پایه نت:
یکی از ابزار مهمی که نوازنده همیشه باید در دسترس داشته باشد، پایه نت با قابلیت تنظیم ارتفاع و گیرههای نگهدارندهی نت است.
زیر پایی – کوسن یا ارگوپلی:
یکی از این سه وسیله برای هنرجویان گیتار کلاسیک الزامیست. هر چند استفاده از کوسن و ارگوپلی مناسبتر از زیرپایی است اما به دلیل کمبود این دو وسیله در ایران چارهای جز انتخاب زیرپایی نیست.
تیونر و مترونوم:
کوک کردن گیتار در ابتدای امر وظیفه والدین است. هرچند مدرس وظیفه دارد در طی آموزش نحوهی کوک توسط تیونر را به هنرجو آموزش دهد اما در ابتدای کار این آموزش را میبایست به والدین اختصاص دهد. مسلماً نباید انتظار داشت هنرجوی خردسالی که حتی حروف الفبا را نمیداند را درگیر حروف انگلیسی ِدیز و بمل و یا شل و سفت کردن ِسیمها کرد.
الهام بخش باشید: انگیزه درونى ایجاد کنید:
کودکان به قهرمان نیاز دارند و نزدیکترین الگو و قهرمان برای آنها پدر و مادر هستند. والدین باید گاهی سر کلاس حاضر شوند و کمی اصول پایهی موسیقی را بیاموزند. تجربه اثبات کرده است که میزان موفقیت و پیشرفت هنرجویی که والدینش اطلاعات ابتدایی موسیقایی دارند و أصول مقدماتی نواختن ساز را میٔدانند، بسیار بیشتر از دیگر هنرجویان است. بالاخص در اموزش گیتار به کودکان بهتر است گاهی فرزندتان را با همخوانی، دست زدن و پا کوبیدن همراهی کنید. اینکه کودک حس کند در زمان تمرین موسیقی میتواند همراه پدر و مادر مفاهیم جدیدی را در کنار یکدیگر تجربه و کشف کنند اساسیترین نکته و برآیند این همراهی است.
مدرس با تجربه میتواند در این زمینه به شما راهکارهای خوبی ارائه دهد. اما فراموش نکنید چنین عملی اگر دامنهدار شود میتواند احساس استقلال و تعهد به تمرین را از هنرجو سلب کند. کودکی را در نظر بگیرید که به یاری والدین روی دو پا میایستد و شروع به راه رفتن میکند، قاعدتا قرار نیست تا ابد برای راه رفتن از پدر و مادر کمک بگیرد. هنرجو در ادامه باید بیاموزد که تمرین یک کار انفرادیست و چه بسا در برخی از مواقع حضور والدین میتواند علل ضعف در یادگیری شود.
٣- تشویق کنید: شور و شوق ایجاد کنید.
این روزها نکات بسیار مهمی را در زمینه تربیت کودک در مجلات مختلف میخوانیم. سمینارهای آموزشی متعددی برگزار میشود و کتابهای بسیاری چاپ میشود. اما آیا تا به حال به این موضوع فکر کردهاید که برای ایجاد انگیزه در فرزندتان برای نوازندگی و تمرین گیتار چه کاری باید انجام داد؟ واقعیت اینست که شیوههای تشویق و حتا تنبیه در هر هنرجویی متفاوت است و به طور یکسان کار نمیکند! البته وقتی به تنبیه اشاره میکنیم به طور یقین منظور ما از آن دسته فلکهای دوران قاجار و تنبیههای فیزیکی دهه پنجاه و شصتیها در مدرسه نیست.
۱ نظر