هادی سپهری
گسترش سبک ها بوسیله طر احی و ترکیب با سایر فرم ها در فرآیند هایی صورت می گیرد که معانی و وابستگی های این فرم ها را به منظور تولید قابلیت ها و گزینه های جدید برای گسترش خود، برای مثال، حرکت از جهت گیری های دموکراتیک تر و برابری طلب تر سبک پانک به هنر متمایز و فنی متال و مشتقات بی-شمارش، با هم ترکیب می کند. تفکر درباره ی معنی مرد بودن، زن بودن، نوجوان بودن، همجنس گرا بودن، انگلیسی – هندی بودن، کارائیب مقیم لندن بودن، و غیره، همگی می تواند از طریق سر هم بندی های خلاق در قالب اصطلاحات محبوب بیان شوند. و برای افرادی که نگران محیط زیست یا گرفتاری های مردم در مناطق دوردست هستند موسیقی بسازد ،و “موسیقی جهانی ای” بوجود آورد.
در جهان غربی معاصر، ما نه تنها در ساخت و نمایش خود بواسطه کالاهای احاطه کننده مان آزاد هستیم، بلکه موسیقی برای بسیاری یک عنصر مرکزی در تعریف هر کس از شخصیت خویش است، ما عملاً مجبور به انجام این کار هستیم. فردیت ما – یا سبک شخصی خاص خود ما – از طریق انتخاب های زیبایی شناختی ما تعریف می شود.
انتخاب های ما امکان دسترسی به مجموعه های متفاوتی از محافل اجتماعی و گروه های داوطلبانه را، با امید مواجهه با افراد هم فکر با خود در آنها، در اختیارمان قرار می دهد. ما پتانسیل این را – حتی بیش از پیش – داریم در کنترل اینکه چه کسی هستیم و چگونه خود را به دیگران معرفی می کنیم. و می توانیم همزمان سلیقه ی متمایزی را برای موسیقی هنری در یک حوزه، شرکت در جلسه ای از موسیقی سنتی ایرلندی در لحظاتی دیگر، و گوش دادن به طیف وسیعی از سبک های موسیقی مردم پسندِ هر نقطه ای از جهان روی آی پادهایمان در زمان-های دیگر داشته باشیم. هر چقدر بیشتر جهانی شویم، محدوده ی انتخاب های موسیقایی مان به احتمال زیاد گسترده تر خواهد شد.
با اینکه امکان فزاینده ی انتخاب، به فرسایشِ مؤثر در مرزهای دسته بندی های سنتیِ موسیقی منجر شده است، مفاهیم باقی مانده از آنها حیاتی است. بنابراین، امرزوه نبود علاقه ی آکادمیک به دسته بندی موسیقی های مختلف با استفاده از این گونه طبقه بندی ها، واضح است؛ در عوض، ممکن است بهتر باشد تحت عنوان “انواع مردمی” در نظر گرفته شده، و نیز بر حسب شیوه های مؤثر در انتخاب های موسیقایی افراد بررسی شوند و لازم به ذکر است که دسته ی “مردمی” واقعاً جهانی است. در واقع، در شیوه هایی که در آن مردم کامپانا (Campanha)، یک قصبه ی سابقاً معدنی کوچک در جنوب میناس گرای (Minas Gerais) برزیل، درباره ی فضای موسیقایی قصبه صحبت می کنند، کاملاً مؤثر بوده اند. این همان جایی است که در دهه ی گذشته، در آن تحقیقاتی پیرامون زندگی موسیقایی شهری انجام داده ام.
۱ نظر