صادقی رسول
اگر تصمیم به ایمپلنت چند دندان دارید مشکلی نیست، به این شرط که اکثر دندانهایتان سالم و تعداد ایمپلنت ها کم باشد. این قضیه با ایمپلنت کلی دندانها متفاوت است؛ در ایمپلنت کلی معمولا چهار پایه ایمپلنت وزن شانزده یا چهارده دندان را تحمل می کند و در مابین این پایه ها پزشک برای اینکه طراز پستی و بلندی های لثه را رعایت کند، بناچار، (به اصطلاح) زیرکاری می کند و در اغلب موارد لایه ای پروتزی در زیر دندان ها قرار گرفته و گاهی در امتداد لثه به سمت کام کشیده می شود که در این حالت نوازندگی شما کاملا مختل خواهد شد.
برگردیم به مشکلات پروتز ناکامل چند تایی که در طول زمان دستخوش تغییرات و اضافه شدن به تعداد دندانها و شکستن و تعمیر و… خواهد بود و برای همیشه شکل ثابتی نخواهد داشت که بتوان به آن عادت کرد.
اگر مشکل دندان دارید و کار بجایی کشیده که همه دندانهایتان مصنوعی متحرک شد، باز نگران نواختن نباشید؛ صرفا پروتز فک بالایتان را خارج کنید و با دهان بی دندان بنوازید، مطمئنا به خوبی گذشته خواهید نواخت، شک نکنید (من بیشتر از ده سال است که بی دندان نی می نوازم و در طول این سالها حالت های زیادی را برای نواختن نی تجربه کردم و فقط به این نتیجه رسیدم که هیچ تلاش بیهوده ای نباید کرد و لازمه صددرصد نواختن نی، وجود دندان نیست.)
فک پایین شما در هر دو حالت پروتزی و ایمپلنتی تفاوتی در نواختن شما ندارد و بهتر است بماند و خارج نکنید و چه بسا تکیه گاهی برای لبه پایین نی و حفظ تعادل و ثبات هست.
بعد از خارج کردن پروتز بخاطر تغییر لحظه ای که پیش می آید، لحظات کوتاهی زبان شما با سقف کام شما احساس غریبی خواهد کرد و شاید بلافاصله نواختن مشکل باشد ولی چند دقیقه دیگر این حالت برطرف خواهد شد.
نواختن با دندان مصنوعی تا حدودی ممکن هست ولی قابل اعتماد نیست و شبیه فوتکی که به سر نی چسبانده باشند دهان شما رابطه حسی با صدای نی را از دست خواهد داد و رعایت دینامیکها به سختی ممکن می شود
حال کمی از بحث نی فاصله بگیریم؛ یک توصیه برای تمامی افرادی که دندان ندارند دارم: هیچ گاه زیر بار عمل ایمپلنت کامل فک بالا نروید؛ ایمپلنت اساسا در مقابل بی ثباتی دندان پروتز ظهور کرده و مشکلات و سختی های خودش را همیشه به همراه دارد و علاج قطعی به حساب نمی آید.
۱ نظر