گفتگوی هارمونیک
ارکستر فیلارمونیک سلطنتنی لیورپول (Royal Liverpool Philharmonic Orchestra) لیورپول، انگلستان یا RLPO یکی از قدیمی ترین ارکسترهای بریتانیای کبیر و همچنین دنیا می باشد و در سال ۱۸۴۰ افتتاح شده است. این ارکستر به انجمن فیلارمونیک رویال لیورپول تعلق دارد. تنها انجمن ارکستر در بریتانیا است که تالار مخصوص خود را دارد “تالار لیورپول فیلارمونیک”! این تالار آکوستیک خوبی دارد و برای بسیاری از ضبطهای ارکستر از آنجا استفاده شده است. این انجمن و ارکستر، کلیدهای اصلی سازماندهی موفق هنری، به عنوان “مرکز فرهنگ اروپا” در سال ۲۰۰۸ بودند. اولین اجرای ارکستر ۱۲ مارچ ۱۸۴۰ بود.
درهای تالار فیلارمونیک برای اولین بار در سال ۱۸۴۹ گشایش شدند اما در سال ۱۹۳۳ این تالار دچار آتش سوزی شد و تمام ساختمان به خاکستر بدل شد!
از استاد سرشناس دانشگاه معماری لیورپول؛ هربرت جی روئز (Herbert J Rowse) خواسته شد تا این ساختمان را مجدد طراحی کند که در سال ۱۹۳۹ ساخت تالار به پایان رسید. بین سالهای ۱۹۹۲ و ۱۹۹۵ انجمن هزینه زیادی برای تالار سرمایه گذاری نمود و تسهیلات فوق العاده و آکوستیک عالی امروز تالار می تواند با تمام سالنهای ارکستر کشور رقابت کند.
انجمن فیلارمونیک لیورپول در ۱۰ ژانویه ۱۸۴۰ توسط ساکنین خود لیورپول به طور شریکی به وجود آمد، در ابتدا تنها یک کلوپ خصوصی بود. انجمن، موسیقیدانانی را از نقاط مختلف استخدام کرد تا بتواند ارکستر مخصوص خود را تشکیل دهد. RLPO دارای تاریخچه درخشانی در اجرای کنسرت، ضبط و داشتن رهبران موفق می باشد، رهبرانی همچون؛ ماکس براش (Max Bruch)، چارلز هال (Charles Halle)، هنری جی وود (Henry J. Wood)، مالکوم سرجنت (Malcolm Sargent)، جان پریچارد (John Pritchard) و چارلز گرووز (Charles Groves). رهبران نیز مثل والتر ولر (Walter Weller)، دیوید آترون (David Atherton) و مارک جانووسکی (Marek Janowski) در یک دوره به همراه هم ارکستر را هدایت می کردند. لیبور پسک (Libor Pesek) در سال ۱۹۸۷ به عنوان رهبر اصلی و در سال ۱۹۸۸ به عنوان کارگردان موسیقی منسوب شد.
پیتر آلتریچتر (Petr Altrichter) در سال ۱۹۹۷ رهبر اصلی ارکستر بود. RLPO هر ساله کنسرتهای فراوانی در لیورپول برگزار می کند که موفق ترین آنها کنسرتهای موفق سالانه ملی “تابستانی” است که به طور تقریبی بیشتر از ۳۵۰۰۰ نفر تماشاچی را جذب می کند. در سال ۱۹۵۷عنوان “رویال” توسط ملکه به انجمن و ارکستر داده شد و آن زمانی بود که وی قبول کرد حامی آنان باشد و آنان تا دهه ۱۹۸۰ تنها سازمان هنری بودند که از چنین حمایت پادشاهی برخوردار بودند. پیش از بازگشایی تالار، کنسرتهای ارکستر در مکانهای عمومی برگزار می شد.
جدا از حمایت مالی ای که ارکستر از وزارت فرهنگ انگلستان برخوردار بود، از طرف دیگر سازمانها نیز حمایت می شد. طی بیست سال گذشته ارکستر سفرهای خارج از کشور فراوانی داشته و اولین ارکستر غیر “چکی” بوده که در جشنواره بهاره پراگ در سال ۱۹۸۹ شرکت کرد و در سال ۱۹۹۳ افتخار اجرا در مراسم گشایش جشنواره پراگ به این ارکستر داده شد.
همچنین کنسرتهای فراوانی در پرستون که به خانه دوم آن تبدیل شده بود داشته است و به طور مرتب در شهرهای بلک بورن، برمنگام، کارلیسل و لیز ظاهر شده.
سفرهای مرتب RLPO هم در بریتانیای کبیر بوده و هم خارج از آن از جمله آمریکا، سراسر اروپا و خاور دور. نزدیک به پنجاه سال، ارکستر ضبطهای موفقیت آمیز فراوانی را در سیستم آکوستیک فوق العاده تالار فیلارمونیک انجام داد. مالکوم سرجنت، اولین مجموعه ضبط های ارکستر را رهبری کرد که شامل؛ آثار جرج فردریچ و “مسیح” (Messiah) اثر هندل بود.
لیبور پسک ارکستر را در ضبط های فراوانی رهبری کرد آثار؛ بنجامین بریتن (Benjamin Britten)، گوستاو مالر، اسمتانا (Smetana)، سوک (Suk) و اشترائوس و همچنین سمفونیهای دورژاک که همه آنها با برچسب “ویرژین کلاسیک” ضبط شدند. رهبر ارکستر لائورت ورنون هاندلی (Laureate Vernon Handley) چرخه موفقیتهای اجرای ارکستر را از سمفونیهای وان ویلیامز (Vaughan Williams) برای برچسب EMI کامل کرد در واقع این کار همزمان بود با ضبطهای چالرز ماکراس (Charles Mackerras) از سمفونیهای بتهوون و مالر برای همان برچسب
EMI.
RLPO برنامه تحصیلی گسترده ای دارد، به منظور آموزش موسیقی به نوجوانان و جوانان با فراهم آوردن امکان دیدن و گوش سپردن از نزدیک به اجرا و موسیقی هنرمندان بزرگ، برای آنان در هر فصل بیش از ۱۵ کنسرت مخصوص جوانان را بر روی سن می برد!
بعده ها آثار فیلارمونیک ارکستر رویال لیورپول به همراه گروه کُر آن موفقیتهای بیشتری به ارمغان آورد، از سال ۱۹۸۵ استاد یان تراسی (Ian Tracey) رهبر گروه کُر ارکستر شد. در سال ۱۹۹۶، RLPO به همراه کارل داویس (Carl Davis) سفری یک ماهه را به سواحل شرقی آمریکا داشت. در بازگشت ارکستر در جشنواره بهاره پراگ شرکت کرد، همچنین قبل از بازگشت به انگلستان، در کشورهای فراوانی کنسرت داشتند از جمله؛ اتریش، آلمان، سوئیس، اسپانیا، جزایر قناری، سنگاپور و تایوان.
در نوامبر ۲۰۰۱ شبکه کلاسیک FM، اصلی ترین موج رادیویی موسیقی کلاسیک در بریتانیا، مشارکت جدید خود را با ارکستر اعلام کرد به نام “ارکستر در شمال غربی انگلستان “؛ این قرار داد پخش مرتب آثار ارکستر از موج FM، تا سال ۲۰۰۹ تمدید شد.
۱ نظر