گفتگوی هارمونیک
«نغمه های گمشده» مجموعه ۱۸ قطعه برای گیتار کلاسیک شامل ۱۴ اثر سولو و چهار قطعه کوارتت است که با همکاری پیمان شیرالی نوازنده و آهنگساز ایرانی و آسونتو جیاسکو نوازنده و آهنگساز ایتالیایی تهیه شده است.
پیمان شیرالی درباره این اثر می گوید: در طول عمر کاری خود، بیش از ۳۸ کتاب در زمینه گیتار کلاسیک تالیف کرده ام که طیف گسترده آن قطعاتی از ساخته های خود و تنظیم موسیقی دستگاهی ایرانی بوده است. در این زمینه همیشه کوشیده ام تا آنچه از موسیقی ایرانی و سرگذشت آن برجای مانده است را با زبانی نو به وسیله گیتار کلاسیک و چندصدایی به انتشار برسانم. البته مبحث گرایش و دلدادگی من به ریشه های موسیقی ایرانی مجالی دیگر می طلبد. اما همیشه، علاقمند به خلق اثر بوده ام نه تکرار و الگو برداری بی هویت در این راه، معتقد بر این هستم که موسیقی از دیدگاه زیباشناسی یا اثر گذاری ارزیابی می شود.
در یک دوره ی زمانی آهنگسازانی برای این ساز آثار فراوانی را برجای نهادند که هنر آنها با اصوات گوناگون، زوایای مختلف جامعهٔ گذشتگان بوده است؛ اما در دنیای امروزی تکرار و مفهوم آن رنگ خود را با نگاه بر اتفاق های نسل معاصر تا حدی از دست داده است. حتی ضبط این جنس از موسیقی و چگونگی این طرز فکر در این نسل برای من انگیزه ای شد تا با کمک آهنگساز جوان ایتالیایی «آسونتو جیاسکو» کتابی به مراه سی دی به اهتمام یکدیگر خلق کنیم.
شیرالی در مورد همکاری ایتالیایی اش می گوید: ناپختگی جیاسکو و روش های او، همچنین هارمونی و نت نویسی وی در استاندارد گیتار کلاسیک نبوده است و نوازندگی بیشتر قطعات را با گیتار آگوستیک به نمایش می گذاشت. انتخاب کوک های گوناگون در قطعات شان اولین مشکل برای اجرای آن بر ساز گیتار کلاسیک بوده است و من مجددا قطعات را از لحاظ کوک و تبدیل آن، نت نویسی، هارمونی و حتی اضافه کردن در قسمتی از قطعات و تغییراتی در کداها و گسترش آن، بازنویسی کرده ام.
این نوازنده گیتار ادامه داد: ۱۸ قطعه در این کتاب به نگارش درآمده است که ۱۴ اثر سولو و چهار قطعه کوارتت هستند و بخش اورجینال این چهار اثر دونوازی برای گیتار می باشد؛ ما سعی بر آن داشته ایم که آن را برای ویولن یک، ویولن دو و ویولن سل تنظیم و قسمت هایی را به جمله های آن اضافه نموده ایم. بنابر آنچه گفته شد؛ سعی کرده ام روشی گویاتر، با محتوا و ساختاری استاندارد برای ارتباط با قطعات پیدا کنم. در این مجموعه، قطعه «بی سرزمین» را آهنگساز نسبت به شناخت خود و شرایط حال جامعه ایرانی نوشته و به من تقدیم کرده است؛ این موضوع که یک آهنگساز غربی از فرهنگ و شرایط جامعه مطلع است بسیار برایم مطلوب بود.
شیرالی در پایان با اشاره به نشر این اثر توسط انتشارات «پنج خط» گفت: هدف از تنظیم این قطعات، فضایی برای رشد و شناخت موسیقی غربی و ترویج و پربار کردن رپرتوار گیتار بوده است. کتاب و آلبوم «من ادامه می‌دهم» در هفت سایت معتبر جهانی از جمله آمازون به اشتراک گذاشته شده است. امید براین است که در عرصه موسیقی و گیتار کلاسیک گامی نو، مستحکم و کاربردی برداشته شود تا از مفهوم تکرار و آسیب آن دوری ورزیم و فضایی برای رشد آهنگسازان این ساز در ایران بدست آوریم.
۱ نظر