گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

رئیسیان: چالش های این فیلم تجربه های زیادی به من داد

توجه: مطالب عنوان شده در این نوشته از سوی سیاووش بیضایی مورد تردید قرار گرفته است.

آنقدر مصاحبه ها مبسوط و از زوایای مختلف بودند که این امکان به وجود آمد که که یک روایت بسیار دلچسب و گیرا بتوانم از آن بسازم. روایتی از اینکه این قطعه بیش از ۱۰۰ سال پیش و در زمان ناصرالدین شاه به چه دلیلی توسط شخصی به نام «لومر» ساخته می شود. لومیر که بوده است؟ و در ایران چه می کرده و چه تأثیری بر موسیقی بعد از خود گذاشته است؟ چرا توجه پیمان سلطانی به این قطعه جلب می شود؟ ویژگی این قطعه چه بوده که به صورت یک قطعه ی ملی درمی آید؟ بحث درباره ی اینکه اصولاً قطعات ملی و میهنی چه طور قطعاتی هستند؟ و چگونه قطعاتی ملی می شوند؟ چه ویژگی هایی باید داشته باشند؟

اینکه پیمان سلطانی بر روی این قطعه که از لومر به دستش رسیده چه خلاقیت موسیقیایی انجام داده است؟ شعر این قطعه را چه کسی و به چه دلیلی و چگونه سروده است؟ انتخاب خوانندگان این قطعه چگونه بود؟ و چرا ابتدا آقای سالار عقیلی این قطعه را اجرا می کند و در نهایت آقای پیمان سلطانی تصمیم می گیرد قطعه را با صدای آقای شهرام ناظری به صورت CD به بازار ارائه دهند؟ تمام این مطالب با ارتباطی زنجیروار و با مستندات عین به عین تصویری و صوتی در فیلم روایت می شوند.


لطفاً در مورد مستند «بعد از فراموشی» بیشتر صحبت کنید. چقدر تهیه و تولید این اثر طول کشید و با چه چالش هایی برای تولید این اثر مواجه شدید؟


چالش بزرگ برای این تولید فیلم حساسیت ها و مشغله های زیاد شخص آقای پیمان سلطانی بود که باعث شد ساخت این فیلم حدود سه سال به طول بیانجامد. به دلیل سفر و مشغله هایی که ایشان داشتند، ساخت فیلم بارها متوقف شد و دوباره ادامه پیدا کرد؛ مشکل دیگر هم اضافه شدن افراد مصاحبه شونده جدید به فیلم بود که به خواست آقای سلطانی چندین نفر بعدها به عنوان مصاحبه شونده به فیلم اضافه شدند و از این بابت بنده مجبور می شدم که فصل جدیدی در فیلم باز کنم و در ساختار روایی دست ببرم و تغییراتی در آن ایجاد کنم.

نکته ی دیگر حساسیت های آقای شهرام ناظری بود که چالش بعدی من بود؛ ایشان هم بعضی از حرف ها را نمی پسندیدند و مصاحبه با خود ایشان هم بسیار پرچالش بود و در نهایت هم در فیلم استفاده نکردیم. اما در من یک پشتکار و تحمل عجیب در رابطه با این فیلم به وجود آمده بود و به شدت علاقه مند بودم که این فیلم را به سرانجام برسانم. چرا که خیلی زحمت کشیده بودم و نمی توانستم نصفه کار را نیمه کنم. به همین علت صبوری کردم و از این بابت بسیار خوشحالم.

من فکر می کنم که این فیلم آموزه های تاریخی، تحلیلی و موسیقیایی بسیار مفیدی برای مخاطب خود دارد. مهم ترین چیزی که در نتیجه ساخت این فیلم برای شخص من باقی ماند دوستی و همکاری با شخص پیمان سلطانی بود و هست و همچنین باز شدن باب دوستی با بسیاری از عزیزانی که توانستم با ایشان مصاحبه انجام دهم.

در حقیقت پروسه ساخت این فیلم بسیار نتایج مفیدتری برای من داشت تا خود فیلم ساخته شده، مدیریت تمام چالش هایی که به وجود آمد و یاد گرفتم که چگونه با صبر و درک کردن موقعیت افراد بتوانم به ارزش های پنهان آن ها پی ببرم و این در مورد شخص پیمان سلطانی اتفاق افتاد.

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران

۱ نظر

بیشتر بحث شده است