سجاد پورقناد
ارکستر ملی ایران با رهبری اسماعیل واثقی ۲۹ مردادماه در تالار وحدت به روی صحنه رفت. در این اجرا علی عابدین، کاوان کریمی و صبا طبخی به عنوان تکنواز و امیرمحمد تفتی به عنوان خواننده در تالار وحدت به اجرا پرداختند. در این برنامه مجموعه ای از آثار اسماعیل واثقی به اجرا گذاشته شد که پیش از انقلاب با صدای سیما مافیها بر اساس ملودی هایی از عارف و شیدا خاطره انگیز شده بود.
در بخش سازی برنامه «چهار مضراب برای دو سنتور و ارکستر» به آهنگسازی اسماعیل واثقی و تک نوازی سنتورعلی عابدین و کاوان کریمی (که پیشتر با ارکستر صبا به رهبری حسین دهلوی اجرا و ضبط شده بود و در مستند «باد صبا» مورد استفاده قرار گرفته بود) و «فانتزی برای و ارکستر» به آهنگسازی اسماعیل واثقی و تک نوازی تار صبا طبخی به اجرا در آمد. نوازندگان میهمان این کنسرت پوریا شیوا فرد نوازنده نی و علیرضا دریایی نوازنده کمانچه بودند.
گفتگویی با اسماعیل واثقی، رهبر میهمان ارکستر ملی داشته ایم که در ادامه می خوانید:
پیش از رهبری ارکستر ملی آیا سابقه رهبری ارکستر داشته اید؟
بله، البته کارهای سبک مثل ضبط موسیقی فیلم. کار من در استودیو بوده و سالهاست که ارکستر را در استودیو برای ضبط موسیقی فیلم هدایت می کنم.
این آثار را خودتان می سازید یا ساخته دیگران است؟
این آثار موسیقی فیلم های آهنگسازان اتریشی است که من ضبط آنها را به عهده دارم. من زمانی که تحصیل کردم، رهبری ارکستر را جدی گرفتم و برای آن به صورت مجزا دوره گذراندم؛ برخلاف کسانی که در ایران به صورت ذوقی رهبر می کنند.
مدرک شما آهنگسازی بوده؟
بله ولی درس رهبری هم داشتیم و ضمن آن من استاد اتریشی در رهبری ارکستر داشتم.
از این فرصت استفاده کنم و در مورد کاری که چند سال پیش با استاد بیژن خادم میثاق اجرا کردید اطلاعاتی بگیرم؛ در مورد این اثر توضیح بفرمایید.
یک دوبل کنسرتوی مشکل آقای طالب خان شهیدی ساخته بودند که این اثر را به اتفاق آقای خادم میثاق اجرا کردیم. من به ایشان گفتم خوب است این اثر در ایران هم اجرا شود ولی اعتقاد داشت با این کیفیت نمی شود در ایران اجرا کنیم. البته من می دانم که در ایران نوازنده های خوبی هستند. هرچند من خودم آمادگی آن کنسرت را امروز ندارم چون مدتی است که به دلیل مشغله های آهنگسازی، وقت تمرین زیادی نداشته ام ولی اگر فرصتی برای اجرای این اثر فراهم شود و نوازندگان خوبی هم پیدا شوند از اجرای این اثر استقبال خواهم کرد.
من سالها پیش از طریقی دنبال پارتیتورهای شما روی آثار عارف و شیدا بودم و شنیدم که گفته بودید این آثار گم شده؛ چطور شد که پیدا شد؟
بعضی از آنها را از این طرف و آن طرف جمع کردم، بعضی هم اصلا پیدا نشد و دوباره نوشتم. سعی کردم به دلیل نوستالژی آن آلبوم تا حد امکان به همان تنظیم قبلی وفادار باشم ولی تا حدی هم در کار تغییرات جزئی دادم.
چرا تکنوازی سه تار را به بخش سازهای مضرابی دادید؟ این کار به ظرافت اثر ضربه نمی زند؟
این پیشنهاد همکاران ما در ارکستر ملی بود، هرچند من هم موافق نبودم ولی گفتند خوب نیست نوازندگان مضرابی مدت زیادی روی صحنه بیکار باشند. بالاخره وقتی که بخواهیم کاری انجام شود این اختلاف نظر ها هم پیش می آید ولی من به خاطر اینکه علاقه به کار در ایران دارم سخت گیری نمی کنم چون می بینم توانایی هایی دارم که خیلی ها ندارند و حیف است که استفاده نشود.
۱ نظر