گفتگوی هارمونیک
عباس تهرانی تاش نوازنده کلارینت (قره‌نی) به سبک ایرانی در سن ۹۱ روز یکشنبه ۲۵ اسفند درگذشت. تهرانی تاش یک سال بود به توصیه پزشک معالج اش، کلارینت نمی نواخت و مشغول تهیه کتابی درباره ردیف موسیقی ایرانی برای کلارینت بود.
عباس تهرانی تاش نوازنده کلارینت (قره‌نی) به سبک ایرانی در سال ۱۳۰۷ در تهران متولد شد. از همان دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی به یادگیری موسیقی و نواختن فلوت پرداخت، ولی تحصیل جدّی موسیقی را ابتدا در حضور سروان مین‌باشیان (افسر موزیک نظام) و با همراهی چنگیز عسکرپور (نوازنده‌ی فلوت و سازهای بادی)، در گروه بالانچی که رئیس آن مین‌باشیان بود، آغاز کرد. بعدتر در هنرستان عالی موسیقی ثبت نام کرد. در آنجا ابتدا کلارینت نوازی به سبک غربی را زیر نظر هنرآموزی اتریشی به اسم ویدر آموزش دید اما به دلیل علاقه وافرش که به موسیقی ایرانی داشت، نزد حسینعلی وزیری‌تبار، ردیف‌های موسیقی ایرانی را نیز فرا گرفت.
تهرانی‌تاش پس از تأسیس رادیو همکاری خود را با این رسانه آغاز کرد و در برنامه‌های موسیقی رادیو ارتش نیز شرکت می‌جست. او کار نوازندگی خود را در ارکستر بزرگ مهدی خالدی و همچنین ارکستر برادران نورین دنبال کرد و سپس به ارکسترهای علیمحمّد نامداری و شاپور نیاکان پیوست. او همچنین با ارکستر شماره‌ی ۳ (به سرپرستی حسین شهبازیان) و نیز ارکستر شما و رادیو (به سرپرستی ناصر زرآبادی) همکاری بسیاری داشته و پس از تشکیل برنامه‌ی گلها (به همت داوود پیرنیا) به گروه نوازندگان این برنامه نیز (که رهبری‌شان با روح‌الله خالقی بوده) پیوسته است.
عباس تهرانی‌تاش به غیر از کلارینت که ساز تخصصی اوست با نواختن اکثر سازهای بادی، به ویژه ساکسیفون، آشنایی داشت. از آثار صوتیِ پس از انقلاب او می‌توان به آلبوم «تکنوازان ۱» اشاره کرد که با همراهی ایزد کاویانی (تنبک) به تک‌نوازی و بداهه‌نوازی در مایه‌ی دشتی، دستگاه ماهور، دستگاه همایون، بیات ترک و بیات اصفهان پرداخته است. از آثار تألیفی او کتابی است در ۲ جلد به قلم عبدالحسین نیّری که تهرانی‌تاش مدت‌ها با جمع‌آوری و نوشتن نت آهنگ‌های محلی (فولکلور) و دوبیتی‌های ایرانی، جمع‌آوری کرده است. عباس تهرانی‌تاش در طول فعالیت‌های هنری خود با خوانندگان بسیاری، از جمله روحبخش، ایرج، دلکش و ویگن همکاری کرده است.
۱ نظر