گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

هاشمی: استاد حنانه متعصب نبود

هنرجویان و دانشجویان موسیقی در تمام دورانِ آموزش بطور دائم در گیرِ متدهای مختلف آموزشی هستند و البته هیچگاه هم این متدها توسط مدرسان بطور کامل آموزش داده نمی شوند!

ولی استاد مرتضی حنانه فارغ از تمام این موارد و جناح بندی های رایج و بی جهت بودند و با وجود آنکه خود در واتیکان و کشور ایتالیا تحصیلات موسیقی خود را به پایان برده بودند و معلمان موسیقی اش نیز در ایران اشخاصی همچون (رودُلف اوربانتس) اهل کشور چک و تحصیل کرده پراگ و معلم دیگرش پرویز محمود هم از تحصیل کردگان بلژیک بودند، به دلیل آنکه فکری بسیار باز و روشن داشتند، مِتُدِ سایر مکاتب را هم در موسیقی مطالعه کرده و بخوبی می شناختند.

بدون هیچ گونه حب و بغض و غرض ورزی ای تشخیص داده بودند تا زمانی که خودمان در ایران فاقدِ مکتب و متدهای آموزشی منحصر به فرد هستیم، باید از متدهایی برای آموزش موسیقی استفاده کنیم که به فرهنگ آموزشی ما نزدیکتر بوده و ضمن تفهیم بهتر، هنرجو را سریعتر به مقصد برساند.

در همین رابطه در آن زمان تشخیص داده بودند که در این میان متد مکتب هارمونی روسیه برای تدریس در ایران (خصوصا برای شروع آموزش هارمونی) مناسب تر و مفید تر از سایر مِتُدها برای تدریس در ایران می باشد. به همین دلیل هم با اینکه من قبلاً هارمونی را بر اساس متد های آموزشی مکاتب دیگر نزد اساتیدی همچون آقایان شریف لطفی، زنده یاد مصطفی کمال پورتراب و محسن الهامیان گذرانده بودم، تاکید کردند که متد آموزشی مکتب هارمونی روسیه را از روی کتاب هارمونی ریمسکی کرساکف با ایشان کار کنم و البته به موازات آن متد آموزشی مکتب فرانسه را هم مطابق با کتاب شارل کوکلن را با من کار می کردند.

البته تاکید هم داشتند هنرجوی کُمپوزیسیون باید با سایر مِتُدها و راه و روش های هارمونی، کُنترپواَن، ارکستراسیون و غیره دیگر کشورهای مطرح دنیا نیز آشنا باشد و مطالعه مکاتب هارمونی خصوصا مکاتب فرانسه و آلمان را که از قدیمی ترین مکاتب معتبر آموزش هارمونی در دنیا می باشند را نیز توصیه می کردند و آموزش هم می دادند.

تاکید داشتند که هر کدام از این متدها ویژگی های خاص و مزایای منحصر به فرد خود را دارند و با اطلاع از همه آنها است که می توانیم مکتب آموزشی خود را پایه ریزی کرده و متد های آموزشی متناسب با شرایط و فرهنگ خود را پدید بیاوریم.
ایشان در این رابطه برخلاف دیگر اساتید اصلا متعصب نبودند.

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد

سجاد پورقناد متولد ۱۳۶۰ تهران
نوازنده تار و سه تار، خواننده آواز اپراتیک و سردبیر مجله گفتگوی هارمونیک
لیسانس تار از کنسرواتوار تهران و فوق لیسانس اتنوموزیکولوژی از دانشکده فارابی دانشگاه هنر تهران

دیدگاه ها ۳

  • با سلام و درود
    ویژگی های استاد حنانه و تبلور روح ایشون در شاگردانشون بهصوص جنابعالی،نقطه ی قوتی در فرهنگ موسیقی کشور ما محسوب میشه. با توجه به همتی که من در فرهنگسازی و انتشار آثار استاد در شما می بینم به آینده ی فرهنگ اصیل و ریشه دار موسیقی در ایران بسیار خوشبینم.

  • انسان های بزرگ همه شان سختی کشیده و با تلاش و کوشش فراوان به موفقیت دست یافته اند. دست بر روی دست نگذاشته و به شانس و اقبال دل خوش نکرده اند. یک نمونه اش هم همین جناب آقای علی برلیانی است. ایشان که روستایی ساده از شهر تبریز هستند و در نوجوانی و جوانی از دستفروشی، باربری با چرخ دستی، پارو کردن برف از پشت بام خانه در فصل زمستان و شستن قالی و فرش در ایام نزدیک به عید نوروز کار حرفه ای خود را آغاز کردند و بعدها به نت نویسی و تفکیک پارتیتور آثار آهنگسازان بزرگ همچون بابک بیات، ناصر چشم آذر، مجید انتظامی، حسن ریاحی، احمد پژمان و مرتضی حنانه پرداخته اند، اکنون از ناشران خوب کتب موسیقی هستند. چه کسی باور می کرد که یک قالی شویی و باربر و دستفروشی همچون برلیانی بتواند اینقدر خود را بالا بکشد. و یا جناب آقای کریم گوگرد چی که از اساتید طراز اول موسیقی و آهنگساز پیشکسوت هستند. هیچ اشکالی ندارد که در یک کشور غریب برای تامین هزینه های زندگی روی به شغل سمساری آورده است. به نظر من این ها جای تقدیر دارد نه خدای ناکرده تحقیر. اینها انسان های بزرگ و بی ادعا هستند. کار خود را می کنند و یه موسیقی هم خدمت کرده اند.

  • جناب امیر محمد خان شما خیلی الکی این علی برلیانی را برای خودت گنده اش کردی!
    آخه من هنوز هم متوجه نشدم که ایشان بلاخره توی موسیقی چکاره است؟
    نوازنده؟ آهنگساز؟ رهبر ارکستر؟ معلم موسیقی؟ خواننده؟ راننده؟ آهان همون راننده شاید! ولی او صاحب هیچ هنری نیست.
    درسته که هنرستان موسیقی رفته و موسیقی کار کرده ولی ایشان نهایتأ فقط یه ناشر است. ولی کتابایی که چاپ کرده اصلا چنگی به دل نمی زنه! چون همشون پر از اشتباهات فاحش و غلط هستند!

بیشتر بحث شده است