبال هم قرار گرفت.
شریفیان با ذکر این نکته که علاقمند به چالش در زمینه آهنگسازی هستم گفت: چالشی که در این سمفونی من را ترغیب به ساخت آن کرد، به کارگیری سازهای موسیقی محلی بود، زیرا وسعت صدادهی سازهای محلی با سازهای ارکسترال مقایسه شدنی نیست و به کارگیری این سازها در قالب ارکستر سمفونیک دشواری های خود را دارد؛ من دشواری خاصی از نظر هارمونی و فواصل نداشتم چراکه قبل از این با فواصلی ریزتر از ربع پرده هم کار کرده بودم و در اروپا هم اجرا شده بود. در این سمفونی از سازهای دودوک، کمانچه، باغلاما و قوپوز، استفاده کردم که بعضی از آنها وسعت زیادی نداشتند و این خود چالش مهمی در زمینه آهنگسازی من بود. در این ترکیب سعی شده از سازهای قومیت های گوناگون ترک، کرد، آشوری و ارمنی حوزه جغرافیایی و فرهنگی دریاچه ارومیه استفاده شود.
این سمفونی در چهار قسمت ارائه خواهد شد که عناصر و ساختارهای اصلی آن بر اساس همزیستی و وحدت اقوام ایرانی مستقر در پیرامون دریاچه ارومیه است که تصور می‌کنم ساختار بسیار مدرنی دارد و می‌تواند اجرای قابل قبولی برای مخاطبان و هنرمندان موسیقی کشور ایران باشد.
شریفیان درباره حضورش به عنوان مدیر هنری گفت: سمت مدیر هنری در ارکستر تنها برای اجرای اثر «اِرمیا» است. من بر روی کارم حساس هستم و وسواس دارم و از همان اول هم گفتم در اجرای این اثر باید مدیر هنری ارکستر باشم.
شریفیان در مورد مسئله سفارش تولید آثار هنری در ایران گفت: سفارش برای تولید آثار هنری، از سالیان دور وجود داشته است و تا امروز هم ادامه دارد و بهترین دلیل تولید کارهای هنری بوده و هست، چراکه هنرمند از نظر مادی و معنوی نیاز به حمایت است و به تنهایی کارهای بزرگ را نمی تواند انجام دهد، متاسفانه در ایران، بعد از انقلاب بار این واژه بسیار منفی شد، به این خاطر بسیاری از افراد تنها با انگیزه مادی دست به خلق آثاری زدند و متاسفانه اتفاقاتی در این مورد افتاد و کم لطفی هایی شد که امروز تا کلمه سفارش می آید همه گمان می کنند یک کار «بزن برو» ساخته شده و… در حالی که اگر سفارش نبود، بهترین آثار موسیقی کلاسیک یا شاید بشود گفت تقریبا تمام سمفونی هایی که می شناسیم امروز وجود نداشت! این همه معماری عالی در سطح جهان نبود، همین مساجد ایران هیچکدام وجود نداشتند.
هنرمند به تنهایی نمی تواند تمام افکار بزرگ اش را پیاده کند، نیاز به حمایت مادی دارد.
من هم هیچوقت تا احساسی به کاری نداشته باشم آن سفارش را قبول نمی کنم و در این مورد هم به این خاطر که بسیار به اینکار علاقمند بودم و دغدغه ملیت و نزدیک بودن این پیوند عاطفی اقوام به هم را بسیار دوست دارم، این سفارش را قبول کردم.
به نظر من مدرن ترین تفکری که امروز در سراسر دنیا در عرصه فرهنگی در حال رشد است، نزدیکی انسانهاست. علاقمندی انسانها به همزیستی مسالمت آمیز در کنار هم و به هم پیوستگی و شناخت از هم است. در دوره های گذشته به رنگ آمیزی های فرهنگی توجهی نمی شد و همه سعی می کردند بر اساس یک چهارچوب و یک الگو یکسان سازی شوند در حالی که امروز این زیباست که تفاوت ها حفظ شود، مثل لهجه های شیرین مختلفی که وجود دارد، دیگر لازم نیست همه مثل هم صحبت کنند، حتی در انگلیس هم دیگر اینطور نیست.
الان ما در ایران هم این همه اقوام متفاوت داریم ولی هنوز به یک نزدیکی نرسیدیم، در هیچ دوره ای متاسفانه… به نظر من می توان از طریق اینکار به این ذهنیت نزدیک شد و از طرفی با ارکستر سمفونیک که یک زبان بین المللی دارد می شود به آن تصویری فرامرزی هم بخشید.
شریفیان در مورد قطعه «جنگل» گفت: این اثر یک مومانی را در سال ۱۳۸۹ در انگلیس و در یک محیط جنگلی، برای ارکستر زهی نوشته بودم که اولین اجرای زنده آن همین اجرا خواهد بود.
شریفیان در مورد وضعیت ارکستر سمفونیک تهران گفت: معیشت نوازندگان ارکستر سمفونیک تهران برای من بسیار اهمیت داشته و دارد به همین دلیل من قبل از اجرای این اثر با ارکستر سمفونیک تهران صحبت های زیادی در این زمینه با مسئولین داشته ام و قرار شده، نوازندگان این ارکستر از همین برنامه به صورت منظم حقوق گرفته و از مزایایی مثل بیمه استفاده کنند و این خبر خوب را باید بدهم که این کنسرت دیگر قراردادی نیست و نوازندگان ارکستر سمفونیک دارای حقوق سالیانه خواهند بود. در این برنامه مجموعه خوبی از نوازندگان قدیمی و جدید ارکستر سمفونیک که روحیه بسیار خوبی در کار گروهی دارند کنار هم جمع شده اند… بالاخره این قطعه هم در مورد همبستگی اقوام است و تنوع نوازندگان این ارکستر هم نشانه خوبی در این موضوع است.
۱ نظر