گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

ادوارد الگار، آهنگساز انگلیسی (۷)

با گذشت زمان و صاحب شدن خانه ای دائمی تر، ذوق موسیقایی الگار برای باری دیگر فوران نمود: “سوئیت سورن” (Severn Suite op. 87)، “، قسمت دیگری از “رژه ی شکوه و جلال” (Pomp and Circumstance March op. 39)، “سوئیت پرستاران” (Nursery Suite)، و چندین و چند قطعه ی کوچک دیگر. اپرای “زن اسپانیایی” (The Spanish Lady op. 89) و “سمفونی سوم” (Symphony No 3 op. 88) نیز در همین دوران نگاشته شدند. اگرچه، این قطعات ادامه پیدا نکردند چرا که در اکتبر ۱۹۳۳، الگار دچار عارضه ی سرطان شد.

او ماه های آخر عمر خود را در خانه ی سالمندانی در وُرسِستر گذراند. در اول ژانویه سال ۱۹۳۴ دکتر ها به او اجازه دادند تا به خانه ی خودش بازگردد تا روزهای آخر عمر خود را در اتاق خودش باشد. جالب اینکه، در همین حالت و در ۲۲ ژانویه، او صد مایل آن طرف تر در استودیوی “ابی رود”، “Emi,s” قطعه ای به یاد ماندنی ضبط کرد.

او در اتاق خودش و از طریق خطوط تلفن تمرینات ارکستر را برای اجرای قطعاتی از کاراکتاکوس رهبری می کرد!

برخی از خانه های الگار مانند سورن از بین رفته و برخی دیگر مانند فورلی، بیرچوود، کریگ لی و برینکولز و مخصوصاً خانه ی زادگاه وی، هنوز به همان شکل گذشته پا بر جا مانده اند.

بررسی خانه های الگار (رد پای الگار)

۲ ژوئن ۱۸۵۷ فیرس، برادهیت، وُرسِسترشایر، زادگاه

۱۸۵۹ خیابان ادگار، وُرسِستر

۱۸۶۱ خیابان کالج، وُرسِستر

۱۸۶۵ خیابان های، وُرسِستر

۱۸۷۹ ویلای لورتا، کوچه ی چست نات، وُرسِستر

۱۸۸۳ خیابان بث، وُرسِستر

۲۸ مه ۱۸۸۹ خیابان مارلوز، کنسینگتون غربی، لندن

۱۸۸۹ خیابان ساوترمو، وُرسِسترشایر

۲۹ سپتامبر ۱۸۸۹ خیابان لیز، وُرسِسترشایر

۱۰ اکتبر۱۸۸۹ وکلندز، خیابان فانتین، نوروود شمالی، لندن

۲۴ مارس ۱۸۹۰ خیابان آون مور، کنسینگتون غربی، لندن


مارس ۱۸۹۱ خیابان لیز، وُرسِسترشایر

۲۰ ژوئن ۱۸۹۱ فورلی، خیابان الکساندرا، وُرسِسترشایر

۲۱ مارس ۱۸۹۹ خیابان ولز، وُرسِسترشایر

۱ ژوییه ۱۹۰۴ خیابان همپتون پارک، هیرفورد

۱ ژانویه ۱۹۱۲ باغستان ندرهال، همپستد، لندن

اکتبر ۱۹۲۱ محله سنت جیمز، لندن

آوریل ۱۹۲۳ کمپسی، وُرسِسترشایر

۷ نوامبر ۱۹۲۷ محله ی باتنهال، وُرسِستر

۷ آوریل ۱۹۲۸ خانه ی تیدینگتون، استراتفورد

۳ دسامبر ۱۹۲۹ محله ی رینبو، وُرسِستر

خانه های دوم:


مارس ۱۸۹۸ تا اکتبر ۱۹۰۳ ویلای بیرچوود، محله ی استاریج، وُرسِسترشایر

۷ مارس تا ۲ ژوئن ۱۹۱۰ آپارتمان شماره ۷، ویلای کینگزلی، خیابان کاوندیش، لندن

ژوییه ۱۹۱۰ تا اوایل ۱۹۱۱ پانسیون کویین ان، لندن

مه تا ژوییه ۱۹۱۱ محله ی گلوسستر، لندن

مه ۱۹۱۷ تا آگوست ۱۹۲۱ برینکولز، ساسکس

آفرینش

به تدریج و با آغاز کارهایی چون “فروایسارت” (Froissart op. 19) در سال ۱۸۹۰، “رژه ی شاهنشاهی” (Imperial March op. 32) در سال ۱۸۹۷ و با اجراهای سولو همانند “پادشاه اولاف” (King Olaf op. 30) در سال ۱۸۹۶ و “کاراکتاکوس” (Caractacus op. 35) در سال ۱۸۹۸، شهرت الگار، به خارج از مرزهای سرزمین مادری خود رسید.

ابراهیم قائدی

ابراهیم قائدی

۱ نظر

بیشتر بحث شده است