گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

موسیقی این گیتاریست همانقدر شگفت و تازه است که کاراکتر وی… در این نوشته بیشتر سعی بر این است که به جای بیوگرافی و شرح احوال به خصوصیات مهم و جالب توجه موسیقی این گیتاریست معروف پرداخته شود لذا فقط مختصری جهت آشنایی نوشته می شود. باکت هد (Buckethead) در سال ۱۹۶۹ در امریکا متولد شد و در ۱۷ سالگی شروع به نواختن گیتار نمود و در ابتدا به صورت خود آموز و بعدا با استفاده از نوازندگانی چون شاون لین و پل گیلبرت به یادگیری ادامه داد و تقریبا همزمان با شروع کار هنری از یک ماسک بر روی صورت و پاکت های زباله ی معروف کنتاکی به جای کلاه بر سر استفاده میکند و این ظاهر به علاوه ی حرکات روبوتیک، رقص های ترنس و بریک و بعضا اجرای نمایش های رزمی بر روی استیج از وی شخصیتی کاریزماتیک ساخته است.

موسیقی وی نیز به همین اندازه بدیع و تازه است و توجه به نکات شاخص آن که در این مقاله قصد بررسی آنها شده است می تواند راهگشای سبک ها و شیوه های جدیدی در موسیقی راک باشد.

Audio File
قسمتی از اجرای باکت هد را ببینید

وی تحت تاثیر موزیسین ها و نوازنده هایی مثل مایکل جکسون، رندی رودز، اینگوی مالمستین، پل گیلبرت، شاون لین، بیل لاسول و… می باشد. تجهیزاتی که بیشتر مورد استفاده او قرار میگیرند به شرح زیر است:

Guitars:

Gibson les paul ’69

Jackson flaying v – Randy Rhoads

ESP MII

Takamine Acoustic

Amps:

Marshall & Mesa Boogie heads

Harry Kolbe Cabinets

Effects:

Roland SE 50

Rocktron Intellifex

Digitech Whammy Pedal

Electro Harmonix Micro Synthesizer

نکات شاخص موسیقی باکت هد:

۱- استفاده از گام های مخلوط (Combined):

تقریبا در تمام کارهای وی این نوع گام که مخلوطی از یکی از مدها و یا گام های طبیعی با گام های بلوز یا پنتاتونیک است استفاده می شود و همین اختلاط باعث می شود که در عین لهجه ی بلوز و غربی از تیرگی و غم مدهای شرقی و گام های طبیعی مخصوصا مینور نیز بهره برداری شود. این در حالی است که هارمونی تنها برای یکی از این دو گام نوشته می شود(مد یا گام طبیعی) و این اختلاط بیشتر در سولو ها و بداهه نوازی ها مشخص می گردد. در این نوع اختلاط به وسیله ی این نوازنده موتیف ها معمولا از گام اصلی (مد و یا گام طبیعی) انتخاب می شوند.

۲-هارمونی های ایستا (Static):

کار های شاخص این موزیسین همه با هارمونی ایستا تنظیم شده اند و در آنها از آکورد ها یا آرپژ های محدودی به صورت دور استفاده شده است البته این نوع تنظیم در موسیقی راک سابقه ای طولانی دارد و به وسیله ی گروه ها و موزیسین های زیادی مورد استفاده قرار گرفته است اما باکت هد با استفاده از ریف های ملودیک معمولا مانع از تشخیص ساده و زود هنگام این امر در موسیقی خود می شود.

به عنوان مثال در آهنگ

audio file Machete
فقط از دو آکورد Am و F5 به صورت Am/b-F5-Am و یا در آهنگ

audio file The Way To Heaven

فقط از دو آکورد Am و G در قالب آرپژ استفاده شده است البته شایان ذکر است که در تعداد معدودی از کارهای باکت هد هارمونی به شدت پیچیده و بی قانون میگردد و این هنگامی است که سولو های وی عمدا از گام خارج می شود و آکورد ها بی قاعده و با نت های اضافه استفاده میگردد که این امر در تشکیل یک فضای Ambient و اکسپرسیونیستی نقش به سزایی ایفا میکند.

