گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

ال سیستما، مدلی موسیقی و اجتماعی متولد ونزوئلا (۷)

گوستاوو دودامِل و خوزه آنتونیو آبرئو در کنار هنرجویان ال سیستما

گُفری در کتابی با عنوان اِل سیستما: سازماندهی جوانان ونزوئلایی (El Sistema : Orchastrating Venezuela’s Youth) تحقیقاتش را در مورد این برنامه آموزشی در ونزوئلا شرح می دهد و اظهار می نماید که این برنامه “کودکان بسیار محروم را فراموش کرده است”. گُفری همچنین در این کتاب پروژه اِل سیستما را زیر سوال می برد: ” من نوازنده های زیادی از اِل سیستما را ملاقات کردم که معتقد بودند که این برنامه کودکان آسیب پذیر را هدف قرار نمی دهد […] به نظر آنها اکثر کودکانِ اِل سیستما از طبقه متوسط جامعه هستند”.

در نظر گُفری این برنامه با آنچه به عنوان برنامه انقلابی توصیف می شود فاصله دارد، به اعتقاد او این پروژه “مستبدانه” و بیشتر شبیه مدل آموزشی اروپایی در قرن نوزدهم است که بر اساس آن ” آموزش موسیقی با هدف کلی غنی سازی اخلاقی و مالی ارتقا داده شده است، شیوه ای برای دور نگه داشتن کارگران از میخانه ها، افزایش بهره وری از آنها، و کاهش توان و پتانسیل انقلابی شان “. اِل سیستما هم بر روی همین اصول بنا گذاشته شده است: “نظم، فرمانبرداری و دستور”.

اریک بوت (Eric Booth) هنرمند تئاتر و بنیانگذار جنبش هنرمند-مربی در کتابی با عنوان Playing for Their Lives: The Global El Sistema Movement for Social Change Through Music (W.W. Norton & Company, 2016) نوازندگی برای زندگی : جنبش کلی اِل سیستما برای تغییر اجتماعی از طریق موسیقی، رشد بی سابقه این برنامه آموزشی را توضیح می دهد و این سوال کلیدی را مورد بررسی قرار می دهد که چگونه مجموعه ای از ارزش ها، و نه یک روش آموزشی، می تواند در بافت های مختلف و متنوع مانند لس آنجلس، افغانستان و یا روستایی دورافتاده در گرینلند، جهت موثر واقع شدن، سازگار گردد؟

به گفته او برنامه هایی که از اِل سیستما الهام گرفته اند، بر روی رابطه محکم بین چشم اندازهای یادگیری و جامعه شرکت کننده تاکید می نمایند. هر چند که تحقیقات تجربی همچنان در حال توسعه است، اما شواهد حیرت انگیزِ بسیاری وجود دارد که نشان می دهد که جوانان اِل سیستما وارد دسته تبهکاران نمی شوند و یا این که پایشان به دستگاه قضایی کشیده نمی شود، همچنین آنها پیشرفت تحصیلی قابل توجهی نسبت به همتایان خود دارند.

بوت در مورد نحوه انطباق اِل سیستما در جوامع مختلف اظهار می نماید که مشکلات اجتماعی که بایستی این نوع برنامه ها مد نظر بگیرند، در کشورهای مختلف متفاوت است. او کشور ژاپن را به عنوان نمونه مطرح می کند. کشوری که بهترین برنامه آموزشی مبتنی بر موسیقی را در دنیا دارد.

منیره خلوتی

منیره خلوتی

متولد ۱۳۶۰
مترجم
دکترای زبان و ادبیات فرانسه

۱ نظر

بیشتر بحث شده است