منیره خلوتی
خانم بیون موسیقی بی کلام و موسیقی برای نمایشنامه ها می ساخت و در سالن خانم ژانلی (Genlis) با همکاری نوازندگان غیر حرفه ای و حتی موسیقی دان های معروف فرانسوی و بین المللی اجرا می کرد. وی همچنین با عنوان بازیگر-خواننده در نمایشنامه های مختلف ایفای نقش می کرد.
بر اساس اطلاعاتی که از زندگی نامه شوهرش ویکتور ماریونو فهمیده می شود، این خانم بیون بود که سازِ «پیانو فورته» را باب روز کرد و در همان زمان برادران اِدار (Érard) کارخانه تولید این نوع پیانو را در فرانسه به راه انداختند.
دوشیزه اَمِلی ژولی کَندِی (Amélie-Julie Candeille)
اَمِلی ژولی کَندِی، ۳۱ ژوییه ۱۷۶۷ در پاریس به دنیا آمد و ۴ فوریه ۱۸۳۴ در این شهر درگذشت. او که حرفه خود را با آواز خوانی شروع کرد، موسیقی دان، آهنگ ساز (برای پیانو)، بازیگر، نمایشنامه نویس و رمان نویس اهل فرانسه بود.
ژولی کَندِی در یک محیط خانوادگی کاملاً آشنا به موسیقی رشد کرد و به لطف پدر موسیقیدانش، استعدادهای ذاتی او برای نواختن کلاوسن و آواز توسعه پیدا کرد. در کودکی در ارکسترهای مجلسی شرکت کرد و در سن هفت سالگی در کنسرتی در برابر پادشاه ظاهر شد. گفته می شود که یک بار برای همراهی موتسارت که در آن زمان نوجوان بود، برده شده بود، که البته این امر آنچنان محتمل نیست. او همچنین به عنوان نوازنده پیانو و آهنگساز در کنسرت اسپیریتواِل (“Concert Spirituel”، نام یک سازمان موسیقی و برگزار کننده کنسرت در پاریس تاسیس شده در ۱۷ مارس ۱۷۲۵) حضور می یابد. به خاطر سونات برای کلاوسن و پیانو، عاشقانه ها و چندین آریا (aria)، که برخی از آنها اخیراً کشف شده اند، مدیون وی هستیم.
او در خاطرات خود می نویسد که از پشتیبانی افراد قدرتمندی برخوردار بوده است؛ از جمله: مارکی دو لووآ (marquis de Louvois)، اشرافی معترض، دوست صمیمی شوالیه دو شامپِنه (chevalier de Champcenetz) که هر دو به دلیل نافرمانی به زندان قصر هَم (fort de Ham) فرستاده شده بودند؛ دوشس دو ویلروی (duchesse de Villeroy) عاشق موسیقی، که یک سالن عمدتا متشکل از بانوان تاسیس کرده بود و تاثیر آن تا محافل تئاتر گسترده شده بود؛ و همچنین بارون دو بروتوی (baron de Breteuil)، وزیر دربار شاه، که به احتمال زیاد معشوق ژولی نیز بوده است.
با برخورداری از این حمایت ها، ژولی در تاریخ ۲۷ دسامبر ۱۷۸۲، با بازی در نقش اصلی اپرای ایفی ژِنی در اولیده (Iphigénie en Aulide) وارد آکادمی سلطنتی موسیقی شد. این اپرای تراژیک توسط کریستف ویلیبالد گلوک (Christoph Willibald Gluck)، آهنگساز آلمانیِ اپرا، در تاریخ ۱۹ آوریل ۱۷۷۴، در سه اَکت، و به زبان فرانسه، بر اساس نمایشنامه ایفی ژِنی اثر ژان رَسین (Jean Racine)، در پاریس خلق شده بود.
۱ نظر