هر زمان دیگری در طول سال هم شما به در حقیقت سالنهای کنسرت مراجعه کنید یا سایتهای فروش بلیط خوب این عزیزان هستند مشکل خاصی نیست یعنی به سمت تجاری شدن پیش رفت و از آن اهداف اولیهی جشنواره فجر خوب خیلی فاصله گرفت و این بیتفاوتی مدیران جشنواره ما را ناراحت کرد به موسیقی ایرانی و به انواع مختلف موسیقی که در ایران در حال حاضر فعالیت میکنند و جریانهای هنری هستند و رفتن جشنواره از سمت جریانهای هنری به سمت جریانهای تجاری برای مؤلفین و کسانی که به صورت حرفهای کار موسیقی را دنبال میکنند خوب دلچسب و دلپسند نبود این را هم اضافه بکنم که من اگر به جشنواره فجر ایراد و اشکالی را وارد میدانستم به خاطر خودم نبود چون من شاید هیچ وقت در جشنواره فجر شرکت نکنم یا من در تمام این سالها فقط یکبار آن هم در اندازه ۴۵ دقیقه یک تکنوازی را روی صحنهی جشنواره بردم و هیچ وقت نرفتم ولی این را نمیتوانستم ببینم که یکسری از جوانهای کشور در شهرستانها در مناطق محروم از آمدن روی صحنه و دیده شدن محروم میشوند این دلسردی در جامعه به وجود میآورد.
نقد شما در واقع در مورد گروههای پاپی است که در جشنواره شرکت کردهاند و میگویید که اینها ستاره هستند یا در شاخه موسیقی کلاسیک هم دوباره به نظرتان از ستارگان دعوت شده و افرادی که لازم هست به جامعه هنری معرفی بشوند استفاده نشده و به جشنواره دعوت نشدهاند؟
ببینید ابتدا به ساکن اصلاً دعوت شده یک عده به جشنواره و در حقیقت تغییر ماهیت جشنواره از یک جشنواره رقابتی برای پیدا کردن یکسری از استعدادها به ویترینی صرفاً برای اجرای یک سری از دوستان من این ماهیت را نمیفهمم پاپ و کلاسیک هم برای من تفاوتی نمیکند حالا چه موسیقی پاپ چه موسیقی کلاسیک غربی چه موسیقی کلاسیک ایرانی برای من تفاوت زیادی نمیکند آن چیزی که برای من حائز اهمیت است و من را ناراحت میکند این است که جشنواره از یک در حقیقت رویکرد هنری به یک رویکرد تجاری تبدیل بشود این من را ناراحت میکند ما داریم کسانی را که موزیسین حوزه موسیقی پاپ هستند توانمند هستند و آثار فاخری را هم تولید میکنند و شما ایشان را هیچ وقت در جشنواره نمیبینید و جشنواره به طرز عجیبی دارد صرفاً به دنبال اسامی برای درآمدزایی میرود در صورتی که این کار اصلاً کار جشنوارهای که از در حقیقت دولت بودجه نمیگیرد نیست.
۱ نظر