دکا (۱)

ضبط دکا (Decca Records) شرکت ضبط انگلیسی ای است که برچسب آن در سال ۱۹۲۹ توسط ادوارد لوئیز (Edward Lewis) ثبت شد. برچسب آمریکایی آن در اواخر سال ۱۹۳۴ تولید شد که ارتباط شرکت آمریکایی دکا با شرکت انگلیسی آن برای چندین دهه از بین رفت. ویژگی برجسته این کمپانی، توسعه متودها در کمپانی انگلیسی و توسعه در عرضه آلبومهای اورجینال در آمریکا است که هر دوی این شرکتها بالهای مهم حرکتی شرکت بزرگ ضبط گروه جهانی موسیقی (Universal Music Group) می باشند که ویوندی (Vivendi) دارنده مرکز بزرگ رسانه ها در فرانسه، مالک آن است.

نام “دکا ” برمی گردد به گرامافون قابل حمل و نقل به نام “دکا دالسفون”.

وقتی نام شرکت به دکا تغییر یافت و در سال ۱۹۲۹ به ادوارد لوئیز فروخته شد. پس از گذشت یک سال ضبط دکا به دومین برچسب بزرگ ضبط دنیا بدل شد که خود را “رهبر شرکتهای ضبط ” می نامید. در واقع نام “دکا” توسط ویلفرد اس.ساموئل از کلمه “مکا” (همان مکه) برگرفته شد که بر اساس حرف اول نام دالسفون، “دی” را جایگزین “کی” کرد و بدین ترتیب نام “دکا” به وجود آمد.

در سالهای ۱۹۵۰ دکای آمریکایی در معبد پیتیان در نیویورک مستقر شد. دکا سهم شرکت ضبط ورشکسته انگلیسی ضبط، برانسویک را در سال ۱۹۳۲ خرید. در سال ۱۹۳۹ دکا و EMI تنها شرکتهای ضبط انگلستان بودند. در اواخر سال ۱۹۳۴ شرکت آمریکایی دکا آغاز به کار کرد و بدین ترتیب دکا به اصلی ترین شرکت ضبط موسیقی آمریکا بدل شد.

در دهه های ۱۹۳۰ و ۴۰ هنرمندان بزرگ بسیاری برای ضبط با دکا قرار داد بستند، حتی آنان که با شرکتهای ضبط بزرگی همچون ضبط کلمبیا همکاری می کردند از سال ۱۹۴۶ تا ۱۹۵۰ دکا را شرکت ضبط خود برگزیدند. در سال ۱۹۴۲ دکا اولین آلبوم از “کریستمس سفید” اثر بینگ کروسبی (Bing Crosby) را عرضه کرد.

در سال ۱۹۷۴ نسخه دیگری از آنرا ضبط کرد که در آن زمان بهترین فروش را کسب نمود. در سال ۱۹۴۳ دکا تمام آهنگهای راجر و هامرستین (Rodgers and Hammerstein) را در آلبومی به نام اکلاهوما (Oklahoma) عرضه کرد که توسط هنرمندانی که در مرکز تئاتر برودوی (Broadway) ایفای نقش کرده بودند اجرا شد.

موفقیت چشمگیر این آلبوم با ضبطهای دیگر به نام “چرخ فلک” (Carousel) و “آنی تفنگت را بردار” (Annie Get Your Gun) با همان هنرمندان ادامه یافت. به دلیل محدودیتهای تکینیکی ضبطهای صفحه گرامافون ۷۸ rpm هیچ کدام از این آثار کامل ضبط نشدند، اما دکا تاریخچه ای از مرکز موسیقی برودوی به وجود آورد که آلبومهای اصیل انگلیسی آن برای سالها بی مانند بودند. در سال ۱۹۴۶ ضبط کلمبیا آثار تئاتر را ضبط می کرد.

در سال ۱۹۵۴ دکای آمریکایی آلبوم “راک در میان ساعت” (Rock Around the Clock) توسط بیل هالی (Bill Haley) و هیس کومتس (His Comets) را عرضه کرد. این آلبوم موفقیت نسبی کسب نمود اما زمانی که در فیلم “جنگل تخته سیاه” (Blackboard Jungle) از آن استفاده شد، تبدیل به یک موفقیت بزرگ جهانی در موسیقی راک اند رول شد و مقام اول در رده بندی موسیقی آمریکا را کسب کرد.

در دهه ۵۰ دکای آمریکایی چندین موسیقی متن فیلم های کارتونی را تولید کرد به ویژه، “دور دنیا در هشتاد روز” اثر مایکل تود (Michael Todd) در سال ۱۹۵۶ با موسیقی آهنگساز پر تجربه ویکتور یانگ (Victor Young). برچسب ضبط آمریکایی RCA به دکا اجازه داد تا آثار ضبط شده الویس پریسلی (Elvis Presley) را در انگلستان با برچسب RCA پخش کند.

دکای انگلیسی چندین فرصت مناسب را از دست داد؛ آنان از ضبط و عرضه “به لورا بگو من عاشقش هستم” اثر ری پترسون (Ray Peterson) سرباز زدند و حتی کپی هایی که از آن اثر داشتند را از بین بردند! این آلبوم توسط ضبطهای EMI و کلمبیا به طور مشترک عرضه شد و برای سه هفته در ردیف اول پرفروش ترین آلبومهای انگلستان قرار گرفت.