روش سوزوکی (قسمت شصتم)

به این باور و اطمینان باشیم که یک استعدادى مسیر خود را خود به خود طى خواهد کرد، حالا این پیشروى یا بطور صحیح و عالى راهش را مى‌پیماید و یا اینکه بطور غیرقابل قبول که این راه دوم بى‌استعدادى و ناتوانى کودک به حساب مى‌آید، این فکر صحیح نیست، به این خاطر باید کودکان از ابتدا به دست‌هاى متخصصان واقعى سپرده شوند.

اگر به دو اصل توجه شود هرکس مى‌تواند به استعدادى عالى تبدیل شود، تمرین کافى و راه درست تمرین؛ من بیست سال تمام با چشم‌هاى خودم تربیت شدن هزاران بچه و تاثیرات آن را همچنین توانایى و ناتوانى پدر و مادرها و معلم‌ها را نگریسته‌ام، مى‌توانم بدون مکث و با اطمینان بگویم که این حقیقت دارد.

اولین قطعه‌اى که بچه هاى کوچک پیش ما یادمى گیرند، واریاسیون هایى هستند بر روى قطعه «فردا مى‌خواهیم جوها را درو کنیم».
بعد از اینکه این قطعه را در خانه با صفحه گوش کردند، مى‌آموزند که خودشان آن را بنوازند و درحالى که ساعات تدریس هم با دقت برگزار مى‌گردد. بعد از اینکه بر روى قطعه تسلط پیدا می‌کنند و وجود آن را بر روى انگشتان‌شان احساس مى‌کنند، به آنها مى‌گوییم: حالا مى‌خواهیم ببینیم چگونه ما مى‌توانیم این قطعه را با زیبایى به اجرا در بیاوریم.



براى به تکامل رساندن «کیفیت» قدم مهمى است

این تمرین اولین قدم‌ها براى کسب کیفیت صدادهندگى، حرکاتى زیبا و تاثیرگذار و ظرافت موسیقایى هستند؛ این زحمت‌ها و راه‌ها باید پیموده شوند این قطعه را ما به عنوان مواد تدریس براى شکوفایى استعداد استفاده مى‌کنیم. هر کودکى بدون استثنا مى‌آموزد که اجراى بهترى داشته باشد کم‌کم کارهاى اجرا شده صدادهندگى بهترى پیدا مى‌کنند؛ حرکات آزادى و ظرافت خود را به دست مى‌آورند به اینگونه این کودکان تبدیل به موزیسین‌هاى فوق‌العاده مى‌شوند من به این اعتقاد دارم که هر کودکى مى‌تواند به بهترین شکل به رشد برسد باورهاى من هرگز مرا مایوس و سرخورده نکرده‌اند. این خواسته واقعى من است که هر کودکى به درجات عالى برسد اگر اینچنین نشود، این یک کوتاهى غیرقابل بخشش شخصى است. من کودکان را خود امتحان مى‌کنم براى اینکه بیابم استعداد درون کودک تا چه اندازه مى‌تواند به رشد و شکوفایى برسد، براى این با آن‌ها با هدف کار مى‌کنم و کارها را به اجرا مى‌گذاریم.

چند تا پا دارید

زمانی که بچه‌ها توانستند واریاسیون‌های «فردا می‌خواهیم جوها را درو کنیم» را آزاد و ساده اجرا کنند، از آنها می‌خواهم که کار یاد گرفته شده را به اجرا در بیاورند، به آنها می‌گویم:

حالا می‌خواهیم یک بازی را انجام بدهیم. مایل هستم که شما در حین نواختن با صدای بلند به سوال‌های من جواب بدهید بلند صحبت کنید و به نواختن ادامه بدهید و بعد با صدای بلند می‌پرسم: چند تا پا دارید؟ و برای آنها که این سوال من بسیار جالب است همگی تا حدی که می‌توانند بلند می‌گویند: دو تا! و وقتی بدون اشتباه همین طور به اجرایشان ادامه می‌دهند.