۳-تکنیک برای زیبایی:

گرچه تکنیک گیتار نوازی وی قابل توجه و گسترده می باشد اما در نیمی از کار های این نوازنده اثری از نوازندگی تکنیکی و در اصطلاح Shreding وجود ندارد و این خود وجه تمایزی بین باکت هد و سایر Guitar Shreder ها ایجاد نموده است. وی گرچه توانایی نواختن Fret tapping های ۴ انگشته (که مختص خود وی می باشد) و کراس های طولانی و خیلی سریع و Sweep Picking و Sweep Tapping های اعجاب انگیز را دارد اما در اکثر کار های خود تکنیک را فدای زیبایی کرده و در نهایت آرامش و با فاصله ی قابل قبول نت ها را اجرا میکند و همین امر کمک زیادی به لذت بردن از موسیقی وی نموده است. وی اکثرا برای بیان خشونت یا اعتراض و یا در آهنگ های خیلی سریع اقدام به نواختن تکنیکی می نماید.

۴-لحن لید (Lead Playing):

با توجه به Solo Artist بودن این نوازنده اکثر تکنیک ها و لحن نوازندگی وی برگرفته از Leader های دهه ی هشتاد مخصوصا رندی رودز و جرج لینچ می باشد که این امر با توجه به سولوهای طولانی وی در آهنگ ها بیشتر نمود پیدا می کند و برای علاقمندان به این لحن فضای جالبی را در مقابل فضای سولو آرتیسی نوازندگان بزرگی چون جو ساتریانی و یا استیو وای ایجاد میکند. از این مشخصات می توان به Lick های تکرار شونده ، جمله بندی و سولو نوازی بدون Chorus و verse، استفاده از ریتم های دیستورشنی در بستر سولو و… اشاره نمود.

۵-بداهه نوازی(Improvisation):

وی در اجراهای زنده هیچگاه سولو های خود را تکرار نمی کند و بر بستر آهنگ مورد نظر اقدام به بداهه نوازی می نماید. به نظر می رسد که حتی خیلی از کارهای استودیویی وی نیز بداهه نوازی باشد که بر پایه چند موتیف مشخص شکل می گیرد.

۶-استفاده از افکت های آکوستیک:

استفاده خاص و تازه ی او از افکت های معروف آکوستیک مانند Delay و Reverb نیز می تواند مورد توجه و استفاده ی گیتاریست های علاقمند قرار گیرد. معمولا Delay در کار هایش زیاد تر و طولانی تر از حد معمول استفاده می شود که این تاخیر و بعضا تکرار نت ها باعث ایجاد ملودی های دو خطی و هارمونی های پیشرفته می گردد.

از موارد دیگر می توان به امضای شخصی وی در تمام سولو ها، استفاده از Drums Machine در بیشتر کارها و به وجود آوردن موزیک های تک نفره، لحن تیره و غم انگیز و … اشاره نمود.

بعضی ازآلبوم های بدیع و شاخص وی که بیشتر باعث محبوبیت و شهرتش شده به قرار زیر است:

Electric Tears

Population Override

Colma

Monsters And Robots

Enter The Chiken

در مجموع وی با رعایت این موارد در کنار حس و سلیقه ی جالب توجه و تکنیک گسترده ی نوازندگی سبک جدیدی از گیتار نوازی را پایه گذاشته و خود را به عنوان یک هنرمند آوانگارد معرفی نموده است.

علی خدادادی

علی خدادادی

دیدگاه ها ۱۸

  • من و همه طرفدارانش می دونیم که دیوونه است … !!!!!

    و رو دست نداره … علاوه بر چیرگی بر ساز گیتار و نوازندگی حرفه ایش ، این آدم آهنگ ساز فوق العاده ایه …

    Too many humans …. از بهترین کار هاشه …

  • ببین با kfcمشکل داره. بچمون فقط نگران جوجه هایی هست که اونجا پخته میشن واسه همین اون جعبه رو چپه کرده رو سرش ,آخییییی دلنازکه

  • امیدوارم روزی برسه که آدم ها با دیدن ظاهر انسانها در موردشون نظر ندن.
    آقای باکت هد هنرمند بسیار بزرگی است

  • برای بزرگیه این آدم(علاوه بر قدرت نوازندگی وآهنگسازی)همین بس که با استاد فقیدوبزرگی به نام Shawn Lane کار کرده.

