سه خبر از مارک کان، نیل یانگ و جان لنون

شلیک گلوله به مارک کان:
مارک کان، خواننده مشهور و برنده جایزه گرمی “Grammy”، پس از خارج شدن از کنسرتش در دنور، مورد حمله یک سارق اتوموبیل قرار گرفت. در این حمله، سارق گلوله ای به سر او شلیک کرد و کان، به طور معجزه آسایی از این حمله جان سالم به دربرد.

بنا به گفته پلیس، مارک کان، هنگام بازگشت به تریلر تور خود، که آنرا در محوطه پارکینگ قرار داده بود، متوجه فردی که قصد ربودن آنرا داشته شده است، این شخص قبلا به خاطر استفاده از کارت اعتباری دزدی در یک هتل مورد تعقیب پلیس بوده است.

راننده و مدیر تور کان، توماس دوب (Thomas Dube)، متوجه مرد مسلح شده است و تریلر را به حرکت در آورده، گلوله سارق از کنار راننده عبور کرده و به مارک کان اصابت نموده است. آنچه موجب نجات این خواننده محبوب شده است، کند شدن سرعت گلوله در اثر برخورد با شیشه جلوی تریلر بوده است.

در حال حاضر، مارک کان از بیمارستان مرخص شده است و سارق که جوانی ۲۶ ساله است، به جرم سرقت مسلحانه و اقدام به قتل دستگیر شده است. مارک کان که ترانه Walking in Memphis از مشهورترین آثار او است، ۴۶ سال دارد و در سال ۱۹۹۱ جایزه گرمی بهترین هنرمند تازه وارد را از آن خود کرد.

آلبوم جدید نیل یانگ :
نیل یانگ قصد دارد برای آلبوم جدیدش Prairie Wind از یک اجرای زنده، فیلمی تهیه کند و برای ساختن آن با جاناتان دمی (Jonathan Demme)، کارگردان مشهور فیلم های “سکوت بره ها” و “فیلادلفیا” قرارداد بسته است.

یانگ همچنین با نام مستعار برنارد شیکی (Bernard Shakey) به عنوان مدیر اجرایی این فیلم حضور دارد. قرار است دمی فیلم را از یانگ در حال اجرا و در Ryman Auditorium تهیه کند. بد نیست بدانید که این کارگردان مشهور، متخصص تهیه فیلم از کنسرت هم هست و کار خود را با فیلم کنسرت گروه Talking Heads آغاز کرده است.

جاناتان دمی درباره این بخش کار خود گفته است: ” در تمام زندگی ام عاشق فیلم و موسیقی بوده ام، و به نظرم بهترین فرصتی که تا به حال داشته ام کار با ترکیبی از این دو هنر بوده است. من به خاطر شانس کار کردن با نیل یانگ در آلبوم جدیدش، بسیار هیجان زده ام و این اثر را واقعا یک شاهکار میدانم و واقعا از اینکه میتوانم در به تصویر کشیدن این لحظه از موسیقی یانگ سهیم باشم ، بسیار شادم”

یانگ ترانه هایی از آلبوم Prairie Wind را با گروهی از مهمانان ویژه در گروه نوازندگان، اجرا میکند. این گروه شامل وین جکسون (Wayne Jackson)، از گروه سازهای بادی Memphis Horns، Fisk University Jubilee Singers و همچنین گروه ۱۲ نفره نوازندگان سازهای زهی نشویل (Nashville) است که در میان سازهایشان ۶ ویولون استرادیواریوس (Stradivarius) وجود دارد.

پس از یک وقفه، شو “لنون” با موفقیت در برادوی روی صحنه رفت :
یک کار موزیکال درباره جان لنون (John Lennon)، پس از یک وقفه که به خاطر نقدهای منفی صورت گرفته بود، بر روی صحنه رفت. این شو، که برپایه ترانه ها و مصاحبه های جان لنون ساخته شده است، به عنوان ” یک زندگی نامه موزیکال، یک کنسرت و یک جشن، در یک قالب واحد” اجرا شده است.

کارگردان این اثر، دان اسکاردینو (Don Scardino)، پس از عدم موفقیت این برنامه در سان فرانسیسکو، بخشهایی را دوباره نویسی کرد. در این برنامه جان لنون در مراحل مختلفی از زندگی تصویر شده است و جالب اینکه بازیگر نقش پل مک کارتنی، یک بازیگر سیاه پوست است. این شو شامل ۲۸ ترانه لنون است که دو تا از آنها به نامهای : India, India و I Don’t Want To Lose You تا به حال منتشر نشده بودند.

این موزیکال در ابتدا به شکل یک سری از ترانه ها که توسط یک داستان کوچک به همدیگر مربوط میشدند اجرا شده بود و هر یک از ۹ بازیگر آن، به نوبت نقش لنون را ایفا میکردند.

نسخه جدید، یک بازیگر ثابت برای نقش لنون دارد که داستان زندگی خود را از کودکی تا زمان کشته شدنش در سال ۱۹۸۰ حکایت میکند. داستان تکیه بیشتری بر دوران اوج بیتلز و همسر اول لنون “سینتیا” (Cynthia) دارد و بر دوران سولوی لنون با همسر دومش یوکو اونو (Yoko Ono) کمتر پرداخته است. اونو، که کنترل حقوق آثار لنون بر عهده او است، گفته است “تمام این موزیکال از گفته های جان بود” “و این داستان قطعا داستان او است، از لیورپول سال ۱۹۴۰ تا نیویورک ۱۹۸۰، من در این داستان یک ترانه روی دوم (ترانه های کم اهمیت تر) هستم، همینطور هم باید باشد.” و ” طبیعتا، هنگامی که تماشاگران به گریه می افتند، من هم نمیتوانم جلوی بغض خودم را بگیرم”