اپرای سان فرانسیسکو (۱)

اپرای سان فرانسیسکو(SFO) دومین شرکت اپرا از جهت بزرگی در آمریکای شمالی است. آن در سال ۱۹۲۳ توسط Gaetano Merola 1953-1881 تاسیس شد. شب باشکوه افتتاح اپرای سان فرانسیسکو یکی از خاطره انگیزترین اتفاقات سال برای مشتریان اپرا بود.

موسس/ رئیس کل Gaetano Merola 1923-1953

اولین اجرا در اپرای سان فرانسیسکو La bohème در ۲۶ سپتامبر ۱۹۲۳ بود که Queena Mario و Giovanni Martinelli در تالار کنفرانس ملی شهر و با اداره Merola به اجرای برنامه پرداختند.

Merola شرکتی در سال ۱۹۲۲ تاسیس کرد، که مطمئن بود که شهر پشتیبانی کامل و پیوسته از تشکیلات اپرا خواهد کرد بطوریکه به شرکتها وابسته نباشد. درحقیقت، اولین بازدید های مرولا از شهر به عنوان رهبر چند گروه متشکل از بازیگران و هنرمندان بود که اولین بار در سال ۱۹۰۹ با شرکت بین المللی اپرای مونترال برگزار شد. در ادامه بازدید های او در دهه بعد، به او ثابت شد که کمپانی سان فرانسیسکو دوام می یابد و در سال ۱۹۲۱ او بازگشت تا در شهر تحت پشتیبانی آقای الیور استین زندگی کند.

در پاییز ۱۹۲۱، او برای اولین فصلش برنامه ریزی می کرد که در استادیوم فوتبال دانشگاه استن فورد در ۳ جون ۱۹۲۲ با یک گروه از خواننده ها مثل Giovanni Martinelli با اجرای اپرای Pagliacci و در ادامه هم کارمن و فاوست برگزار شد. مرولا می دانست که یک پایگاه قابل اعتمادتر مالی مورد نیاز است، بنابراین برای فصل بعد اپرا که در پاییز ۱۹۲۳ در تالار کنفرانس ملی شهر برگزار می شد سرمایه گذاری کرد. مرولا از طریق همکاری ۲۴۴۱ نفر از”اعضای موسس” و هرکدام $۵۰ کمک دریافت کرد.

بعد از افتتاح La bohème، اوایل فصل ۱۹۲۳ شامل کارهای Andrea Chenier با Benjamino Gigli، Mefistofele ( دوباره با گیگلی)، Tosca با Giuseppe de Luca و Martinelli و Rigoletto از Verdi ( با کووینا ماریو، دِ لوکا و گیگلی) بود. یک فصل ملی اپرا برگزار شد و آنهایی که آن را دنبال می کردند میزان زیادی از اپراهای ایتالیایی را تحت پوشش قرار می دادند.

در طول ۹ سال بعد، خانه اپرای یادمان جنگ ساخته شد. ساختمان توسط آرتور براون طراحی شد، معماری که برج Coit و تالار شهر سان فرانسیسکو را نیز طراحی کرده بود.

شرکت خانه اپرای جدید را با اجرای Tosca در۱۵ اکتبر ۱۹۳۲ با بازی Claudia Muzio افتتاح کرد. مشخصه مرولا در ۳۰ سال بعد به عنوان رئیس اصلی، عاملی بود که ( نوشته شده توسط Chatfield-Taylor ) “خواننده های بزرگ دنیا مرتباً به سان فرانسیسکو می آمدند و نقش های مختلفی را اجرا می کردند.””

تا بعد از مرگ مرولا، فصل اصلی سان فرانسیسکو به ندرت تا آخر اکتبر دوام می یافت. او در حالیکه مشغول رهبری یک کنسرت روباز در Stern Grove در ۳۰ آگوست ۱۹۵۳ بود فوت کرد.

Edwin MacArthur هدایت ارکستر اپرای سان فرانسیسکو را در ضبط۷۸-rpm برای RCA Victor در اواخر دهه ۳۰ به عهده داشت که یکی ار آنها اجراهای سوپرانو Kirsten Flagstad بود. بعضی از این اجراها بعداً توسط RCA بر روی LP و CD دوباره منتشر شد.

نسخه های کوتاهی از کارهای آن دوره در برنامه هایی از ایستگاه های رادیویی کالیفرنیا، ارِگون، واشنگتن و بریتیش کلمبیا در سال ۱۹۴۱ و سالهای بعد از آن پخش شد.