یکی دیگر از روشهای متداول همنوازی پیانو و گیتار روشی است که به نام Freddie Green معروف است. او نوازنده گیتارJazz بوده که با گروه Count Basie (نوازنده پیانو Jazz) همکاری داشته و نقش برجسته ای در کار گروه Count Basie و موسیقی تولید شده توسط این گروه ایفا کرده است.

این روش همراهی بر اساس نت های سیاه که دقیقا” سر ضرب نواخته می شود است که نتیجه حاصل یک ساختار کاملا” محکم و استوار ریتمیک است.

تحت این شرایط نوازنده پیانو اقدام به شکستن قالب ریتمیک گیتار میکند و با استفاده از ضد ضربهایی که به موسیقی تحمیل میکند حس موسیقی Jazz را بوجود می آورد. نکته بسیار مهم اینکه چون گیتار هارمونی موسیقی را بطور کامل تهیه میکند، نوازنده پیانو باید حتی المقدور از نواختن آکورد دوری جوید و در عوض او باید نقش ضدن ضربه به ریتم مانند یک ساز ضربی اما با نت های آکورد را داشته باشد

نکته ای که باید به آن دقت کنید اینکه پیانو به هیچ وجه سر ضربها نباید آکورد بگیرد اما در مواردی مثل میزانهای ۲ و ۳ میتواند بصورت ضد ضرب از آکورد استفاده نماید.

ممکن است که این سئوال مطرح شود که پیانو با این بزرگی و ابهت تنها هرز گاهی یک نت بزند!؟ اولین پاسخی که باید داد این است که هر توانایی و برتری اگه زیاد مورد استفاده قرار بگیره دیگه توانایی یا برتری نیست، و دوم اینکه Count Basie یکی از بزرگتریک نوازنده های پیانو Jazz بوده واگر او اینگونه با Freddie Green کار میکرده حتما” چیزی میدانسته و در دست آخر اینکه خود امتحان کنید نتیجه خیلی بالاتر از حد انتظار شما خواهد بود و یقینآ آنرا خواهید پذیرفت.