نگاهی به سبکهای موسیقی – رمانتیک

هنرمندان این دوره هنری اغلب در درگیریهای زندگی خصوصی خودشون غرق می شدند و به جایی میرسیدند که به رویا و خیال پناه می آوردند و در این میان هنری که از آنها خلق می شد هنری بود که واقعی نبود و به دنیای رویاها تعلق داشت.

شاید جالب باشد بدانید که داستان معروف فرانکشتاین از جمله هنرهای داستان نویسی در دوره رمانتیک بوده است. داستانی غیر واقعی و کاملا” خیالی.

ونگوگ از نقاشان معروف دوران رمانتیک بوده و کارهای او کاملا” ویژگی های این سبک را داراست. شوپن هم نمونه بارز از موسیقیدانان این دوره است. از دیگر بزرگان
موسیقی این دوره می توان به فرانتس شوبرت، روبرت شومان، فرانتس لیست، یوهان برامس و یا چایکفسکی اشاره کرد.

هنر این دوره خیلی زیاد به روحیات شخصی هنرمندان مرتبط بوده است. هنرمندی ریتم های روان و در تلاطم دوست داشت و دیگری ریتم هایی استوار و محکم.

هارمونی رنگارنگ و صد البته پر رنگ از دیگر ویژگی های موسیقی این دوره بود. از دیگر ویژگیهای این موسیقی دوره استفاده بیش از حد از دینامیسم در موسیقی است بطوریکه در یک قطعه بدون هیچ برنامه یا نظم خاصی، شما ازppp تا fff تغییرات دینامیکی داشتید.

اگر به این قطعه بسیار زیبا از دورژاک گوش کنید کاملا” این حرف را تصدیق خواهید کرد :

قسمتهایی از سمفونی ۹ دورژاک