گفتگوی هارمونیک | Harmony Talk

حسین اصلانی آهنگساز و پیانیست گیلانی مقیم آمریکا بر اثر ابتلا به سرطان درگذشت. آخرین فعالیت های او در زمینه موسیقی، نگارش مقاله ای با عنوان «ایران در کشاکش موسیقی» در ژورنال گفتگوی هارمونیک در سال ۱۳۹۶، کتاب خاطرات او با عنوان «دوباره می‌نوازمت» در سال ۱۳۹۶ و نیز انتشار آلبوم اش «حس نمادین» با انتشارات ارغنون در سال ۱۳۹۴ بود.


***

حسین اصلانی در سال ۱۳۱۵ در روستای شاقاجی رشت در خانواده ای اصیل و گیلانی به دنیا آمد. پس از گذراندن مقطع ابتدایی در سال ۱۳۳۲ به تهران مهاجرت کرد. در همان سالهای دورۀ اول اقامتش در تهران، طی تحصیل در مقطع متوسطه، از طریق نوازندگی آکاردئون وارد دنیای موسیقی شد.


audio file قطعه «امید و ناامیدی برای پیانو» (۲۰۰۵) را بشنوید.

اصلانی، به وسیلۀ یکی از دوستان حرفه ای اش، زنده یاد حسین شاهوردی، نوازندۀ کلارینت، به تحصیل در هنرستان عالی‌ موسیقی تشویق شد. به علت نداشتن پیانو، شاهوردی با ایجاد ارتباط با مستخدم هنرستان، ترتیبی داد تا حسین اصلانی، از ۱۲ شب تا ۲ بامداد، به دور از نظر رؤسای مربوطه، به طور مخفیانه به تمرین پیانو بپردازد.


audio file بخشی از کوارتت زهی حسین اصلانی را بشنوید.

این تلاش ها سرانجام سبب شد در سال ۱۳۳۷ بتواند به رشته موسیقی کلاسیک هنرستان راه یابد و از محضر استادانی چون خانم تاتیانا خاراتیان در نوازندگی پیانو و آقایان فریدون فرزانه برای تئوری و سلفژ و هوشنگ استوار در دروس هارمونی، کنترپوان، فرم و آنالیز، ارکستراسیون و علوم آهنگسازی بهره ببرد.

حسین اصلانی در سال ۱۳۳۴ به عنوان آهنگساز، تنظیم کننده و پیانیست در رادیو ایران مشغول به کار شد. تنظیم ترانه های آن زمان اش در رادیو را با به کارگیری بافت پلی فونیک و استقلال خطوط ملودیک و با استفاده از آنسامبل سازهای بادی، گیتارهای الکتریک و سازهای کوبه ای در ارکستر جوانان و پاپ آغاز کرد، به گونه ای که صدادهی و شخصیت موسیقی و ترکیب آن با صدای خواننده، آثاری را به گوش می رساند که نقش مهمی در تبلور هنری صدای خوانندگانی مانند محمد نوری (بین سالهای ۴۷ تا ۵۰) داشت. در همین دوره، حسین اصلانی، در کنار آهنگسازی و تنظیم برای ارکستر های مختلف، به طور پیوسته به تدریس و آموزش موسیقی به ویژه پیانو مشغول شد.


audio file ترانه «سایه در شب» با صدای محمد نوری و آهنگسازی حسین اصلانی را بشنوید.

با این حال نخستین کار آهنگسازی کلاسیک رسمی او، قطعه ای برای پیانو و ارکستر است که در مهر ماه ۱۳۵۰ به وسیله ارکستر بزرگ رادیو ایران به رهبری فریدون شهبازیان اجرا شد.


audio file ترانه «لحظه تنهایی» با صدای عارف و آهنگسازی حسین اصلانی را بشنوید.

حسین اصلانی در اول فروردین سال ۱۳۵۱ به آمریکا مهاجرت کرد و پس از مهاجرت و تجربۀ سالهای غربت، پس از چندی با نیرویی ذاتی و عشقی عمیق به کسب تجارب علمی موسیقی معاصر، سرانجام، تحصیلات خود را تا مقطع کارشناسی ارشدِ آهنگسازی با تخصصِ موسیقی معاصر و ارکستراسیون نزد استادانی چون: پروفسور دیری جان مایزل و جول تام در هارمونی قرن بیستم، سوزان فارین در درس سمینار، محاوره و انتقاد، استیون لوبین در سبک و ساختار موسیقی باروک و کلاسیک و همچنین پروفسور بردلی بروکشایر و استوارت ایساکف در مورد تجزیه و تحلیل، تصورات آهنگساز، نوازنده و مخاطب و آنتونی نیومن در مورد انوانسیون، فوگ و کرال نویسی به سبک باخ در دانشگاه ایالتی نیویورک، کنسرواتوار موسیقی پرچز کالج، ادامه داد.

تاثیر موسیقی محلی ایران، خاطرات کودکی و نوجوانی و نوستالژی ایشان نسبت به آثار موسیقی پاپ خودشان و تحقیق گسترده بر روی آهنگسازانی چون چارلز آیوز، بلا بارتوک، ایگور استراوینسکی، آرون کاپلند، لئونارد برنشتاین و هوشنگ استوار و دیگر اساتیدی که ایشان علم موسیقی را نزد ایشان فرا گرفتند، همچنین ویژگی های موسیقی معاصر با خصوصیاتی پیشرو و درعین حال، اصیل و ریشه دار، از آثار حسین اصلانی، خصوصیاتی چند وجهی، غیر قابل پیش بینی و منحصر به فرد ساخته است.

وی در سالهای پایانی عمر درگیر بیماری سرطان بود ولی در این دوره نیز دست از فعالیت نکشید و پس از انتشار آلبوم خود به نام «حس نمادین» و نگارش مقاله ای با عنوان «ایران در کشاکش موسیقی»، در آذر ماه سال ۱۳۹۶ کتاب «دوباره می‌نوازمت» (خاطرات حسین اصلانی نوازنده و آهنگساز موسیقی) با نگارش و تدوین پیمان برنجی است که از سوی واحد موسیقی حوزه هنری گیلان توسط انتشارات فرهنگ ایلیا منتشر شد.

گفتگوی هارمونیک

گفتگوی هارمونیک

مجله آنلاین «گفتگوی هارمونیک» در سال ۱۳۸۲، به عنوان اولین وبلاگ تخصصی و مستقل موسیقی آغاز به کار کرد. وب سایت «گفتگوی هارمونیک»، امروز قدیمی ترین مجله آنلاین موسیقی فارسی محسوب می شود که به صورت روزانه به روزرسانی می شود.

۱ نظر

  • آلبوم حس نمادین ایشان مثل دیکر موسیقی های آتونال از شوئنبرگ تا …. چرت و پرت بود مرگ بر آتونال که اینقدر فقیره که نه مد داره نه تن فقط میگه من ضد تنم خب به درک که هستی من چیکار کنم می میخوام کیف کنم با آهنگ نه اینکه سردرد بگیرم

بیشتر بحث شده است