گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

سعیدی: مضراب هایی برای قانون طراحی کردم

قصد ندارید یک کار پیانوی کلاسیک را روی قانون باز سازی کنید و اجرا کنید؟

کار پیانو را برای چی؟! قانون خودش آن‌قدر رپرتوار دارد…

درست است. برای اینکه نشان بدهید که چقدر این ساز توانایی دارد. چون در هارپ هم این کار را کرده‌اند خیلی از قطعات پیانو را با هارپ زدند.

بله می‌شود. من خیلی زدم. یعنی الآن خیلی اجرا کردم به این فکر نبودم که قطعات پیانو را بخواهم ضبط کنم با ساز قانون ولی می گویم الآن کاری که در حال انجام اش هستم با همه انگشتان، شبیه کار پیانو هست یعنی خود قطعه‌ی پیانویی نیست ولی ساخت خودم است و فرم پیانو است و کار خوبی فکر کنم در بیاید.


گفتید که به بعضی از انگشت‌ها مضراب هست بعضی انگشت‌ها نیست.

بله انگشت نشانه آن را مضراب می‌گذارم گاهی اوقات می‌خواهم از چوب ساز استفاده بکنم. دوتا حلقه در انگشت وسطی می‌گذارم که با کناره ساز ریتم را در حین زدن نگه می‌دارم. اینها را باید در حقیقت توسط سی دی تصویری منتشر شود تا همه متوجه شوند…

انگشتی که الآن مضراب دارد و انگشت‌هایی که ندارند، سونوریته شان متفاوت نیست؟

خب باید سعی کنیم که از نظر مضراب زدن اینها با هم هماهنگی داشته باشند. اگر که این کار را بکنند هیچ فرقی نمی‌کند.

حالا چرا آن مضراب را هم در نمی‌آوریم که دیگر کاملاً صداها یک دست بشود؟

نه! بعضی جاها این کار را کردم ولی به نظر من مضراب در انگشت باشد صدا شفاف‌تر و روشن‌تر است.

امکان آن هست که برای بقیه انگشتان هم آدم مضراب بگذارد؟

همسر من زنده یا احمد ستوده، ساخته بودند و من یک مدت هم از آن‌ها استفاده کرده بودم ولی خیلی دست و پا گیر می‌شد.


برای همه‌ی انگشت‌ها.


بله. دست و پا گیر می‌شود. یک مقدار از آن ظرافت‌هایی که باید در ساز اجرا شود به اعتقاد من کم می‌شود. البته هر چیزی عادت است ولی من ترجیح می‌دهم که دو تا انگشت نشانه‌ام مضراب باشد. گاهی هم برای بعضی از تکنیک‌ها اصلاً از مضراب استفاده نمی‌کنم. بستگی دارد به چیزی که ارائه می‌دهم و اجرا کنم.



آیا در شاگردانتان کسی بوده است که خودتان کاملاً راضی باشید یعنی مثلاً ببینید که می‌تواند جا پای خودتان بگذارد؟


ببینید هیچ وقت هیچ کس نمی‌تواند بگوید کسی جا پای کسی می‌گذارد. چون کار من عمری تجربه پشت خود دارد. یک نگاهی پشت کار من بوده است، شاگرد من چون الآن جوان است. بهر حال آدم از نظر فیزیک بدنی یک مقدار وقتی که کهولت سنی پیدا می‌کند، حرکاتش کندتر می‌شود. ممکن است یک شاگردی خیلی تر و فرز تز از من اجرا کند و تند و تیزتر بزند ولی آن لطافت‌ها و ظرافت‌ها، در کارش نباشد.

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران

۱ نظر

بیشتر بحث شده است