گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

سارا وائوگن (۲)

تردول شخصی را استخدام کرد تا مسئول سفرها و نیازهای وائوگن باشد. رابطه وائوگن با ضبط کلومبیا تا حدی خدشه دار شد، وی از استفاده تبلیغاتی آنان راضی نبود. گروه کوچکی که برای ضبط در سال ۱۹۵۰ به همراه مایلز دیویس (Miles Davis) و بنی گرین (Benny Green) تشکیل داد، در میان دیگر گروهها بهترین بود. در سال ۱۹۵۳ تردول باعث بسته شدن قرار داد فوق العاده ای بین وائوگن و کمپانی ضبط بسیار معروف مرکوری (Mercury Records) شد.

او و باب شید (Bob Shad) تولید کننده، رابطه کاری بسیار خوبی برقرار کردند که باعث تولید آثار تبلیغاتی و هنری موفقیت آمیزی شد. اولین اثر ضبط شده او با مرکوری در سال ۱۹۵۴ بود که تا سال ۵۹ ادامه یافت.

در سال ۱۹۶۰ با ضبط رولت (Roulette Records) فعالیتش را ادامه داد اما پس از به وجود آمدن محدودیتهایی، در سال ۶۳ به کارش با آنان پایان داد و بار دیگر از سال ۱۹۶۴ تا ۶۷ با مرکوری همکاریش را از سر گرفت. موفقیت تبلیغاتی وی با مرکوری در پائیز ۱۹۵۴ با اثر “احساس راحتی کن” بود که این موفقیت با آثار دیگری ادامه یافت؛ “چقدر می تواند مهم باشد” به همراه کوئنت بیسی (Count Basie)، “هر چه لولا بخواهد”، “آواز قایق موز” و “مه گرفته”. اوج موفقیت تبلیغاتی وی با اثر “ملودی با قلب شکسته” (اثری که خود وائوگن تصور می کرد بسیار بد خواهد بود)، اولین ضبط طلایی اش بود و همچنین تا سالها از مهمترین آهنگهایی بود که در کنسرتهایش آنرا می خواند!

آثار جاز او به همراه ستارگان نوازندگی این موسیقی اجرا و ضبط می شد. یکی از آلبوهای منتخب خود او کالیفورد قهوه ای در سال ۱۹۵۴ بود. سارا در تابستان ۱۹۵۴ در جشنواره جاز شرکت کرد و به عنوان ستاره ای در جشنواره نیوپورت و نیویورک شناخته شد. در پائیز همان سال در تالار کارنگی به همراه چارلی پارکر (Charlie Parker) اجرا داشت.

در پائیز آن سال در سفری به اروپا بسیار درخشید که آن قبل از سفر بزرگش به آمریکا و جشنواره جاز نیویورک در جزایر راندالز در سال ۱۹۵۵ بود. اگرچه رابطه کاری و حرفه ای وائوگان و تردول بسیار خوب و موفقیت آمیز بود اما زندگی مشترک آنان در نقطه ای شکسته شد و در سال ۱۹۵۸ وائوگن درخواست جدایی کرد! با خروج تردول از زندگی وائوگن، در ۴ سپتامبر ۱۹۵۹ با آتکینز مردی با گذشته ای نا مشخص که در شیکاگو با او آشنا شد، ازدواج کرد، آنان به نیوجرسی نقل مکان کردند.

audio file
بشنوید قسمتی از “عشق” را با صدای وائوگن


وائوگن به طور شگفت انگیزی آثاری درخشان در موسیقی پاپ نیز از خود به جای گذاشته است. همچنین چند آلبوم بر اساس استانداردهای جاز و با ترکیب صدا، گیتار و دبل بیس عرضه کرده، همچون؛ “پس از ساعتها” در ۱۹۶۱ با گیتاریست موندل لو (Mundell Lowe) و دبل بیس نواز جرج دوویور (George Duvivier) و سارا + ۲ (Sarah + 2) سال ۱۹۶۲ همراه با گیتاریست برنی کسل (Barney Kessell) و دبل بیس نواز جو کامفورت (Joe Comfort) برنامه هایی داشت. وائوگن نمی توانست بچه دار شود بنابراین در سال ۱۹۶۱ آنان دختری به نام دبرا لوئیز را به فرزندی پذیرفتند، آنها در نوامبر ۱۹۶۳ از هم جدا شدند.

در همان سال وائوگن به همراه تولید کننده؛ کوئنسی جونز (Quincy Jones) به دانمارک رفت برای ضبط چهار کنسرت زنده که نمونه بسیار عالی از اجراهای زنده او می باشد. یک سال بعد برای اولین بار در کاخ سفید و در مقابل رئیس جمهور جانسن (Johnson) حضور یافت. در سالهای ۱۹۶۰ جمعیت علاقمندان به موسیقی جاز کم شد، با اینجال صدای وی بدون تغییر و خدشه ای باقی ماند.

در اجرای سال ۱۹۷۰ وی در کازینویی در لاس وگاس با مارشال فیشر (Marshall Fisher) ملاقت کرد که فیشر تبدیل به معشوق و برنامه ریز او شد، با آنکه فیشر نیز هیچگونه سابقه موسیقی نداشت اما بسیار دلسوزانه خود را فدای پیشرفت حرفه معشوقه اش کرد. دهه ۱۹۷۰، دهه فعالیتهای گسترده وائوگن در عرصه ضبط بود. در سال ۱۹۷۱ باب شید از او درخواست کرد تا با کمپانی جدید او؛ “ضبطهای جریان اصلی- مین استریم” (Mainstream Records) را ضبط کند.

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

بیشتر بحث شده است