  • رقص با نانچاک و رقص آدم آهنیش خیلی باحاله واقعا آدم جالبیه
    اگه میخوایین واقعا بشناسینش آهنگ White Wash رو از ایشان گوش کنید.

  • خیلی جالب بود.آهنگ هاش را دوست دارم .مخصوصا آهنگ :اشکهای الکتریکی”اش را.باهاش کلی خاطره دارم.ممنونم

  • اصلا نمی شه گفت چه سبکی داره.چون خارج از تمام چارچوب هایی که میشه برای یک آرتیست در نظر گرفت حرکت می کنه.به یک معنایی کاراش آوانگارد محسوب می شه . جاهایی موسیقی اش به شدت شخصی و غیر قابل فهم می شه.اما وقتی از خودش فاصله می گیره می شه باهاش رابطه برقرار کرد.این آدم بیش از ۵۰۰ آهنگ و ۶۰ آلبوم ریلیز کرده که نشان از خلاقیت بی امان و تمام ناشدنیش داره.من به عنوان بهترین اجرا آهنگ Animal behavior را به دوستان پیشنهاد می دم.

  • من یادمه البوم باکت هد رو از یکسال پیش داشتم ولی همون اول که اتفاقی یکی از اهنگهاش رو گوش کردم موزیکش الکترونیکی بود و یک مقدار حس ترنس دیسکو رو داشت که ازاون موزیک های عجیب غریبی بود که فقط احتمالا خودش سر درمیاره بعد خوشم نیومد گذاشتمش کنار تا اینکه اتفاقی یک ماه پیش گفتم بزار بقیه کارهاش گوش کنم که اهنگ’wondering گوش دادم که تحت تاثیر قرار گرفتمو بعد دیگر کارش که اون موقع بود که تازه فهمیدم چه عجوبه ای هستش تو اهنگسازی و هارمونی و از همه مهتر خلاقیت کاریش حرف نداره وبیخودی نیست که جز ۲۰ ابر گیتاریست تاریخ معرفی شده و همینطور ۵۰ گیتاریست سرعتی جهان. ا

  • فقط میتونم بگم یک هیولای اهنگسازی و هارمونی که خلاقیتش رو تو هیچ بند و نوازنده ای تا این اندازه ندیدم و بیخودی نیست که جز ۲۰ ابر گیتاریست تاریخ معرفی شده و ۵۰ گیتاریست سرعتی جهان

  • جو ساتریانی رو خیلی دوست دارم اما باکت هد خدای گیتار الکتریک هست. درسته گیتاریست های سریع دیگه هم داریم اما فقط باکت تونسته با سرعت بالاش کلی ملودی های بسیار بسیار زیبا و فضایی بسازه. کسی که کارای باکتو گوش نکرده باشه و ندیده باشه اصلا معنی موزیک با گیتار الکتریکو نمیدونه. هرچی ازش بگم کمه واقعا خفنه. فقط کافیه کاراشو با گیتاریستای دیگه مقایسه کنید بعد متوجه حرفای من میشید.

  • یکی از بهترینهاست از سال ۹۱ مرتب دارم گوش میدم سیر نمیشم
    وقتی کسی اینقدر قوی ساز میزنه و اهنگهای طولانی داره در واقع حرف برای گفتن داره
    ذهن بسیار قوی
    حافظه قوی
    و کارهای جذاب
    حداقل برای من که در سن ۵۰ سالگی هستم و تمام عمرم فقط موسیقی غربی گوش کردم ، سبک کارهاش بسیار جذاب بود
    کارهای پینک فلوید
    تول
    و باکت هد
    ریور ساید و خلاصه سبک پروگرسیو راک با ذهن من و روح من هارمونی داره

    • چقدر درست نوشتید . این آدم واقعا عجوبه اس . دیوید گیلمور و باکت واقعا با روان آدم بازی میکنن. انگار که تونل میزنن تو وجودت!!!

بیشتر بحث شده است